آیا شفاف عمل کردن برندها، باعث ایجاد تفاوتی در زمینه پایداری شده است؟

برندهای جهانی مد بیش از گذشته به پایداری متعهد هستند، اما این موضوع چه تاثیری بر تولید کنندگان و کارگران دارد؟ در این مطلب ما نگاهی به شاخص شفافیت مد (Fashion Transparency Index) و گزارش مد اخلاقی (Ethical Fashion Report) می اندازیم و مرحله بعدی در این موضوع را مشخص می نماییم.
به نظر می رسد شش سال پس از فرو ریختن ساختمان رانا پلازا که منجر به کشته شدن بیش از 1000 کارگر پوشاک شد، پیشرفت هایی حاصل شده است. مطمئناً صنعت مد دیدگاه متفاوتی نسبت به پایداری پیدا کرده است. آژانس وگ بیزینس (Vogue Business) که به تازگی آغاز به کار کرده، دارای یک سردبیر پایداری است. همچنین چنان استقبالی از کنفرانس پایداری دارپر (Draper) شد که مهمان ها پشت درها ماندند و کسب و کارهایی مثل ال بردز (Allbirds) و Rent the Runway در آن کنفرانس استانداردهای جدیدی را برای موفقیت کسب و کار پایداری تدوین نمودند.
شاخص شفافیت مد (FTI) سال 2019 که برگرفته از انقلاب مد (Fashion Revolution) است، به ما می گوید که برندهای مد جهانی به طور فزاینده ای درباره اهداف پایداری و تامین کنندگان خود شفاف تر شده اند، هر چند که در گزارش دهی تاثیر اقدامات خود همچنان تاخیر دارند.
شاخص شفافیت مد از سال 2017، رتبه بندی برندهای مد و خرده فروشان را براساس میزان اطلاعاتی که آنها درباره تامین کنندگان، سیاست ها و شیوه های زنجیره تامین، و تاثیرات اجتماعی و زیست محیطی خود ارائه می دهند، رتبه بندی می کند. در گزارش سال 2019 مشخص شد که نتایج کلی هنوز پایین است، اما میانگین امتیاز برندهای بررسی شده طی این سه سال به طور متوسط 9% افزایش پیدا کرده است و این اولین سالی است که هر برند امتیازی بیش از 60% کسب می کند. در ضمن طی سه سال گذشته تعداد برندهای منتشر شده توسط FTI که دارای تامین کنندگان برتر هستند، دو برابر شده است.

این رشد در شفافیت زنجیره تامین در گزارش سال 2019 مد اخلاقی با عنوان «حقیقت پشت بارکد (The Truth Behind the Barcode)» نیز انعکاس پیدا کرده است؛ در این گزارش آمده است که 81% شرکت های بررسی شده در حال حاضر در تلاشند تا مسیر پارچه های مصرفی خود را ردیابی کنند، در حالیکه این نسبت در سال 2013 تنها 49% بوده است.

شفافیت در مورد اهداف و زنجیره های تامین قابل تحسین است. حدود 20 سال پیش، مدیر تجارت اخلاقی یکی از فروشگاه های بزرگ واقع در های استریت (high street) لندن عنوان می کرد که با وجود اینکه آنها کارهای زیادی برای بهبود روش های کاریشان انجام می دهند، اما هرگز به صورت عمومی درباره آنها صحبت نمی کنند. خوشبختانه دنیای مد از این مرحله عبور کرده است و در عوض به فرهنگ همکاری و سهیم شدن در دانش صنعتی روی آورده است.

تبدیل تعهد به عمل

داشتن تعهد و شفافیت اولین قدم برای رسیدن به صنعتی است که در آن همه کارگران و تولید کنندگان کاری مناسب دارند و به تخریب کره زمین کمر نمی بندند. تبدیل سیاست ها به اقدامات عملی امری بسیار مهم و کلیدی است. سیاست بدون عمل کاملاً بی معنی است، و هرگز ارزیابی و گزارش دهی اقدامات با ارزیابی و گزارش دهی تاثیرات واقعی یکی نیست.
63% از برندها، سیاست پرداخت حقوق برابر دارند؛ اما تنها 35% آنها اختلاف حقوق جنسیتی را نیز گزارش کرده اند. از میان 200 برندی که توسط انقلاب مد مورد بررسی قرار گرفته اند، میانگین امتیاز آنها در مورد سیاست ها و تعهدات، 48% است؛ اما زمانیکه بحث شفافیت در مورد اقدامات انجام شده و تاثیرات آنها به میان می آید، میانگین امتیازات آنها تنها 14% است.

گزارش مد اخلاقی نشان داده است که 87% شرکت ها دارای منشور اخلاقی هستند، اما تنها 57% آنها حداقل هر دو سال یک بار تامین کنندگان خود را به صورت مستقل در برابر این قانون ارزیابی می کنند. (و فقط 2% تامین کنندگان مواد اولیه خود را با همان قانون مورد ارزیابی قرار می دهند).

اطمینان از تاثیر اقدامات

آیا افزایش تمرکز بر پایداری در موارد مهم تاثیری بر روی کره زمین داشته است؟ گزارشات منتشر شده در مورد کارگران و همچنین عکس های گرفته شده از آنها نشان می دهد که این قشر خواهان تغییر در وعده های داده شده هستند.
آیا این زبان بصری نشانه شفافیت است؟ این چهره های خندان غالبا به ما می گویند لباس های ما را ساخته اند، بنابراین قرار است از سوی مشاغلی که در استفاده از آنچه که مشتریان خواهان آن هستند متخصص شده اند، دعوت به همکاری شوند تا لباس های بیشتری بفروشند.
شاخص شفافیت مد نشان می دهد که برندها هنوز در گزارش تاثیر اقدامات خود موفق عمل نکرده اند:
«برندها اطلاعات کمی را در مورد نتایج این تلاش ها به اشتراک گذاشته اند و در بیشتر موارد ما از طریق رابطه با سازمان های ثالت توانستیم به این شفاف سازی ها دست پیدا کنیم. همچنان برندهای بسیار کمی نتایج تلاش های خود برای رفع مشکلات زنجیره های تامینشان را علنی می کنند».

قدم بعدی کجاست؟

ما در عصر دیجیتال و موبایل زندگی می کنیم. اکنون کشاورزان پنبه کار تلفن همراه دارند. بنابراین ارزیابی تاثیرات به صورت بالقوه از همیشه آسان تر شده است. آنچه ما نیاز داریم تنها به روز کردن اهداف سالانه و اقدامات برندها نیست، بلکه گزارش تاثیرات آنهاست. می توان این کار را توسط کسانیکه بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته اند و افرادیکه در انتهای زنجیره تامین برندها قرار دارند، انجام داد.
کمپین «چه کسی لباس من را ساخته است؟»، چهره کارگران و تولید کنندگان را نشان می دهد. این کمپین به تغییر روند گفتگو در بازار نهایی زنجیره تامین کمک شایانی کرده است.
تصور کنید که اگر کارگران و تولید کنندگان خودشان تجربه کار در محیط کار و محیطی را که در آن زندگی می کنند، پایش و گزارش کنند چه نتیجه ای حاصل می شود. در حال حاضر ابزارهایی مانند Labor Voices وجود دارند که اطلاعات مرتبط با کارگران را که در حال حاضر به عنوان بخشی از ممیزی اجتماعی آنها به برندها داده می شود جمع آوری می کنند. در ضمن این اطلاعات می توانند به کارگران نیز گزارش داده شود تا آنها هم از میزان تاثیرات خود آگاهی پیدا کنند.
شبکه مسئولیت اجتماعی کارگر محور =The Worker-Driven Social Responsibility Network (WSR) قصد دارد تا الگوهای استاندارد پیشرفت در صنعت مد را از برند محور به کارگر محور تبدیل نماید. این سازمان عقیده دارد که «حمایت از حقوق کار باید کارگر محور، متمرکز بر اقدامات و متعهد به تعهدات قانونی الزام آوری باشد که مسئولیت بهبود شرایط کار را به شرکت های جهانی موجود در راس زنجیره های تامین واگذار می کنند».
در همین راستا استاندارد منسوجات فایرترید (Fairtrade Textile Standard) به کمیته های انطباق کارگری نیازمند است تا شرایط محیط کار را کنترل و گزارش کنند. در ضمن سازمان خرید بهتر (Better Buying)، تامین کنندگان را قادر می سازد تا در مورد روش های خریدی که کارآیی مناسبی دارند و به اصلاح نیازمند هستند با خریداران خود ارتباط برقرار نمایند.

پاسخگویی بیشتر در مقابل همگان

انقلاب مد تاکید می کند که «شفافیت ابزاری است که باید منجر به پاسخگویی شود».
پیشرفت در شفافیت یک شروع عالی محسوب می شود. اما این شبکه ها و ابزارهای نوظهور، گزارش تاثیر کارگران را منعکس می نمایند که نشانه های امیدوار کننده ای بروز می دهند از اینکه مسیر این صنعت در حال حرکت به سمت جهانی است که در آن برندها نه تنها در مقابل فعالان و مصرف کنندگان، بلکه در مقابل کسانیکه کارشان منجر به موفقیت آنها می شود نیز در قبال تعهدات خود پاسخگو هستند.