تاریخچه کراوات

آیا تاکنون فکر کرده اید که چرا مردان کراوات می زنند؟ آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چگونه این سبک مورد علاقه به تکامل رسیده است؟ با این وجود کراوات صرفاً یک وسیله تزئینی است که ما را گرم یا خشک نگه نمی دارد و مطمئناً چیزی به راحت بودن ما نیز نمی افزاید. اما بیشتر مردان سراسر جهان، عاشق پوشیدن آنها هستند. این مطالب به شما کمک می کند تا به درک کاملی از شناخت تاریخچه و سیر تکاملی کراوات برسید.

منشا کراوات

اغلب خیاطان و طراحان لباس مردانه بر این عقیده هستند که منشاء پیدایش کراوات به قرن 17 میلادی و به جنگ 30 ساله فرانسه بر می گردد. شاه لوئیس پنجم، سربازان اجیر شده کروات را استخدام کرده بود (به تصویر بالا مراجعه کنید) که تکه ای از پارچه را در اطراف گردن خود به عنوان بخشی از یونیفرمشان می پوشیدند. هر چند که این کراوات های اولیه برای یک کاربرد ویژه (گره زدن بالای جلیقه ها) مورد استفاده قرار می گرفتند، اما جلوه ای کاملاً تزئینی نیز داشتند و این ظاهری بود که شاه لوئیس به آن علاقه زیادی داشت. در حقیقت او به حدی مجذوب این نوع لباس شده بود که کراوات را به لوازم تزئینی اجباری برای اجتماعات و دورهمی های سلطنتی تبدیل کرد. وی برای ادای احترام به سربازان کروات، این تکه لباس را La Cravate نامید که از آن زمان نام معمول کراوات به زبان فرانسوی است.

سیر تکامل کراوات مدرن

کراوات های اولیه قرن هفدهم با کراوات های امروزی شباهت کمی دارند، اما در هر صورت آنها سبکی بودند که بیش از 200 سال در سراسر اروپا محبوب باقی ماندند. امروزه مشخص گردیده است که کراوات تا قبل از دهه 1920 میلادی وجود نداشت، اما این وسیله تزئینی از آن زمان تاکنون دستخوش تغییرات زیادی (اما اغلب ظریف) شده است. از آنجاکه تغییرات زیادی در طراحی کراوات در طول قرن گذشته اتفاق افتاده است، بنابراین تغییرات هر دهه را به صورت جزئی بررسی خواهیم نمود:

سال 1900- 1909 میلادی

کراوات در دهه اول قرن بیستم میلادی از لوازم تزئینی و ضروری لباس مردان به حساب می آمد. رایج ترین کراوات ها از طریق دستمال گردنی هایی که کروات ها در اوایل قرن هفدهم میلادی با خود به فرانسه آورده بودند، تکامل پیدا کرد. با این حال نحوه گره زدن آنها متفاوت بود. دو دهه قبل، گره چهار در دست (Four in Hand) اختراع شد. این گره در آن زمان تنها گره ای بود که برای کراوات ها استفاده می شد. در حالیکه از آن زمان گره های کراوات دیگری نیز اختراع شده است، اما گره چهار در دست هنوز یکی از محبوب ترین گره های کراوات امروزی باقی مانده است. دو سبک دیگر کراوات در آن زمان، یعنی گره های پاپیونی (برای لباس سفید داماد و عروس مورد استفاده قرار می گرفتند) و همچنین دستمال گردنی ها (برای لباس های رسمی روز در انگلستان ضروری بودند) رایج بودند.

سال 1910-1919 میلادی

در دهه دوم قرن بیستم میلادی، سیر نزولی استفاده از کراوات های رسمی و دستمال گردنی ها مشاهده شد، زیرا فروشندگان و طراحان مد لباس مردانه بیشتر به راحتی، كارآیی و مناسب بودن پوشاک مردان سوق پیدا کردند. هر چه به پایان این دهه نزدیک تر می شویم، کراوات ها به کراوات هایی که امروزه آنها را می شناسیم، شباهت بیشتری پیدا می کنند.

سال 1920-1929 میلادی

دهه 1920 میلادی برای کراوات مردانه دهه مهمی به شمار می آید. یک سازنده نیویورکی کراوات به نام جسی لانگسدورف (Jessie Langsdorf)، روش جدیدی برای برش زدن پارچه در هنگام ساخت کراوات اختراع نمود. این روش اجازه می داد تا کراوات بعد از هر بار پوشیدن دوباره به شکل اولیه خودش برگردد. این اختراع باعث ایجاد بسیاری از گره های جدید برای کراوات شد. همانطور که پاپیون ها برای مهمانی های رسمی شبانه مرسوم گردیدند، کراوات ها نیز به انتخاب اصلی برای مردان تبدیل شدند. علاوه بر این، کراوات های راه راه و متعلق به افسران نظامی بریتانیا برای اولین بار پدیدار گردیدند.

سال 1930-1939 میلادی

در طول جنبش هنر دکو (Art Deco) در دهه 1930 میلادی، کراوات ها متنوع تر شدند و اغلب الگوها و نقوش جسورانه هنر دکو را به نمایش می گذاشتند. مردان نیز کراوات های خود را کمی کوتاه تر و معمولاً با گره ویندسور (Windsor knot) می بستند. این گره توسط دوک ویندسور در آن زمان اختراع شده بود.

سال 1940-1949 میلادی

در اوایل دهه 1940 میلادی، هیچ تغییر مهیجی در دنیای کراوات مردان ارائه نشد. احتمالاً جنگ جهانی دوم باعث گردید تا مردم به چیزهای مهمتری به غیر از لباس و مد توجه داشته باشند. اما هنگامیکه جنگ جهانی دوم در سال 1945 میلادی به پایان رسید، حس آزادی در طراحی و مد خود را نشان داد. از رنگ های بیشتری برای تولید کراوات استفاده گردید و الگوها برجسته تر شدند. یك خرده فروش به نام فروشگاه زنجیره ای پیراهن گروور (Grover Chain Shirt Shop)، حتی مجموعه ای از کراوات و تعداد اندکی از زنان ملبس را به نمایش گذاشت.

سال 1950-1959 میلادی

وقتی صحبت از کراوات به میان می آید، دهه 50 میلادی به خاطر ظهور کراوات های باریک در ذهن ها برجسته می شود. این نوع کراوات ها برای کامل شدن با لباس های متناسب و درخور آن زمان طراحی گردیده بودند. علاوه بر این، آزمایش با پارچه های مختلف توسط سازندگان کراوات در این دهه آغاز شد.

سال 1960-1969 میلادی

کراوات ها در دهه 50 میلادی باریک شدند، اما در دهه 1960 میلادی اوضاع کاملا برعکس گردید و برخی از پهن ترین کراوات ها عرضه شدند. در این دهه، کراوات به پهنای 6 اینچ غیر معمول نبود و نوعی سبک به شمار می رفت که کراوات کیپر (Kipper Tie) نام گرفته بود.

سال 1970-1979 میلادی

جنبش دیسکو در دهه 1970 میلادی، کراوات کیپر فوق العاده پهن را مورد پذیرش قرار داد. البته کراوات بولو (کراوات آکا وسترن) در سال 1971 به لباس رسمی ایالت آریزونا تبدیل شد.

سال 1980-1989 میلادی

دهه 1980 میلادی مطمئناً به خاطر مد عالی شناخته نمی شود. سازندگان کراوات به جای اینکه سبک خاصی را در پیش بگیرند، در این دوره سبک های متنوع شال یا دستمال گردنی را به وجود آوردند. کراوات های کیپر فوق العاده پهن هنوز هم همراه با کراوات های باریک که اغلب از چرم ساخته می شدند، وجود داشتند.

سال 1990-1999 میلادی

تا سال 1990، سبک Faux Pas دهه 80 میلادی کم کم از بین رفت. کراوات ها با عرض کمی یکنواخت تر (75/3 تا 4 اینچ) شکل گرفتند. محبوب ترین آنها الگوهای گلدار برجسته و کشمیری بودند. سبک این الگوها اخیراً به عنوان چاپ رایج در کراوات های مدرن امروزی دوباره ظاهر گردیده اند.

سال 2000-2009 میلادی

کراوات ها در مقایسه با دهه قبل، کمی نازک تر و در حدود 3.5 تا 3.75 اینچ شدند. طراحان اروپایی عرض را کوتاه تر کردند و در نهایت کراوات باریک به عنوان یک وسیله تزئینی شیک و محبوب دوباره ظاهر گردید.

سال 2010 – 2013 میلادی

امروزه کراوات ها در عرض ها، برش ها، پارچه ها و الگوهای مختلفی موجود هستند. همه انتخاب ها به انسان مدرن اجازه می دهند تا سبک شخصی خودش را نشان دهد. عرض استاندارد برای کراوات ها هنوز در محدوده 25/3 تا 5/3 اینچ است، اما برای پر کردن این فاصله تا کراوات باریک (5/1 تا 5/2 اینچ)، بسیاری از طراحان اکنون نوعی کراوات های باریک را ارائه می دهند که عرض آنها 75/2 تا 3 اینچ است. علاوه بر عرض، پارچه ها، بافت ها و الگوهای منحصر به فردی نیز پدیدار شده اند. کراوات های کشباف در سال 2011 محبوب گردیده اند و سال 2012 شاهد افزایش استفاده از کراوات های کشمیری و گلدار برجسته بوده است. این مسئله در طول سال 2013 نیز ادامه داشت.