۷۱ درصد از شرکت ها به دنبال مراکز تامین و تولید پوشاک نزدیکتر به خود هستند

پس از تعطیلی خرده‌فروشی‌ها و کارخانه‌ها در کشورهای مبدا تولید کننده پوشاک، اختلالات زنجیره تامین همچنان به صنعت مد ضربه می‌زند. طبق آخرین گزارش McKinsey & Company، با تبدیل شدن هزینه های حمل و نقل به بزرگترین محرک هزینه تولید، 71 درصد از شرکت های پوشاک و مد قصد دارند تا سال 2025 سهم تولیدات خود را در موقعیت های جغرافیای نزدیکتر افزایش دهند.

تعطیلی و ازدحام بنادر، کمبود کانتینر و مشکلات ظرفیت در حمل و نقل دریایی و هوایی، صنعت مد را تحت فشار زیادی قرار داده است. به گفته مدیر بخش پوشاک، مد و اکسسوری در McKinsey، برای اولین بار، اختلالات حمل و نقل به بزرگترین محرک هزینه در صنعت مد تبدیل شده است.

82 درصد از مدیران برندهای پوشاک، هزینه های حمل و نقل را به عنوان بزرگترین محرک ذکر می کنند، در حالی که هزینه های نیروی کار در کشورهای مبدأ – که در سال های گذشته همواره یکی از محرک های اصلی بود – تنها توسط 21 درصد از مدیران ذکر شده است. Patricio Ibáñez، یکی از نویسندگان این مطالعه و همکار McKinsey می‌گوید: “دوران بهبود مستمر هزینه‌ها به چالش کشیده شده است و تمرکز فزاینده‌ای بر روی اهداف رقابتی در این صنعت وجود دارد.”

بر اساس یافته‌های کلیدی مطالعه ای با عنوان «تجدید منبع‌یابی مد: سرعت و انعطاف‌پذیری پیشرو» توسط McKinsey & Company، «پنجاه درصد شرکت‌ها در حال حاضر تحولات گسترده‌ای را برای افزایش سرعت و انعطاف‌پذیری در منبع‌یابی آغاز کرده‌اند». به عنوان بخشی از این مطالعه بین‌المللی، شرکت‌های پوشاک و خرده‌فروشان پیشرو در آمریکای شمالی و اروپا مورد بررسی قرار گرفتند که مجموعاً حدود 100 میلیارد دلار از حجم بازار را تشکیل می‌دهند.

با بحث در مورد اهمیت فزاینده موقعیت جغرافیایی نزدیک، انعطاف‌پذیری و پایداری، این گزارش بیان می‌کند که برای شرکت‌های مد امروزی، زمان پاسخدهی سریع و انعطاف‌پذیری زنجیره تامین بسیار مهم است. کسب‌وکارهای بیشتری در ماه‌های اخیر کاهش درآمد خود را گزارش کرده‌اند، زیرا کالاهای جدید و تکمیل شده آن ها بسیار دیر به مقصد رسیده‌اند و به دنبال آن مجموعه‌ای از کالاها به مصرف‌کنندگان ارائه نمی‌شود که منجر به کاهش مداوم قیمت‌ها به دلیل موجودی‌ اضافی انبارها شده است.

طبق این گزارش، یکی از راه‌های پاسخگویی انعطاف‌پذیرتر به ریسک‌های زنجیره تامین و روندهای فعلی و در عین حال مدیریت تولید بر اساس داده‌های فروش، معرفی مسیرهای حمل و نقل کوتاه‌تر است. علیرغم هزینه‌های منابع بالاتر، تقریباً سه چهارم پاسخ‌دهندگان در حال برنامه‌ریزی برای افزایش سهم تولید در جغرافیای نزدیک به خود هستند و این یعنی تهیه و تولید پوشاک از کشورهای مجاور.

برای اولین بار، ترکیه یکی از 3 کشور اول به عنوان امیدوار کننده ترین منبع تولید پوشاک برای سال های آینده است. ترکیه به ویژه برای بازار اروپا بسیار جذاب است. به عنوان مثال، حمل و نقل از ترکیه به آلمان در مقایسه با جابجایی یک لباس از جنوب شرق آسیا با کشتی که حداقل به ۳۰ روز زمان نیاز دارد، تنها 3 تا 6 روز طول می کشد. همچنین برای بازار ایالات متحده، آمریکای مرکزی بیشتر به یک مرکز مهم تامین و تولید پوشاک تبدیل شده است. از طرف دیگر انتقال مجدد مراکز تولید به بازارهای داخلی نیز در حال افزایش است به طوری که 24 درصد از مدیران لجستیک، افزایش سهم تولید در بازار داخلی را به عنوان یک گزینه جایگزین مدنظر دارند.

یکی دیگر از مزیت های نزدیکی به مراکز تولید این است که مسیرهای حمل و نقل کوتاه تر باعث افزایش پایداری و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می شود. ساسکیا هدریچ، یکی از نویسندگان گزارش، می‌گوید که نزدیک بودن مراکز تولید و عرضه به تولیدات بروز و انعطاف‌پذیرتر کمک می کند، که خود منجر به کاهش تولید و انبارداری بیش از حد می شود.

همچنین صنعت مد از روندی پشتیبانی می کند که در آن 53 درصد از شرکت ها در حال برنامه ریزی برای کاهش تنوع در مجموعه های خود در چند سال آینده با تمرکز بر تجزیه و تحلیل هوشمندانه تر و مشتری محور هستند. این روندی است که به نفع همه است، مشتریانی با محصولاتی که بهتر با نیازهای آنها مطابقت دارند، تولیداتی با حداکثر میزان فروش با قیمت های بهتر و از طرفی محیط زیستی سالم تر با مازاد محصول و ضایعات کمتر.