تولید جهانی پوشاک

نحوه تبدیل پارچه به مد

بخشی از صنعت نساجی تحت عنوان برش، ساخت و تزئین، پارچه را به پوشاکی تبدیل می کند که در فروشگاه های خرده فروشی جهان عرضه می شوند. نزدیکترین رقبای چین در مقایسه با این کشور از نظر حجم و ارزش بسیار کوچک و کم اهمیت هستند، اما ممکن است برندهای تجاری به دنبال متنوع کردن تامین منابع آینده باشند.

برش، ساخت و تزئین؛ ارزش ها و معیارهای تولید پوشاک

این بخش از صنعت مد، پارچه را از کارخانه های نساجی و سایر زیر مجموعه های تولید پوشاک (مانند وسایل تزئینی، زیپ ها، دکمه ها و غیره) گرفته و آن را به یک پوشاک مناسب قابل پوشیدن تبدیل می کند. این بخش از روند تولید پوشاک، اصطلاحاً تحت عنوان برش، ساخت و تزئین (cut, make, trim) شناخته می شود.
بخش تولید پوشاک در سال 2016، ارزشی بین 514.6 تا 842.7 میلیارد دلار داشته است که این نوسان به منابع فروش عمده وابسته بوده است. اگر بخش تولید پوشاک را به مثابه یک کشور قلمداد کنیم، اقتصاد آن به اندازه اقتصاد سوئیس خواهد بود که تخمین زده می شود ارزش آن در سال 2017 به 507 میلیارد دلار برسد. پیش بینی می شود که ارزش بخش تولید پوشاک تا سال 2021 با رشدی پنج درصدی به حدود 1 تریلیون دلار برسد و این یعنی رشد سالانه 3.6%.

تولید یک سوم پوشاک جهان توسط چین

برآوردها حاکی از آن است که 1291959 کارخانه در سراسر جهان در زنجیره های تامین پوشاک مشارکت دارند که تقریباً نصفی از آنها (یعنی حدوداً 660000 کارخانه) در مرحله زنجیره تامین تولید پوشاک فعالیت می کنند.
مراکز تولیدی چین به طرز شگفت آوری بر این بخش از صنعت تسلط دارند. تقریباً از هر سه عدد پوشاک فروخته شده در سراسر جهان، یکی از آنها در چین تولید می شود. این موضوع نشان می دهد که 29.9 میلیارد لباس تقریبا توسط 156000 شرکت در سراسر کشور چین ساخته می گردد.
ویتنام که معمولاً به عنوان یک تأمین کننده در حال رشد در نظر گرفته می شود، خروجی پوشاک تولیدیش از همسایه خود یعنی چین، 10 برابر کمتر است (تولید پوشاک ویتنام در سال 2015، 2.85 میلیارد عدد بوده است). از نظر تعداد کارخانه ها، ایالات متحده یکی دیگر از تولید کنندگان غالب این عرصه است که 6822 شرکت تولید کننده پوشاک دارد.
هر چند که چین در زمینه تولید پوشاک حرف اول را می زند، اما تعداد زیادی از کشورها به نوعی در زمینه تولید پوشاک مشارکت دارند. مثلا 13% پوشاک از نظر ارزشی در آمریکای شمالی، 16% توسط تولید کنندگان اروپایی، 7% توسط کارخانجات هندی و 1% توسط تولید کنندگان ترکیه ای تولید می شود.

علاوه بر این، برندها به شکل فعالانه ای به دنبال منابع جغرافیایی متنوع هستند. تحقیقات صورت گرفته بین 10 برند اصلی ایالات متحده نشان می دهد که:

• تقریباً 58% از شرکت های آمریکایی، منابع مورد نیاز خود را از حداقل 10 کشور یا منطقه تامین کرده اند که انتظار می رود این تنوع در آینده بیشتر شود.
• شرکت ها به صورت فعالانه به دنبال ایجاد جایگزین هایی برای پوشاک ساخت شده چین هستند. هر چند که به نظر می رسد جا پای چین در این زمینه محکم باشد؛ اما ویتنام اغلب به عنوان دومین کشور مهم در زمینه تامین منابع در نظر گرفته می شود.
• 90% از پاسخ دهندگان هنگام تصمیم گیری در مورد تامین منابع، تحت تاثیر مسئولیت اجتماعی و مسائل پایداری قرار گرفته اند و بیش از 90% آنها به دنبال بازنمایی کردن زنجیره های تامین خود بوده اند. 

جمع بندی

• بخشی که معمولاً به عنوان مرحله برش، ساخت و تزئین شناخته می شود، پارچه را از کارخانجات و سایر زیر مجموعه های تولید پوشاک گرفته و آن را به پوشاکی مناسب برای پوشیدن تبدیل می کند که این پوشاک در نهایت در فروشگاه ها عرضه می گردد.
• ارزش تخمینی این بخش در سال 2016 در محدوده 514.6 تا 842.7 میلیارد دلار قرار داشته است.
• قرار است این عدد با رشد حدوداً یک پنجمی در سال 2021 به 1 تریلیون دلار برسد.
• تقریباً از هر سه عدد پوشاک فروخته شده در جهان یکی در چین تولید می شود و این یعنی نزدیکترین رقبای این کشور در ارزش و حجم تولید نسبت به این کشور بسیار کوچک و کم اهمیت تر هستند.
• برندها در آمریکا اعلام کرده اند که به طور گسترده به دنبال استراتژی هایی هستند که در راستای تنوع تامین منابع باشد.