1399/02/03

از چه طریقی می توان لباس های پایدار یا سازگار با محیط زیست را با قیمت مناسبی خریداری نمود؟

در طول نیم قرن گذشته، اتفاق جالبی در مورد هزینه های لباس رخ داده است. در حالیکه دیگر کالاهای مصرفی در طول زمان به قیمتشان افزوده شده است، اما لباس ارزان تر گردیده است. براساس اخبار منتشر شده از سوی KQED، یک خانواده آمریکایی در سال 1960 به طور متوسط بیش از 10% از درآمدشان را صرف خرید لباس و کفش می کردند. این رقم در سال 2013 به کمتر از 5/3% رسیده است.
به دلیل منتقل شدن فرآیند تولید به کشورهای دیگر، قیمت ها تا حد زیادی کاهش یافته است. در سال 1960، حدود 95% از لباس آمریکایی ها محصول خود ایالات متحده آمریکا بود، در حالیکه این میزان در سال 2013 به 2% کاهش یافته است. مواد ارزان تری مانند پلی استر در این موضوع نقش مهمی ایفا کرده اند. براساس تحلیل Quartz، تولیدات پلی استری از سال 1980 به شدت افزایش پیدا کرده است و از تولیدات الیاف طبیعی مانند پنبه و پشم بسیار جلو زده است.
متأسفانه لباس ارزان تر، هزینه زیادی برای مردم و زمین به وجود آورده است. الیاف مصنوعی مانند پلی استر به مقادیر وسیعی از انرژی برای تولید نیاز دارند و مواد شیمیایی استفاده شده جهت تولید آنها اغلب سمی هستند. از سویی دیگر، شرایط کاری در کارخانه های خارجی تولید لباس می تواند خطرناک باشد. فرو ریختن کارخانه تولید پوشاک در سال 2013 در بنگلادش یکی از مثال های شناخته شده در این باره است که منجر به کشته شدن بیش از هزار کارگر و زخمی شدن بیش از 2 هزار نفر از آنها شد.

امروزه چندین برند مد اخلاقی وجود دارند که به اینگونه مسائل توجه می کنند. آنها متعهد به استفاده از پارچه های سازگار با محیط زیست و رنگ های غیر سمی هستند و دستمزد عادلانه به کارگران پرداخت می کنند. با این حال، توجه به این مسائل سبب بالا رفتن هزینه های عملیاتی و تولید شده است که در نتیجه شاهد افزایش قیمت ها در فروشگاه های لباس هستیم.
برای کسانیکه به مسائل محیط زیستی توجه می کنند، یک معضل به وجود آمده است: چگونه می توان با وفادار ماندن به اصول خود، لباسی با هزینه مناسب تهیه کرد؟ شما می توانید لباس های کمتری خریداری کنید، اما اگر دوستدار واقعی مد هستید، این مسئله زیاد برای شما جالب نخواهد بود. راه حل دیگر این است که به جای اینکه خرید کمتری کنید، می توانید هوشمندانه تر به خرید کردن اقدام کنید. اگر شما بدانید که باید به چه مسائلی توجه کنید، می توانید لباس هایی که هم برای زمین و هم برای خودتان از نظر اقتصادی مفید تر است را پیدا نمایید.

چه مسائلی سبب می شود تا یک لباس پایدار گردد؟

آنچه که مجموعه های لباس پایدار را از لباس ارزان قیمت امروزی که به اصطلاح مد سریع (فست فشن) نامیده می شوند، جدا می کند، به سازگار بودن آنها هم با زمین و هم با کارگران مربوط می شود. لباس های پایدار در بیشتر حالت ها برای بسیاری از فصل ها به اندازه کافی با دوام هستند. آنها اغلب از طریق پارچه های سازگار با محیط زیست تولید می شوند که می توانند شامل مواد بازیافتی یا دوباره استفاده شده باشند. بیشتر شرکت های تولید لباس پایدار، دستمزدهای منصفانه ای به کارگرانشان پرداخت می کنند و شرایط کاری مناسبی را برای آنها فراهم می نمایند.

الیاف سازگار با محیط زیست

الیاف طبیعی مانند پنبه همیشه از الیاف مصنوعی مانند پلی استر، سبزتر (یعنی سازگار با محیط زیست بودن) هستند. مواد متداول رشد پنبه از مقادیر زیادی کود شیمیایی و آفت کش ها استفاده می کنند که اغلب به شدت سمی هستند. رشد پنبه بدون استفاده از این مواد شیمیایی، امکان پذیر است، اما حتی پنبه ارگانیک نیز مقادیر زیادی از آب را مصرف می کند.
پارچه های سبزتر از الیاف تجزیه پذیری که به آسانی رشد یا تولید می شوند، تهیه می گردند. آنها به آب و انرژی کمتری برای تولید نیاز دارند و بسیاری از آنها می توانند بازیافت شوند. سایت های محیط زیستی مانند Go Climate Neutral و Trusted Clothes هر دو تحلیل جزئی از پارچه هایی که بیشترین سازگاری با محیط زیست را دارند، ارائه می دهند. انتخاب های برتر آنها به شرح زیر است:

کتان. از بزرک ساخته می شود که به آب، کودهای شیمیایی و آفت کش های کمتری نسبت به پنبه نیاز دارد. برای تولید کتان از انرژی کمتری استفاده می شود. این الیاف به آسانی به کاغذ بازیافتی تبدیل می گردد.
کنف. کنف به کودهای شیمیایی و آفت کش های زیادی نیاز ندارد. انبارهای حجیم کنف نشان می دهد که می توان آن را در طیف گسترده ای از پارچه ها، مانند کرباس، پارچه کتانی راه راه، پارچه جناغی، پارچه کشباف و پشمی تولید کرد. تولید کنف قبلا در بسیاری از ایالات های آمریکا غیرقانونی بوده است، اما لایحه کشاورزی سال 2018 آن را در سراسر ایالات متحده قانونی اعلام کرده است.
بامبو. بامبو به عنوان یک الیاف پایدار دارای مزایا و معایب است. این نوع الیاف، بسیار سریع رشد می کنند و اغلب از آفت کش ها استفاده نمی کنند. پارچه های نرمی را تولید می نمایند که مراقبت از آنها آسان است. با این حال تبدیل الیاف به پارچه اغلب به مواد شیمیایی سمی نیازمند است.
لیوسل. معمولا تحت نام برندی به نام تانسل (Tencel) به فروش می رسند. این پارچه از طریق خمیر چوب (معمولا از طریق چوب درخت اوکالیپتوس) ساخته می شود که با آب و مواد شیمیایی کم به سرعت رشد می کند. برخلاف نایلون، دیگر پارچه مبتنی بر چوب (یعنی لیوسل) سبب تولید آلودگی زیادی نمی شود. یکی دیگر از مزایای لیوسل این است که به طور طبیعی مقاوم در برابر چروک هستند، بنابراین مراقبت از آنها آسان است.
آلپاکا. پستانداران بومی کشور پرو هستند که ظاهری شبیه به لاما دارند. از موهای بلند آلپاکا می توان پارچه های نرم بسیار زیبایی را تولید کرد. آلپاکا موجودات سرسختی هستند که آب و غذای زیادی نمی خورند و می توانند بدون آنتی بیوتیک سالم بمانند. پشم آلپاکا نسبت به پشم کشمیری (که از طریق نوعی بز آسیایی تولید می شوند) به مسائل زیست محیطی آگاه تر است. تولید مثل زیاد بزهای کشمیری منجر به چرای بیش از حد ظرفیت مزارع کشور مغولستان شده است که رفته رفته این کشور را به یک بیابان تبدیل می کند.
پشم ارگانیک. بعضی از پرورش دهندگان گوسفند در مراتع خودشان از آفت کش های سمی استفاده می کنند یا حیوانات را با محلول های خورنده سمی به عمل آوری می نمایند. پرورش دهندگان گوسفند ارگانیک از اینگونه مواد شیمیایی مضر استفاده نمی کنند. آنها با استفاده از کود حیوانی که به خاک تزریق می شود، هم گوسفند و هم مرتع را سالم نگه می دارند.
ابریشم. توسط خزندگانی که به کرم ابریشم معروف هستند، تولید می شوند. این پارچه طبیعی، سبک وزن و بادوام است. ابریشم در پایان عمرش به صورت طبیعی تجزیه می گردد. معمولا برای لباس مهمانی های رسمی شبانه مورد استفاده قرار می گیرند و لباس زیرین را به شدت گرم نگه می دارند. افرادیکه دوستدار گیاهان هستند، استفاده از ابریشم را مغایر اصول اخلاقی خود می دانند، چون تولید آنها معمولا سبب کشتن کرم ابریشم می شود. با این وجود، ابریشم وگان (vegan silk) یک گزینه بدون خشونت محسوب می شود.

مواد شیمیایی کمتر

مشکل دیگر بیشتر پارچه ها، رنگ های استفاده شده جهت رنگ کردن آنهاست. بیشتر رنگ های متداول شامل مواد شیمیایی مضری هستند و به مقادیر زیادی آب برای فرآوری نیاز دارند. بیشتر رنگ های پارچه در هنگام فرآیند رنگ زنی شسته می شوند و رودخانه های کشورهای در حال توسعه را آلوده می کنند. این موضوع به این معنی نیست که پارچه سفید، گزینه تمیزتری است. در بیشتر حالت ها، پارچه ای که از نظر ظاهری کاملا سفید است با استفاده از کلر سفید شده است. این فرآیند، دی اکسین را آزاد می کند. دی اکسین یک ماده شیمیایی است که انجمن حفاظت از محیط زیست (EPA) ایالات متحده می گوید که این ماده می تواند سبب سرطان و آسیب به بسیاری از سیستم های بدن شود. همچنین براساس اظهار نظر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، همه پارچه های پرس دائمی (هم سفید و هم رنگی) با فرمالدئید سمی به عمل آوری می شوند.
رنگزنی طبیعی و کم تأثیر یک گزینه سبزتر را ارائه می دهد. رنگزنی طبیعی مانند ایندیگوتین (ماده رنگی نیلی) و کشینل (قرمز دانه) از طریق گیاهان، حیوانات یا حشرات استخراج می گردد. رنگ های کم تأثیر دارای مواد شیمیایی کمتری هستند و به آب کمتری برای فرآوری نیاز دارند. دیگر گزینه سبز، پارچه سفید نشده است که به صورت طبیعی، رنگ سفید مایل به خاکستری دارد.

صنعت مد تا سال 2027 «صنعت تریلیون دلاری» خواهد شد

بازیافت و استفاده مجدد

تولید لباس ها از طریق مواد بازیافتی، روش دیگری است که به تولید لباس های سازگار با محیط زیست منجر می شود. به عنوان مثال، خاب پارچه (fleece) اغلب از طریق بطری های پلاستیکی بازیافتی تولید می گردد. بازیافت سبب تبدیل ضایعات به محصولی مفید می شود و استفاده از نفت تجزیه ناپذیر را کاهش می دهد. با بازیافت کردن پوشاک پلی استری قدیمی، امکان تولید پارچه پلی استری جدید فراهم می شود. این فرآیند از انرژی کمتری استفاده می کند و نسبت به تولید پارچه از مواد نفتی به آلودگی کمتری منجر خواهد شد. تحلیل انجام شده توسط دانشگاه دلاویر (University of Delaware) نشان می دهد که پلی استر بازیافتی نسبت به پنبه، پارچه پایدارتری است.
استفاده مجدد از لباس ها، یک انتخاب سبز دیگر است. بازیافت باعث کاهش ضایعات و استفاده از انرژی می شود، اما استفاده مجدد از لباس ها تقریبا هر دو مورد را به صفر می رساند. آسان ترین روش استفاده مجدد از البسه، واگذار کردن لباس ها به یک مصرف کننده جدید است. به عنوان مثال، شما می توانید یک پیراهن قدیمی که وضعیت خوبی دارد را به مغازه پوشاک دست دوم واگذار نمایید یا لباس های بچه بزرگتر را به بچه کوچکتر برای پوشیدن بدهید.
با این حال، حتی وقتی لباس ها شروع به از بین رفتن می کنند، باز هم امکان تفکیک ماده مفید از آنها وجود دارد. بعضی از برندهای لباس پایدار، نوعی تجارت را از طریق بازتولید لباس های قدیمی که به آنها ظاهری جدید می دهند، راه اندازی کرده اند. این نوع از استفاده مجدد اغلب به نام دوباره کاری (reworking) شناخته می شود.

مکان های کاری دوستدار کارگران

تمرکز اصلی مد پایدار، محافظت از محیط زیست است. با این حال، بسیاری از افراد آگاه به مسائل زیست محیطی در مورد حقوق انسان ها نیز ابراز نگرانی می کنند. آنها اعتقاد دارند که لباس های واقعا پایدار باید در روش هایی که ایمنی و سلامت کارگران را حفظ می کند، تولید شوند. یکی از روش های پیدا کردن لباس های دوستدار کارگران، مشاهده برندهای ساخته شده در آمریکا است. وقتی شما لباسی که در ایالات متحده آمریکا ساخته شده است را خریداری می کنید، می دانید که افرادیکه آن را تولید کرده اند، ساعت محدودتری مشغول فعالیت بوده اند، مکان کاری ایمنی تری داشته اند و حداقل دستمزد مناسبی گرفته اند.
شما می توانید برچسب تجارت عادلانه لباس هایتان را نگاه کنید. برای دستیابی به این برچسب، تولیدکنندگان باید متعهد شوند که برای همه کارگران یک دستمزد مناسب را پرداخت می کنند. آنها باید تضمین دهند که کارخانه هایشان، مکانی ایمن است و تولیداتشان با محیط زیست سازگار است. اگر برند مشخصی وجود دارد که شما به لباس هایش علاقمند هستید، به وب سایت آن برند مراجعه کنید و به دنبال اطلاعاتی در مورد روش های کاری آن باشید. سعی کنید تا اطلاعاتی را در مورد محل ساخت لباس، میزان حقوق کارگران و نوع استانداردهایی که شرکت برای تأمین کنندگانش در نظر گرفته است را پیدا نمایید. اگر نمی توانید به اینگونه اطلاعات به آسانی دست پیدا کنید، به شرکت مربوطه ایمیل بزنید و در مورد جزئیات از آنها سئوال نمایید.

از چه طریقی می توان لباس سازگار با محیط زیست با یک بودجه مناسب پیدا کرد؟

بزرگترین مشکل لباس پایدار اغلب ناشی از برچسب های قیمت بالا است. طراحان برندهای سازگار با محیط زیست، مانند استلا مک کارتنی (Stella McCartney)، هزینه ای که برای بعضی از تکه های لباس دریافت می کنند از متوسط هزینه ای یک خانواده برای لباس هایش در کل یک سال در نظر می گیرد، بیشتر است. با این حال، شما اگر بدانید باید در هنگام خرید به چه مسائلی توجه کنید، می توانید اینگونه لباس ها را با قیمتی مناسب خریداری نمایید.
برای خریدارانی که هم به مسائل زیست محیطی و هم به ملاحظات اقتصادی توجه می کنند، لباس های استفاده شده، بهترین گزینه هستند. لباس های دست دوم به مواد جدیدی جهت تولید نیاز ندارند. وقتی فرد دیگری از لباس صاحب قبلی استفاده می کند، به انرژی، آب یا مواد شیمیایی اضافی نیاز نخواهد بود. لباس های استفاده شده را از جریان ضایعات دور نگه دارید تا نیاز به مکان های دفن زباله جدید کاهش یابد و انرژی استفاده شده جهت جمع آوری و دفع کردن زباله ها پایین آید.
مهمتر از همه چیز، لباس های استفاده شده نسبت به لباس های جدید، قیمت کمتری دارند. در بیشتر حالت ها شما می توانید بهترین کالا را انتخاب کنید و برای لباس جدیدی که می خرید، پول زیادی نیز صرف نخواهید کرد. این مسئله برای شما مقدار زیادی پول نقد باقی خواهد گذاشت تا هرگونه شکاف باقی مانده در کمد لباس هایتان را با خریدهایی از طریق برندهای پایدار پر نمایید.

فروشگاه لباس های دست دوم

انواع زیادی از فروشگاه های لباس دست دوم وجود دارند که در انتخاب و قیمت می توانند بسیار گسترده و متفاوت باشند. ارزان قیمت ترین فروشگاه ها به خیریه ها تعلق دارند و توسط آنها راه اندازی شده اند که از جمله آنها می توان به Goodwill، Salvation Armyو local churches اشاره کرد. لباس ها در اینگونه فروشگاه ها، قیمتی کمتر از 1 دلار دارند، اما کیفیتشان می تواند مشروط باشد.
در طیف لباس های گران قیمت تر، فروشگاه های امانی (consignment stores) وجود دارند که لباس های گران قیمت طراحان را می فروشند. این لباس ها اغلب به همان اندازه یا بیشتر از سطح بالا به متوسط لباس های جدید از یک فروشگاه زنجیره ای، هزینه دارند. با این حال، آنها معمولا بهتر تولید می گردند و شیک تر هستند. همچنین برای هزینه ای که شما صرف می کنید، ارزش بیشتری ارائه می دهند.
مغازه های عتیقه فروشی یا فروشگاه های اشیاء آنتیک، مکانی برای لباس های عصرهای گذشته هستند. لباس های قدیمی و کمیاب در وضعیتی شبه جدید می توانند نسبت به لباس های جدید یک مغازه دارای قیمت بیشتری باشند. با این حال، شما می توانید گاهی اوقات در این فروشگاه ها به خریدهای ارزان نیز دست پیدا کنید. اگر خیلی به آسیب های جزئی لباس اهمیت ندهید، این نوع خریدها برای شما زیاد اتفاق می افتد. فکر کنید که عیب های جزئی مانند نشانه های شخصیت هستند.

حراج اثاثیه منزل

شما همیشه نمی توانید لباس های مورد نظرتان را در حراج اثاثیه منزل (که معمولا توسط صاحبخانه و در گاراژ منزل انجام می شود) پیدا نمایید، اما اگر موفق به پیدا کردن لباس شدید، قیمتش باعث تپش قلب شما خواهد شد. در این نوع حراج، لباس های طراحان را بیش از 10 دلار نخواهید یافت و قیمت های لباس های بدون برند حتی 1 دلار یا کمتر نیز خواهد بود. شما می توانید یک جفت کفش را در بهترین وضعیت با چند دلار خریداری نمایید.
مشکلی که در هنگام این نوع خرید در حیاط یا گاراژ وجود دارد، این است که شما اغلب مکانی را برای امتحان کردن آنها پیدا نخواهید کرد. با این حال، شما می توانید با پوشیدن لباس ها بر روی همدیگر این مشکل را به نوعی حل نمایید. اگر شما یک خانم هستید و یک زیرپوش زنانه را به عنوان لایه زیرین بر تن کرده اید، به راحتی می توانید پیراهن دیگری را بر روی آن امتحان نمایید. زیر شلوارهای گشاد زنانه می توانید شلوارهای تنگ یا دیگر دامن ها را امتحان نمایید، سپس شلوار گشاد را از تن بیرون آورید تا شکل ظاهری لباس اصلی را مشاهده کنید. اگر باسن نسبتا باریکی دارید، می توانید از ترفند پوشیدن شلوار از بالای سر استفاده نمایید.
اگر شما آقا هستید، معمولا زیر پیراهن اصلی خودتان یک زیرپوش می پوشید، پس می توانید پیراهن تان را در بیاورید و پیراهن دیگری را امتحان کنید. اگر شما جسورتر هستید، می توانید لباس های زیر بلند را زیر شلوارتان بپوشید و سپس شلوارتان را به راحتی در آورید؛ توجه کنید که شما در این حالت هنوز هم نجیب می مانید. از آنجا که شلوار مردان معمولا در اندازه های نسبتا قابل پیش بینی شده ای تولید می شوند، کافی است تا با اندازه گیری دور کمر و درز شلوار به اندازه مناسب خود پی ببرید.

صنعت مد تا سال 2027 «صنعت تریلیون دلاری» خواهد شد

فروشندگان آنلاین

فروشگاه های لباس دست دوم و فروش در حیاط منازل همیشه لباس های منطبق با اندازه شما را ارائه نمی دهند. فروشگاه های آنلاینی مانند eBay و Poshmark، انتخاب گسترده تری در اختیار شما قرار می دهند و قیمت هایشان تا حدودی مناسب است. فروشنده آنلاینی مانند ThredUp یک فروشگاه امانی آنلاین است که شما گاهی اوقات می توانید بیش از80% بر روی لباس های برند تخفیف بگیرید و Swap.com بیشتر لباس ها را با قیمت 20 دلار یا کمتر به فروش می رساند.
بزرگترین معضل فروشگاه های آنلاین این است که شما نمی توانید لباس ها را قبل از خرید کردن، امتحان نمایید. برخلاف دیگر فروشگاه های آنلاین، بیشتر سایت های لباس دست دوم به شما اجازه نمی دهند تا در صورت اندازه نبودن لباس آن را برگردانید. اما سایت های ThredUp و Swap.com برای اعتبار فروشگاه شان به شما اجازه بازگردانی لباس را می دهند. جت کاهش مسائل اندازه لباس، لیست محصولات را با دقت مطالعه کنید. لباس هایی که دارای اندازه جزئی هستند را مشاهده نمایید و آنها را در تن خودتان بررسی کنید.

سایت های مبادله آنلاین

سایت های مبادله یک تفاوت جزئی با فروشگاه های آنلاین دارند. شما به جای خرید و فروش، لباس های قدیمی خودتان را با شخص دیگری مبادله می کنید. سایت های مبادله آنلاین قدیمی تر، مثل Swap Style در حال حاضر در دسترس نیستند. با این وجود، سایت های جدیدی مانند Rehash ظاهر شده اند تا این خلاء را پر کنند. شما در این سایت می توانید عکس یا توضیحی از محصول خود را که می خواهید مبادله نمایید، قرار دهید. اگر شخصی به محصول شما علاقمند شود، می تواند بر روی گزینه درخواست مبادله (Request a Trade) کلیک کند؛ در این حالت شما قادر خواهید بود تا محصولات قرار داده شده وی را برای صحبت در مورد مبادله مشاهده نمایید. اگر شما با آن فرد به توافق رسیدید، می توانید محصولات تان را برای همدیگر ارسال کنید. هر دوی شما به لباس های جدیدی دست پیدا می کنید و تنها هزینه شما در این فرآیند مربوط به پست است.

مهمانی های مبادله لباس

مبادله لباس به صورت فرد به فرد نسبت به مبادله آنلاین بسیار راحت تر و جذاب تر است. در مهمانی مبادله لباس، دوستان دور هم جمع می شوند و لباس هایی که به آن احتیاج ندارند را با خود به همراه می آورند. بعد از امتحان کردن لباس های دور ریختنی، شما آن لباسی را که دوست دارید با خود به خانه می آورید. شما می توانید از شر لباس های قدیمی خودتان خلاص شوید و لباس های جدیدی را برای پوشیدن بدون صرف حتی یک پنی پیدا نمایید. مبادله لباس به خصوص برای لباس های بچه ها بسیار جالب و عالی است، چون بچه ها اغلب قبل از پوشیدن مستمر لباس، بزرگ می شوند و لباس برای آنها قابل استفاده نیست. مبادله به شما اجازه می دهد تا لباس های هنوز عالی را به بچه های کوچکتر بدهید و لباس های بزرگتر را بدون هزینه به دست آورید. اگر شما از پیوستن به گروهی از دوستان تان جهت مبادله لباس ها خوشتان نمی آید، می توانید به یک گروه مبادله لباس بر روی شبکه های اجتماعی بپیوندید. شما جهت پیدا کردن مبادله های لباس در مکان زندگی خودتان یا راه اندازی یکی از آنها توسط خودتان می توانید از سایت استفاده کنید.

سازمان Freecycle Network

روش نهایی جهت مبادله لباس ها با دیگران، استفاده از سازمان هایی مانند Freecycle Network است. شما می توانید لباس های دور ریختنی خودتان را بر روی گروه های محلی Freecycle قرار دهید و به افرادی که در نزدیکی محل زندگی شما هستند و می توانند از آنها استفاده نمایند، پیشنهاد معاوضه دهید. اگر کسی، لباس هم اندازه شما را در گروه قرار داد، فقط یک پیام جهت درخواست آن ارسال کنید. در Freecycle هیچ پول نقدی جابجا نخواهد شد، بنابراین به دست آوردن لباس جدید برای شما کاملا رایگان خواهد بود.

برندهای آگاه به مسائل زیست محیطی

همیشه نمی توان انتظار داشت که کل قفسه لباس هایتان را از طریق فروشگاه های لباس دست دوم و مبادله پر نمایید. در این مواقع است که برندهای آگاه به مسائل زیست محیطی به کار می آیند. شما با استفاده از آنها می توانید نیازهای خودتان را بدون تخطی کردن از اصول اخلاقی خودتان پر کنید. همانطور که قبلا اشاره شد، بسیاری از برندهای پایدار، لباس های گران قیمتی عرضه می کنند. با این حال، چندین برند وجود دارند که قیمت های منطقی تری به مشتریان خود ارائه می دهند که از جمله آنها می توان به Toad & Co، Alternative Apparel، PACT (نیازهای روزمره را با قیمت مناسبی ارائه می دهد) و Patagonia (برای لباس های بیرونی، انتخاب خوبی است) اشاره کرد. برای خرید کفش می توانید از برند Allbirds استفاده کنید که کفش های پایدار مخصوص دویدن را در قیمت های متوسطی به فروش می رساند.

کلام پایانی

لباس های پایدار به دلیل تولید از طریق پارچه های سازگار با محیط زیست و پرداخت دستمزد منصفانه به نیروی کار با قیمت بالایی عرضه می شوند. اگر شما عادت کرده اید تا برای خرید یک تی شرت و یک جفت شلوار جین به ترتیب در حدود 5 و 25 دلار پرداخت نمایید، هیچگاه نمی توانید با این قیمت، لباس هایی جدیدی با برچسب آگاه به مسائل زیست محیطی خریداری کنید. متأسفانه شما در این حالت قدرت خرید کردن نخواهید داشت. شما بسیاری از لباس هایی را که روزانه می پوشید، می توانید از فروشگاه های لباس دست دوم خریداری نمایید و حتی نسبت به قیمت فروشگاه های جنس ارزان می توانید قیمت کمتری پرداخت کنید. با به دست آوردن بعضی از لباس هایتان از طریق لباس های دست دوم و خریداری مابقی آنها از برندهای سازگار با محیط زیست، می توانید کل کمد لباس هایتان را با لباس هایی که هم به خوبی تولید شده اند و هم هزینه کمتری برای آنها صرف کرده اید، پر نمایید. جهت استفاده از این استراتژی خرید کردن، ابتدا در مورد مغازه های فروش لباس دست دوم در محله زندگی خودتان تحقیق کنید. موجودی فروشگاه های لباس دست دوم اغلب تغییر می کنند، بنابراین اگر شما چیزی در هفته نخست نیافتید، ممکن است هفته بعد آن را پیدا کنید. اگر شما اغلب از مغازه های مورد علاقه یتان دیدن می کنید، می توانید همچنان به پیشنهادهای برتر آنها توجه نمایید و وقتی بهترین محصول ارائه شد، آن را به دست آورید. سپس با استفاده از پولی که صرفه جویی کرده اید، می توانید هر نوع خلائی را در کمد لباس هایتان با محصولات جدید سازگار با محیط زیست پر نمایید.