بازرسی پوشاک

بررسی کیفیت پوشاک صنعتی پس از تولید

حفظ کیفیت مناسب پوشاک در مرحله تولید از اهمیت زیادی برخوردار است، چون در این صورت می‌توان کالای نهایی را با کیفیت قابل‌قبول و مناسب به مصرف‌کننده تحویل داد و به‌نوبه خود منجر به دریافت سفارشات مداوم از همان مشتریان شد. تولید‌کنندگان پوشاک، محصولات خود را توسط بازرسان مسئول طراحی مورد بازرسی قرار می‌دهند و تنها محصولات با کیفیت مناسب را به دست مصرف‌کننده می‌رسانند. در فرآیند تضمین کیفیت، تولیدات انبوه قبل از اینکه به مشتریان تحویل داده شوند، بازرسی می‌شوند.
همه خرده‌فروشان پوشاک انتظار دارند تا محصولات تولیدی حاوی کیفیت بالا را بفروشند. کیفیت پوشاک دارای تفاوت است و به قیمت بازاری که برای آن ساخته شده است، بستگی دارد، بنابراین خریداران از تولید‌کنندگان انتظار دارند که پیش از حمل و بارگیری تولیدات از کارخانه، انواع مختلفی از تکنیک‌های بازرسی را بر روی تولیدات آنها اعمال کنند. رعایت صحیح مراحل بازرسی، سیستم‌های بازرسی و در نهایت حمل و بارگیری، تاییدی بر کیفیت پوشاک تولیدی است.
در فرآیند تضمین کیفیت، تولیدات انبوه قبل از اینکه به مشتریان تحویل داده شوند، بازرسی می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که ویژگی‌های مورد نظر تولیدات رعایت شده است. مصرف‌کنندگان مایل به دریافت محصولات با‌کیفیت هستند و محصولات باید با کیفیت مناسب به دست مصرف‌کنندگان برسند.
تضمین کیفیت شامل کلیه فرآیندهای تولید در یک کارخانه می‌شود که به تولید محصولات پوشاک باکیفیت منجر می‌شود و شامل تمام مراحل پیش‌تولید، تولید، مراحل تکمیلی و بسته‌بندی تا زمان حمل و ترخیص کالا می‌شود. بازرسی نهایی توسط نماینده خریدار یا ممیزان مستقل، بدون اعمال هیچ‌گونه فشاری از طرف نماینده فروشنده یا کارخانه انجام می‌شود.
بازرسی نهایی شامل بازرسی عینی (بصری) کالاها است که بصورت تصادفی از 80 تا 90 درصد سفارشات خرید بسته‌بندی‌شده انجام می‌شود و منظور از آن مطابقت کیفی و یا شکل ظاهری آنها با دستورالعمل‌ها، توضیحات یا نمونه‌های مرجع دریافت‌شده از خریدار است. نتیجه ثبت می‌شود و به‌عنوان یک مرجع نگهداری می‌گردد، اما اگر به‌دلیل یافت هرگونه کالای معیوب بسته‌بندی‌شده و بازرسی‌شده در انبار خریداران، اختلافی حاصل گردد، هم فروشنده و هم تولید‌کننده همیشه مسئولیت دارند.

انواع بازرسی‌ها

بازرسی قبل از تولید: این بازرسی قبل از شروع تولید انجام می‌شود. این کار برای بررسی تایید نهایی پارچه‌های فله و مواد تزیینی، روش تراش دادن پارچه، جزئیات تولید، طرز تهیه پوشاک و نمونه پیش‌تولید طبق نیاز مشتری انجام می‌شود.

اولین بازرسی در خط تولید: این بازرسی در هنگام شروع تولید، برای تشخیص اختلافات یا تغییرات احتمالی و انجام اصلاحات لازم برای تولید انبوه در هنگام اولین تولید از مدل خاصی از پوشاک مورد بازرسی انجام می‌شود. این نوع از بازرسی معمولا در مرحله مقدماتی تولید یک نوع خاص از پوشاک انجام می‌گیرد و عمدتا شامل بررسی جزییات مدل، ظاهر کلی، طرز تهیه پوشاک، اندازه‌گیری، کیفیت پارچه، اجزای تزئینی و جزئیات، رنگ کالا، چاپ، تزئینات و کیفیت شستشو است.

دومین بازرسی خط تولید: این بازرسی در طول تولید انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود که اختلافات اولیه تصحیح و برطرف شده‌اند. این بازرسی ادامه اولین بازرسی در خط تولید است و معمولا پس از بازرسی خط 1 انجام می‌شود، یعنی زمانی که تفاوت‌ها مشخص شده‌اند.

بازرسی تصادفی نهایی: این بازرسی زمانی انجام می‌گیرد که مقدار کلی یک سفارش تولید‌ شده است یا زمانی که تحویل سفارش به‌صورت جزئی انجام می‌شود. تعداد زیادی نمونه از سفارش انتخاب می‌شود و درصدی از پوشاک مورد بازرسی قرار خواهد گرفت، این درصد معمولا توسط خریدار تعیین می‌شود. روش سیستم بازرسی نمونه‌برداری AQL توسط خریدار مشخص می‌شود.

طبقه‌بندی نقایص پوشاک

پس از انتخاب نمونه‌ها، هر فقره باید به‌صورت جداگانه بررسی شود. نقص‌های شناسایی‌شده در هنگام بازرسی مختص یک خریدار خاص هستند، بنابراین از یک خریدار به خریدار دیگر، تفاوت دارند. نقص‌ها به دسته‌های زیر طبقه‌بندی می‌شوند:

• نقایص حیاتی: نقص جدی که ممکن است به کاربر آسیب برساند و یا منجر به یک وضعیت خطرناک شود.
• نقایص عمده: به نقایصی که در جهت رعایت مقررات الزام‌آور، مستقیما بر قابلیت استفاده، قابلیت فروش، ایمنی و ارزش کالا یا شرایط ویژه‌ای که توسط خریدار تعیین شده است، تاثیر می‌گذارند، نقایص عمده گفته می‌شود. این نقایص، مثل سوراخ شدن پارچه، سایه‌دار شدن تخته پارچه، اندازه‌گیری اشتباه، نخ ناجور، لکه‌های رنگی و غیره، به‌طور کلی قابل جبران نیستند. سطح اندازه‌گیری تلرانس ممکن است از یک مشتری به مشتری دیگر متفاوت باشد.
• نقایص جزئی: نقصی است که بر قابلیت استفاده از محصول تاثیر منفی نمی‌گذارد، بلکه شامل انحراف از نمونه اصلی است و ممکن است بر فروش محصول تاثیر داشته باشد. برخی از این نقایص ناشی از روش تولید هستند و بعضی از آنها نیز قابل اصلاح هستند، اما هنوز هم می‌توانند بر قابلیت استفاده از کالا تاثیر نامطلوب داشته باشند، مانند لکه، پرش دوخت، حاشیه موجی لباس و غیره.

بازرسی نمونه‌گیری تصادفی AQL

AQL مخفف سطح کیفی قابل‌قبول است. حداکثر مقدار واحدهای نقص قابل‌قبول در یک نمونه توسط AQL تعیین می‌شود. به منظور بازرسی نمونه‌گیری، AQL می‌تواند به‌عنوان میانگین یک روند قابل‌قبول در نظر گرفته شود.
متداول‌ترین AQL مورداستفاده، 5/2 عمده، 4 جزئی است. بازرسی نمونه‌گیری تصادفی AQL از نظریه ریاضی احتمال گرفته شده است و مبتنی بر نمونه‌گیری است که در استاندارد نظامی 105D (MIL-STD – 105D) تعریف شده است. برخی نقص‌ها، قابل‌قبول تلقی می‌شوند.
این روش از بسیاری از کالاها نمونه‌گیری تصادفی می‌کند، آنها را مورد بازرسی قرار می‌دهد و بسته به کیفیت نمونه بازرسی‌شده، تعیین می‌کند که آیا کل کالا قابل‌قبول است یا خیر. استانداردهایMIS – STD – 105D  (همچنین BS 6001، ISO 2859، DIN 40080)، روش‌هایی برای نمونه‌گیری ارائه می‌دهند، تعداد نمونه‌های مورد بازرسی را در اندازه‌های زیاد تعیین می‌کنند و علاوه بر نشان دادن سطح كيفي قابل‌قبول (AQL)، حداکثر تعداد نقص را در هر صد واحد نشان می‌دهند که می‌تواند برای بررسی نمونه‌گیری، به‌عنوان میانگین یک روند قابل‌قبول در نظر گرفته شود.
در موارد کلی، خریدار تعیین خواهد کرد که کدام روش نمونه‌گیری و کدام AQL را انتخاب کند. روش AQL 1.5، زمانی استفاده می‌شود که برای موارد گران‌قیمت، مانند پوشاک سطح بالا یا بوتیکی نیاز به شرایط بازرسی شدید باشد. روش AQL 2.5 در هنگام استفاده از منسوجات باکیفیت طبیعی/ خوب استفاده می‌شود. سه نوع روش نمونه‌گیری وجود دارد که هر روش نمونه‌گیری بسته به شرایط بازرسی و کیفیت محصولات می‌توانند در سه سطح نرمال، سختگیرانه و کاهشی انجام شوند.
به‌طور کلی در صنعت پوشاک، روش‌های نمونه‌گیری عادی و دوتایی استفاده می‌شود. جدول حروف کد اندازه نمونه، انداز‌های مختلف زیادی که مربوط به یک سری از حروف کد هستند را نشان می‌دهند. سطوح بازرسی شامل هفت سطح است، که چهار سطح مربوط به بازرسی عمومی (قبلا ذکر شده) و سه سطح مربوط به بازرسی ویژه است. برای بازرسی پوشاک، سطح بازرسی عمومی II (نرمال II) معمولا اعمال می‌شود.

روش‌های بازرسی 

روش نمونه‌گیری تکی، بازرسی عادی

در روش AQL 2.5%، تعداد پوشاک‌های مورد بازرسی برابر با 1200 مورد بوده و تعداد نمونه‌ها، 80 مورد است. اگر تعداد پوشاک معیوب، 5 مورد باشد، بازرسی قابل‌قبول است و تایید می‌شود، اما اگر تعداد پوشاک معیوب، 6 مورد باشد، بازرسی یا ردمی‌شود یا باید دوباره انجام شود.

روش نمونه‌گیری دوتایی- بازرسی نرمال

در روش AQL 4.0%، تعداد پوشاک‌های مورد بازرسی برابر با 1200 مورد بوده و تعداد نمونه‌ها، 80 مورد است. اگر تعداد پوشاک معیوب، 7 مورد باشد، بازرسی قابل‌قبول است و تایید می‌شود، اما اگر تعداد پوشاک معیوب، 8 مورد باشد بازرسی یا رد می‌شود یا باید دوباره انجام شود. امروزه قسمت اعظم تقاضای مشتریان برای محصولات باکیفیت حاوی قیمت پایین است.
بنابراین باید از همان مرحله ابتدایی تولید، کیفیت را حفظ کنیم و فقط محصول نهایی با کیفیت را به دست مشتری برسانیم، در این صورت می‌توانیم به‌صورت مداوم از مشتریان سفارش دریافت کنیم. تولید‌کنندگان پوشاک، محصولات خود را توسط بازرسان مسئول بازرسی می‌کنند و تنها محصولات با کیفیت مناسب به دست مصرف‌کننده می‌رسد.

انتخاب کارتن‌ها در بازرسی محموله

در مرحله بازرسی ماقبل آخر، انتخاب کارتن‌های مورد بازرسی از کل کارتن‌های بسته‌بندی ضروری است که براساس جدول پایین، این انتخاب انجام می‌گیرد.