آیا پوشاک “تولید شده در آمریکا” همچنان اهمیت دارد؟
در صنعت پوشاک آمریکا همه چیز تغییر کرده است و تولیدات ان در سراسر جهان خریداری می شود. شاید به همین دلیل است که مارک های تجاری که هنوز در آمریکا تولیدات خود را به ثبت می رسانند به نوعی احساس غرور می کنند و بر این باورند که مشتریان آن ها نیز این حس را در خود دارند.
آن ریچاردسون، مدیر توسعه روند و مدیر ارشد مارک دیکیز، در رویداد اخیر Liberty Fairs در نیویورک گفت: “یک نوع مصرف کننده وجود دارد که از محصول آمریکایی قدردانی می کند”، جایی که وی مجموعه Dickies 1992 Archival را به نمایش گذاشت، که هنر های دست ساز این نمایشگاه از تولیدات تگزاس بودند. “تنها بخش کوچکی از تولید ما در ایالات متحده است اما نوعی مصرف کننده در وجود دارد که به دنبال محصول ساخته شده در آمریکا است. آن ها به دنبال کیفیت و اصالت می باشندو آن ها به میراث کارگر آمریکایی وفادار هستند.” پیدا کردن لباسی که در آمریکا ساخته شده است، شبیه یافتن سوزن در انبار کاه است. طبق گزارش انجمن پوشاک و کفش آمریکا (AAFA)، در دهه ۶۰ میلادی، حدود ۹۵ درصد کل پوشاک فروخته شده در آمریکا نیز در همین کشور تولید شده بودند. تا سال ۱۹۹۳ کمی بیش از نیمی (۵۲ درصد) از تولیدات نساجی در آمریکا تولید می شد، اما ۹۷ درصد از کل پوشاک و ۹۸ درصد کل کفش ها امروزه وارداتی می باشند.
بر اساس تحقیقات Cotton Incorporated Lifestyle Monitor با وجود کمبود پوشاک ساخت آمریکا، بیش از نیمی از تمام مصرف کنندگان می گویند مهم است که لباس های خریداری شده آن ها “تولید ایالت متحده آمریکا” باشد. تقریبا سه نفر از هر چهار نفر مشتری (۷۴ درصد) اظهار داشتند که حداقل زمانی را قبل از خرید لباس خود، برای کنترل اطلاعات کشور تولید کننده، مصرف می کنند. مردان بیشتر از زنان این بررسی را انجام می دهند (۷۸ درصد در مقابل ۷۲ درصد. و افراد بالای ۳۵ سال بیش از همتایان جوان خود (۷۹ درصد در مقابل ۶۷ درصد) مستعد بررسی کشور تولید کننده هستند.
مدیر عمده فروش اندرو گراهام، اظهار داشت: ۵۰ درصد از خط این برند در آمریکا ساخته شده است و ۵۰ درصد دیگر در خارج از کشور.
او در طی نمایشگاه Liberty Fairs گفت: “همه پوشاک ما – تی شرت، پلیور های آستین بلند ما و همه سویشرت های پشمی ما -در ایالات متحده ساخته شده اند”. ما در سان فرانسیسکو هستیم و بنیانگذار شرکت مایکل ناتنشن است. داستان برند آن ها اینگونه است که تی شرت مورد علاقه مایکل که چند سوراخ در آن وجود داشت را پیدا کردند و تصمیم گرفتند آن را دور بیاندازند. مایکل به لس آنجلس رفت تا آن پیراهن را از نو تولید کند، مانند روز اول که آن را تهیه و پوشیده بود و احساس کرد که لباس مورد علاقه سابقش را تولید کرده است.
ناتنشن یک پارچه مخلوط پنبه، ۱۱ سال بعد، که برای لایه های لباس نیروی دریایی استفاده می شود، تولید کرد و آن ها هنوز در لس آنجلس ساخته می شوند.
گراهام اظهار داشت: ” ما این محصول سازگار و واقعاً خوش ساخت، که هنگام پوشیدن حس اعتماد به نفس را انتقال می دهد، را تهیه کردیم.” “برای پنج سال اول این برند، تلاش کردیم که همه چیز در آمریکا تولید شود. اما به نقطه ای رسیدیم که همزمان با توسعه کالاهای جدید، هزینه محصول و کیفیت تغییر کرده و با هم، همخوانی نداشتند. بنابراین ما این موضوع را برای مشتریان خود توضیح دادیم و در مورد آن بسیار شفاف سازی کردیم.”
برای مشتریانی که می گویند پوشاک “تولید آمریکا” برای آن ها مهم است، نزدیک به سه چهارم مشتریان (۷۱ درصد) می باشد و به این دلیل است که آن ها می خواهند از اقتصاد آمریکا حمایت کنند. این موضوع با اعتقاد آن ها به اینکه لباس در آمریکا کیفیت بهتری دارد (۵۳ درصد) و احساس آن ها که خرید لباس در داخل کشور سازگار با محیط زیست است (۳۷ درصد) در ارتباط نیز می باشد.
گراهام همچنین گفت: “وقتی چیزی در یک قایق در سراسر اقیانوس پیش می رود تاثیر محیطی بیشتری خواهد داشت. بنابراین، از این دیدگاه، تولید و تهیه همه احتیاجات برای ساخت پوشاک در اینجا بسیار عالی است. همچنین، از آنجایی که ما اغلب در لس آنجلس به کارخانه خود می رویم، می دانیم که آن ها مطابق با استانداردهای اخلاقی و قوانین رفتاری ما نیز عمل می کنند.”
براساس تحقیقات Monitor، بیشتر نیمی از تمام مصرف کنندگان (۵۳ درصد) اظهار می دارند این “بسیار یا تا حدودی مهم” است که برند لباس در مورد فعالیت های تولیدی آن به صورت شفاف توضیح دهد. علاوه بر این، ۵۱ درصد از مصرف کنندگان می گویند که آن ها “به احتمال زیاد یا تا حدودی” برندی از پوشاک را خریداری می کنند که صادقانه در مورد اثرات محیطی و اجتماعی آن، در مقایسه با دیگر برند ها که اینگونه نیستند، توضیح داده باشد.
مجموعه دیکیز 1922 در Uvalde، تگزاس، واقع در ۳۵۰ مایلی از فورت ورث، جایی که این شرکت تقریبا یک قرن پیش راه اندازی شده بود، تولید شد. مجموعه 1922 با ارائه پوشاکی که در آرشیو آن قرار داشت از این میراث تجلیل کرد. این مجموعه تنها برای بوتیک های خرده فروشی منتخب در دسترس بود، اما در حال حاضر در سایت Dickies.com نیز قابل دسترسی است. نمونه ها، از پیراهن گرفته تا شلوار جین، تقریبا همه از ۱۰۰ درصد پنبه خالص تولید شده اند.
ریچاردسون با اشاره به نمونه های فرسوده پوشیده شده توسط کارگران آمریکایی در اوایل قرن بیستم گفت: “این همان چیزی است که ما برای دستیابی به آن در حال تلاش بودیم.” پنبه بخشی از داستان است. لباس کار Vintage زمانی ساخته خواهد شد که فقط الیاف طبیعی داشته باشند و تنها الیاف طبیعی لنین، پشم، ابریشم و پنبه هستند. اگر شما در شمال زندگی می کردید و به یک ژاکت سنگین تر نیاز داشتید می توانستید یک پوشش پشمی تهیه کنید. ابریشم برای لباس کار گزینه مناسبی نبود در حالی که لنین مستحکم است ولی بخشی لباس کار آمریکایی نبود. اما پنبه گزینه فوق العاده ای است.”
مجموعه دیکیز 1922 نه تنها مکانی که قطعات در آن ساخته و تولید می شوند، بلکه این که پارچه تولید ایالات متحده آمریکا یا جای دیگری است را نیز تشخیص می دهد.
این یک موضوع قابل توجه است که دیکیز شامل این اطلاعات می باشد، زیرا مشتریان علاقه مند به دانستن بیشتر در مورد پارچه مورد استفاده در ساخت پوشاک خود هستند.
طبق تحقیقات Monitor نود درصد از مصرف کنندگان می گویند که از پوشیدن لباس های تولید شده با پنبه ای که در ایالات متحده رشد کرده است، احساس خوبی دارند. 83 درصد دیگر می گویند که پنبه تولید شده در آمریکا باعث افتخار آن ها است. در حدود سه چهارم مصرف کنندگان (۷۴ درصد) اظهار می کنند که پنبه آمریکایی نسبت به پنبه تولید شده در کشور های دیگر پایدار تر و بهتر می باشد و با احساسی که در مورد کالای نهایی وجود دارد، ۶۲ درصد از مصرف کنندگان می گویند آن ها هزینه بیشتری برای لباس های ساخته شده با پنبه آمریکایی، را می پردازند.
بخشی از قدردانی پنبه رشد شده در آمریکا، برگرفته از انتظارات پیرامون کیفیت است. طبق نظر سنجی Monitor، تقریباً از هر 10 مصرف کننده هشت نفر (۷۹ درصد) گفته اند که آن ها انتظار بالایی از پنبه آمریکایی دارند. این به طور قابل توجهی بالاتر از انتظار آنها برای پنبه تولید شده در سایر کشورها، مانند پنبه مصری (۶۹ درصد)، استرالیایی (50 درصد)، ترکی و برزیلی (47 درصد)، پنبه هندی (۴۶ درصد)و پنبه آفریقایی (۴۵ درصد) است.
“ما میزان زیادی پنبه در این کشور پرورش می دهیم و واقعاً تا دهه ۷۰ و ۸۰، تعداد بالایی لباس در اینجا تولید کردیم. ریچاردسون با نگاه به برخی دیگر از غرفه های Liberty Fairs افزود: ” بسیاری از این جوانان به کارهای دستی و مهارت علاقه مند هستند، بنابراین آن ها می خواهند مقداری از این محصول را در آمریکا تولید کنند.”
شرکت پنبه یک منبع جهانی برای همه چیز از جنس پنبه می باشد. سازمان تحقیق و ترویج، تعهد خود را در حدود 50 سال به ارائه تخصص و اطلاعات در مورد همه جنبه های زنجیره تأمین جهانی پنبه ادامه می دهد: از خاک گرفته تا پیراهن و فراتر از آن.
