تاثیر روش های خرید بر روی ایجاد زنجیره های تامین اخلاقی
The Impact of Buying Practices on Building Ethical Supply Chains
روش های خرید می توانند بر رابطه بین برند و تامین کننده (چه خوب و چه بد) تاثیر زیادی ایجاد نمایند. ما در این مطلب بررسی کنیم که چگونه روش های مختلف خرید می توانند بر توانایی تامین کنندگان برای رسیدن به استانداردهای اخلاقی و زیست محیطی تاثیر بگذارند.
طی سال های اخیر، رابطه بین خریدار و تامین کننده تحت تاثیر فشارهای رقابتی قرار گرفته است. از یک طرف، روش های خرید معمول به وسیله فشارهای شدید جهت تامین حاشیه سود، پایین نگهداشتن هزینه های خرید، و افزایش تمرکز برای سرعت بخشیدن به زمان بندی تولید تحریک گردیده اند؛ و از طرفی دیگر، خریداران تحت فشار فزاینده ای جهت اطمینان از رعایت استانداردهای کار، ایمنی و مدیریت زیست محیطی توسط تامین کنندگان قرار گرفته اند.
این فشارها به خوبی قابل درک است، اما بعضاً این مطلب نادیده گرفته می شود که فشار برای تحویل سریع و ارزان، بر توانایی کارخانه ها در پیروی از آیین نامه های اجتماعی و زیست محیطی الزام آور برندها تأثیر می گذارد.
چگونگی تأثیرپذیری تأمین کنندگان از روش های خرید
یافته های بیشتر تحقیقات نشان می دهد که بین روش های خرید مصرف کنندگان، و توانایی کارخانه ها جهت برآورده کردن دستورالعمل هایی که از طرف برندها بر زنجیره های تامین خودشان تحمیل می شود، ارتباط روشنی وجود دارد.
برای بررسی دقیق این رابطه، سازمان ابتکار عمل تجارت اخلاقی بریتانیا، نروژ و دانمارک با همکاری سازمان بین المللی کار (ILO) درباره کارخانه ها و تجارب آنها از رابطه بین روش های خرید برندها و توانایی شان جهت اجرای کامل آیین نامه ها یک مطالعه جهانی انجام داده اند.
یافته های مهم این مطالعه عبارتند از:
1- هم کارخانه ها و هم خریداران در قبال اقدامات، ساختارها و استراتژی هایی که یک کارخانه را قادر می سازد تا محصولات را با توجه به رعایت دستورالعمل ها تحویل دهند، مسئول هستند.
2- 93% از کارخانجات اعلام کرده اند که به رعایت شیوه های آیین نامه ها نیاز دارند، اما فقط بیش از نیمی از آنها (51%) این کار را انجام داده اند.
3- خریداران در زمینه شناخت و عمل براساس فاکتورهای تحت کنترل آنان که کارخانه ها را ملزم به رعایت آیین نامه ها می کند، راهی طولانی پیش رو دارند.
4- برندها ممکن است از تامین کنندگان بخواهند تا آیین نامه های اخلاقی را رعایت کنند، اما هنوز هم تأمین کنندگان را براساس سرعت تحویل، روابط موجود و قیمت انتخاب می نمایند.
5- بهبود روش های خرید و تاثیرات غیر مستقیم بر کارگران، بهداشت و ایمنی، و مدیریت محیط زیست، بخش مهمی از مدیریت ریسک های زنجیره تامین برای برندها محسوب می شوند.
1- قراردادهای نامناسب
حدود 35% از کارخانه ها با خریداران برندها، قرارداد کتبی ندارند. حتی زمانی هم که قراردادهای کتبی وجود دارد، اغلب فاقد جزئیات مرتبط با مسئولیت شرایط کار، هزینه های تغییر در سبک / طراحی، مدیریت ریسک و غیره هستند.
تاثیر بر تامین کننده |
ریسک های متوجه برندها |
تحمیل تمام خطرات مرتبط با طراحی / مشخصات بر روی کارخانه | رابطه غیرایمن با تولید کننده |
افزایش هزینه های تولید | تاخیر در تولید |
عدم توانایی در سرمایه گذاری در تجهیزات ایمنی و بهداشتی، سیستم های مدیریت محیط زیست و پرداخت دستمزد کافی به کارکنان | ریسک اعتباری ناشی از شرایط نامناسب کاری یا محیط زیستی |
2- مشخصات نادرست
تقریباً 34% از کارخانه ها اذعان کرده اند که مشخصات فنی دریافتی شان یا بسیار غیر دقیق، یا غیر دقیق و یا تا حدودی غیر دقیق بوده است که همین منجر به نمونه گیری زیاد و هزینه های مرتبط با آن شده است.
تاثیر بر تامین کننده |
ریسک های متوجه برندها |
افزایش هزینه های تولید | تاخیر در تولید |
عدم توانایی در سرمایه گذاری در تجهیزات ایمنی و بهداشتی، سیستم های مدیریت محیط زیست و پرداخت دستمزد کافی به کارکنان | کاهش زیاد کیفیت محصولات |
افزایش هزینه های اداری | |
ریسک اعتباری ناشی از شرایط نامناسب کاری یا محیط زیستی |
3- کوتاه بودن فاصله زمانی بین سفارش و دریافت آن
تنها 17% از تامین کنندگانی که در این مطالعه جهانی شرکت کرده اند، اظهار داشته اند که زمان کافی برای تحویل سفارشاتشان در اختیار داشته اند. تقریباً نیمی از آنها یا به عبارت دیگر بیش از 30% آنها اعلام نموده اند که فاصله زمانی مناسبی بین سفارش و تحویل محصول در اختیارشان قرار نگرفته است.
تاثیر بر تامین کننده |
ریسک های متوجه برندها |
تشویق به استفاده بیش از حد از اضافه کاری | کاهش زیاد کیفیت محصولات |
ترغیب به استفاده از پیمانکاران فرعی غیر مجاز (ممکن است آئین نامه های اجتماعی و زیست محیطی را رعایت نکنند). | تاخیر در حمل و نقل |
افزایش هزینه ها در صورت متهم شدن به اضافه کاری | |
ریسک اعتباری ناشی از اضافه کاری بیش از حد |
4- افزایش حداقل دستمزد
تنها 25% از خریداران مایل به افزایش قیمت ها جهت پوشش هزینه های پرداخت بیشتر دستمزد به کارگران بوده اند (این آمار در بنگلادش تنها 17% بوده است). کارخانه ها معمولاً باید 12 هفته صبر کنند تا افزایش قیمت اعمال شود.
تاثیر بر تامین کننده |
ریسک های متوجه برندها |
کاهش سودآوری و تهدیدی برای ادامه کار در بلند مدت | از دست دادن تامین کننده |
تحت الشعاع قرار دادن توانایی پرداخت حقوق قانونی به کارگران | ریسک اعتباری ناشی از پرداخت نکردن دستمزد مکفی |
پیامدهای حقوقی بالقوه برای تامین کنندگان به دلیل پرداخت نکردن دستمزد مکفی |
مسئله قابل توجه: دستمزدها
دستمزدهای دریافتی توسط کارگران یکی از الزامات اصلی بسیاری از آیین نامه های اجتماعی است که از برندها مطالبه می شود. مطالعه دقیق و کاملی توسط ILO / ETI در زمینه رابطه بین اصول مختلف روند خرید و تاثیری که آن بر یک اقدام خاص دارد (مثل متوسط نرخ دستمزد ساعتی کارگران)، انجام شده است. برخی از نتایج این مطالعه در نمودار زیر خلاصه گردیده است. این نتایج به وضوح تاثیر منفی خریدهای ضعیف (مثل ارائه مشخصات فنی نادرست) را بر نرخ دستمزد نشان می دهد.
فرصت مناسب: خرید بهتر
توانایی خریداران در زمینه تاثیرگذاری بر ایجاد تغییرات در انتهای زنجیره تامین هر چند که چالش برانگیز به نظر می رسد، اما غیر ممکن نیست. با این حال تحقیقات نشان می دهد که برندها و خرده فروشان فرصتی عالی در اختیار دارند تا با ایجاد آگاهی در مورد خرید بهتر، بر این روند تاثیر مثبت ایجاد نمایند.
جمع بندی
- تحقیقات نشان داده است که ارتباط روشنی بین روش های خرید برندها، و توانایی تامین کنندگان در زمینه رعایت آیین نامه های الزام آور آنها وجود دارد.
- تحت فشار قرار گرفتن تامین کنندگان به واسطه قیمت های پایین، دوره های زمانی کوتاه مدت برای تحویل سفارشات یا ارائه اطلاعات فنی نادرست به آنها، بیشترین تاثیر منفی را بر حقوق کارگران می گذارد.
- یک مطالعه که توسط بنیاد ابتکار عمل تجارت اخلاقی و سازمان بین المللی کار درباره تامین کنندگان انجام شده است، پیشنهادهای عملی بسیاری به خریداران ارائه می دهد تا بتوانند روش های خریدشان را اصلاح کنند.
- در نهایت بهترین راه پیش روی برندها برای انجام خریدی بهتر، ایجاد رابطه ای بلند مدت با تامین کنندگان است.