چگونگی درجه بندی اپراتورهای خیاطی

درجه بندی اپراتورهای خیاطی برای دستیابی به حداکثر بهره وری در خط دوخت ضروری است. در ضمن این امر باعث تحریک پرسنل نیز می شود. معمولاً دیده شده که وقتی یک اپراتور چرخ خیاطی ترفیع می گیرد، انگیزه گرفته و تلاش می کند تا به پیشرفت خود ادامه دهد. امروزه تمامی گروه های بزرگ تولید پوشاک، رویه ای را شروع کرده اند که در قالب آن حقوق اپراتورهای خیاطی را براساس درجه بندی آنها تعیین می کنند.

سیستم درجه بندی اپراتورهای خیاطی در صنعت پوشاک از رویه زیر پیروی می کند:

معمولاً دستمزد اپراتورهای خیاطی براساس گروهی که در آن قرار دارند، پرداخت می شود. گروه بندی های مختلفی وجود دارند؛ مانند ماهر، نیمه ماهر، غیر ماهر، و A، B و C که اپراتورها براساس تجربه کاری شان در این گروه ها دسته بندی می شوند. خارج از اینها، کارخانه های تولید پوشاک از سیستم ها یا روش هایی برای درجه بندی اپراتورهای خیاطی استفاده می کنند که در زیر آنها را ذکر کرده ایم:

1- درجه بندی با توجه به نوع عملیات
2- درجه بندی با توجه به قابلیت های اپراتور خیاطی در عملیات های مختلف

در ادامه مطلب درباره روش های فوق صحبت خواهیم کرد:

1- درجه بندی با توجه به نوع عملیات

اپراتورهای درجه A، B و C در این سیستم درجه بندی انتخاب می شوند؛ اپراتورهای با درجات A، B و C به ترتیب برای انجام عملیات های A، B و C مناسب هستند. در این روش، درجه بندی اپراتورها براساس نکات زیر صورت می گیرد:

• عملیات های بسیار مهم و کم اهمیت
• سطح مهارت مورد نیاز برای انجام کار
• ظرفیت مورد استفاده دستگاه ها مانند دستگاه دوخت تخت، یا دستگاه دوخت زنجیری تک سوزنه
• عملیات های مورد نیاز در قسمت های مختلف لباس

حال با ذکر یک مثال، روش فوق را توضیح می دهیم. در جدول زیر فهرستی از فرآیندهای تولید پیراهن با توجه عملیات های درجات A، B و C نشان داده شده است.

2- درجه بندی با توجه به قابلیت های اپراتور خیاطی در عملیات های مختلف

این روش نیز یکی دیگر از سیستم های درجه بندی اپراتورهای چرخ های خیاطی است که در بخش پوشاک آماده از آن استفاده می شود. در این سیستم اپراتورها با توجه به تعداد عملیات های انجام شده توسط یک اپراتور در قالب درجات A، B و C دسته بندی می شوند. در ضمن این دسته بندی ها، سطح کارآیی یک اپراتور را هم نشان می دهند. جدول درجه بندی به صورت زیر است: