الیاف- قطعات پیکره صنعت نساجی

ویژگی  های الیاف پارچه و خواص آن

الیاف یک رشته از مواد می باشند. این الیاف انعطاف  پذیر بوده و می  تواند برای بافتن، قیطان دوزی، بافت حلقه ای، قلاب دوزی و غیره به کار رود تا محصولات مورد نظر به دست آیند. الیاف را می توان به شکل طبیعی از گیاهان و حیوانات و نیز به شکل مصنوعی به دست آورد. الیاف مصنوعی یا از مواد شیمیایی و یا با فرآوری الیاف طبیعی برای ایجاد ساختار/ ویژگی  فیبر های جدید ساخته می  شوند.

الیاف اصلی ترین جز برای تولید نخ و پارچه است. این رشته در دو نوع طبیعی و مصنوعی وجود دارد. الیاف طبیعی از حیوانات (گوسفند، بز، شتر و غیره) یا گیاهی (پنبه، کتان، لنین و دیگر الیاف گیاهی) به دست می  آید. الیاف معدنی (آزبست، و غیره) نیز به عنوان یک فیبر طبیعی طبقه  بندی می  شوند.
الیاف مصنوعی ساخته  شده توسط انسان و صنعتی، از مواد شیمیایی مصنوعی- (محصولات جانبی صنایع پتروشیمی)- نایلون، پلی استر، استات هستند. مشخصه الیاف به طور مستقیم بر خواص بافت پارچه اثر می  گذارد.
تاریخچه الیاف به اندازه تمدن بشری قدمت دارد. آثاری از الیاف طبیعی در تمدن  های باستان در سراسر جهان وجود داشته. برای هزاران سال، مصرف الیاف تولید شده از الیاف طبیعی مثل کتان، پنبه، ابریشم، پشم و الیاف گیاهی برای کاربرد های مختلف محدود بوده است.
الیاف می  توانند به الیاف طبیعی و الیاف مصنوعی یا شیمیایی تقسیم شوند. کتان قدیمی  ترین و پرکاربردترین فیبر طبیعی از زمان باستان در نظر گرفته می  شود.
واحدی از ماده که قادر است با ریسندگی به نخ یا پارچه با پیوند یا در هم آمیختن در انواعی از روش  ها از جمله بافتن، بافت حلقه ای، قیطان دوزی، نمد مالی، پیچ و تاب دادن، یا تنیدن انجام شود، و این عنصر اصلی ساختار محصولات نساجی است.
این کوچکترین بخش نساجی، یک ماده میکروسکوپی مو مانند است که امکان دارد توسط انسان یا به صورت طبیعی تولید شده باشد. طول این الیاف حداقل صد برابر قطر یا عرض آن  ها است.

انواع الیاف

الیاف به چهار نوع تقسیم می شوند:

• الیاف طبیعی
• الیاف صنعتی
• الیاف مصنوعی
• الیاف با ترکیبات گوناگون

الیاف طبیعی عبارتند از پنبه، لنین، کتان، پشم (هر نوع موی حیوانات از جمله موی انسان؛ نه فقط پشم گوسفند به عنوان یک موجود با پشم زیاد)، و دیگر رشته  های نوظهور ترکیبی مانند کنف و نخ های دوکی کنفی و پشمی. این الیاف می  توانند پیچیده شده و پس از ریسندگی به پارچه تبدیل شوند.
الیاف صنعتی به گونه  ای هستند که از سلولز و پروتئین مانند رایون و استات به دست می آیند. رایون اولین فیبر ساخته  شده در سال ۱۹۴۹ می باشد و به عنوان “ابریشم مصنوعی” شناخته می  شود، چون برای تقلید از پارچه  های ابریشمی گران بهای آن زمان توسعه یافت.
بسیاری از افراد رایون را یک فیبر طبیعی می  دانند اما از لحاظ فنی این امر صحت ندارد. رایون از پلیمر های طبیعی که یک فیبر طبیعی را تکرار می  کنند، به دست می آید.
الیاف مصنوعی ساخته شده توسط انسان که یک مجموعه کامل با بسیاری از سبک  ها و انواع مختلف را می توان با آنها به دست آورد. الیاف جدید در تمام زمان ها گسترش یافته اند. الیاف مشترک شامل پلی استر، میکرو فیبرها و نایلون برای نامگذاری تعداد محدودی است.
الیاف با کاربرد ویژه کمتر استفاده می گردند، اما مردم ممکن است متوجه نشوند که به صورت روزانه با آنها در تماس هستند. با کمال تعجب الیافی مثل لاستیک در اسپندکس مورد استفاده قرار می  گیرند. فلزاتی مانند استیل ضد زنگ در بافت فرش استفاده می  شوند و دیگر فلزات از قبیل نقره و طلا در پارچه تنیده می  شوند. روزانه کاربرد های جدیدی برای الیاف ایجاد می  گردد.

ویژگی  های الیاف

خواندن برچسب برجسته در پارچه با خواندن برچسب مواد غذایی یکسان است. اغلب مصرف کنندگان مواد اولیه را درک نمی  کنند، چرا برخی هزینه بیشتری دارند و دقیقا چه کار برتری انجام می دهند؟ درک هر یک از اجزای پارچه به سوالاتی مثل “چرا این ترکیب  ها وجود دارند؟” و “چرا زمانی که الیاف طبیعی بهتر به نظر می  رسد، باید از الیاف مصنوعی استفاده کنم؟” پاسخ مرتبطی می  دهد. پاسخ  های زیادی برای این سوالات وجود دارد.
یک پارچه ممکن است مخلوطی از الیاف باشد، زیرا تولید آن ارزان تر می شود، دیگری ممکن است به دلیل کمبود پنبه با یک فیبر مصنوعی مخلوط شود، اما ممکن است دیگری فنی باشد زیرا پنبه یک فیبر ضعیف تر است، در نتیجه این ترکیب به ایجاد یک نخ قوی تر برای تولید پارچه که منجر به تولید لباس هایی با دوام طولانی تر شود، کمک می کند.
الیاف به ویتامین شبیه هستند که شما برای رسیدن به نتیجه خاصی در بافت خود به گونه  ای طراحی می  کنید. به نظر پیچیده می  آید، اما این واقعا برای مصرف  کننده ساده است. بافنده ها را در مورد اصول اولیه آموزش دهید و آن  ها با انتخاب  های مناسب پارچه بسیار شاد تر خواهند بود.
برخی از ویژگی های اصلی الیاف، مزایا و معایب مربوط به مصرف کنندگان خیاطی خانگی عبارتند از:

الیاف سلولز طبیعی: پنبه و کتان نمونه  هایی از الیاف سلولزی طبیعی هستند. اینها قدرت جذب خوبی دارند و رسانای خوبی برای گرما می باشند. آنها به راحتی چین پیدا می  کنند و محکم بسته می  شوند. آن  ها الیافی سنگین بوده، قابل  اشتعال می باشند، و به راحتی رنگ می  گردند.

الیاف طبیعی پروتئینی (پشم): این الیاف یک منشا حیوانی دارند. آن  ها در برابر چین و چروک مقاوم می  باشند. آن  ها در  آب و هوای سرد و مرطوب با رطوبت رابطه مناسبی دارند، اما وقتی مرطوب می  شوند کوچک می  گردند.  الیاف پروتئین طبیعی با حرارت خشک آسیب می  بینند. آن  ها در برابر آتش مقاوم بوده و رنگ را به خوبی به خود می گیرند.

الیاف مصنوعی: این الیاف از مواد شیمیایی ساخته می  شوند. آن  ها به شدت حساس بوده و به راحتی ذوب می  شوند. آنها نسبت به بید و قارچ ها مقاوم هستند، قدرت جذب پایینی دارند و در برابر سایش مقاوم هستند. نگهداری الیاف مصنوعی آسان و پایدار است. این الیاف ارزانتر بوده و به آسانی در دسترس قرار می گیرند.