چه چیزی باعث شد که شلوارهای جین ژاپن تا این حد منحصر به فرد باشند؟

پوشیدنی های دنیم (نوعی پارچه کتان ضخیم و جین) محبوب‌ ترین نوع پوشاک است و صرف ‌نظر از سن، سبک و گرایش هر کسی دست‌ کم یک شلوار جین دارد. از تمام جین هایی که در سراسر جهان تولید می شوند، جین های تولید کشور ژاپن خاص بوده و طرفداران زیادی دارد. برای بسیاری از عاشقان و متخصصان جین، جین ژاپنی نسبت به همتایان آمریکایی، ترکیه ‌ای و ایتالیایی برتر است.
در گذشته جین ژاپن شهرتی به سزا داشته و امروزه نیز این شهرت بیشتر شده است. طراحی عالی، مهارت، و ساخت ویژه، این شلوار جین را به یک لباس بسیار منحصر به فرد تبدیل کرده است. اکثر جین ها در حال حاضر با استفاده از رنگ‌ های ترکیبی ساخته می ‌شوند، برخلاف جین هایی که با استفاده از رنگ‌ های طبیعی تولید می ‌شوند، و از این رو تولید انبوه داشته و به قیمت ارزان فروخته می‌ شوند. اگرچه این کتان یا جین در ابتدا از آمریکا آمده بود، اما تنها کمی بعد از جنگ جهانی دوم بود که ژاپن شروع به تولید جین کرد. برای برآورده کردن تقاضای رو به افزایش برای این دسته از پوشاک، آمریکایی‌ ها به ماشین های بافندگی پروژکتایل ( پرتابی ) خود نقل ‌مکان کردند و موقعیت قدیمی خود را به ژاپن فروختند. این حرکت، تولید پارچه جین یا کتان را در ژاپن با استفاده از میراث غنی منسوجات و تخصص خود در استفاده از ماشین‌ های قدیمی آغاز کرد.
ویژگی متمایز جین ژاپنی ” لبه پشتی ” است. این نوع پارچه کتان، برخلاف شلوار جین معمولی که دارای لبه‌ های برشی و زبر است، با روکش بسیار زیادی به کار می‌ رود. به جای بافندگی در کارگاه مدرن، تولید کنندگان جین و کتان ژاپنی به بافندگی با دستگاه قدیمی و سنتی اعتقاد دارند. هزینه تولید جلیقه لبه دار (حاشیه دار) بالاتر است چون فرآیند بافندگی نیازمند مهارت و فعالیت بیشتر است. این فرآیند، نقایص و تنوع و تغییراتی را برخلاف دقت و کارایی ارائه ‌شده توسط ماشین ‌های بافندگی خودکار، به جین می‌ دهد. هواداران جین ترجیح می‌ دهند که یک شلوار جین با تغییرات جدی ‌تر و متفاوت تر داشته باشند. بافت این کتان نرم نیست و زبر و پرز دار است.
ماهیت واقعی محصول کتان یا جین ژاپنی در رنگ کردن این شلوار جین شگفت ‌انگیز، نهفته ‌است. ژاپن این کشور جزیره‌ ای در تولید کی مونو های (kimonos) زیبا مشهور می باشد. به طور مشابه، روند رنگرزی که برای این پارچه بکار می ‌رود، با استفاده از روش‌ های مختلف و خاص ایجاد می‌ شود. پیدا کردن یک رنگ مشابه در یک برند دیگر می ‌تواند بسیار دشوار باشد. به عنوان مثال برخی شلوار جین را با رنگ آمیزی پارچه های پهن برای زمینه خاکستری یا قهوه ای مایل به قرمز تولید می کنند، در حالی که بعضی شلوار جین خود را به یک رنگ آبی فوق العاده تیره می رسانند و برخی دیگر به رنگ آبی فیروزه ‌ای تبدیل می ‌شوند. این شیوه رنگرزی متنوع، مارک‌ های تجاری ژاپنی را از هم متمایز می‌ سازد.
یکی دیگر از جنبه ‌های مهم جین ساخت ژاپن، وزن این لباس است. وزن نرمال جین ها به ۲۰ اونس می رسد. در حالیکه وزن جین ژاپنی بین ۱۱ تا ۱۴ اونس است. بسیاری از دوستداران جین، جین های سنگین وزن را ترجیح می‌ دهند، چون آن ‌ها گرم تر بوده، چین و چروک کمتری دارند و در حال محو شدن هستند. با این حال، وزن کم باعث کاهش شکستگی رشته ‌های نخ می شود، برخلاف جین های ضخیم ‌تر که بر روی کوک ها دچار پارگی نخ و منجر به سائیدگی می شود، است.
برند های جین ژاپنی با افزودن ویژگی بیشتر به پوشاک، تاکید بیشتری بر فرآیند های نساجی پس از خود دارند. یکی از متداول‌ ترین فرایند های مورد استفاده Sanforization (شست و شوی استاندارد و خودکار) است که خاصیت ضد انقباض و یک بافت کم‌ رنگ را برای پارچه فراهم می ‌کند. یکی دیگر از این فرآیند Singeing (به طور سطحی سوزاندن) است که در آن موهای کوچک مانند الیاف روی سطح پارچه سوخته می ‌شوند. Calendaring ، بخشی از فرآیند نهایی بسیاری از برند ها است، که در آن گرما و فشار برای پارچه ‌های کتانی به کار می ‌رود تا سطحی صاف و یکنواخت ایجاد شود. برخی از شلوارهای جین با استفاده از روش Mercerizing، فرآیندی است که با استفاده از رطوبت به الیاف اجازه می‌ دهد براق، مقاوم و کششی باشند تا به هنگام استفاده ظاهری ابریشم گونه و عالی داشته باشند.
ترکیب تمام عوامل بالا به خاص بودن پارچه کتان و جین ژاپنی کمک می ‌کند. تمام این ویژگی ‌ها، هر جین را انحصاری می‌کنند و هر ترکیب برای مدتی طولانی منحصر به فرد باقی می ‌ماند. شلوار جینی که در ژاپن ساخته ‌شده، بازار هایی بی رقیب در آمریکا و اروپا به خود اختصاص داده. روش تولید جین به طور سنتی، باعث شده این پارچه مطلوب ‌تر و در عین حال گران تر شود. اولین برند جین ژاپن که در خارج از ژاپن معروف شد، “Evisu” بود که برای ساخت کتان ها و جین های مشابه در دهه ۹۰ میلادی، دستگاه بافندگی Levi را خرید.
اما در دوران اخیر، این پوشاک آنقدر محبوب شده که بسیاری از برند های بین ‌المللی مثل Nudie، Gucci، Diesel، Paul Smith’s Red و Louis Vuitton از جین (کتان) ژاپنی با کیفیت ویژه استفاده می‌کنند. خریداران و مصرف کنندگان به جین هایی علاقمند هستند که به طور طبیعی هر یک نخ آن ها ۳۰ بار در رنگ غوطه ‌ور می ‌شوند تا یک رنگ عمیق و غنی پیدا کنند که با گذشت زمان تغییر نمی کند. Kojima، که به عنوان مکه جین و کتان دنیا خوانده می‌ شود، شهری است که در کرانه غربی ژاپن واقع شده ‌است و بیشتر محصولات جین ژاپن را تولید می‌ کند. ساخت و طراحی خوب و رنگرزی جین ساخته شده در ژاپن واقعا ارزش سرمایه گذاری به عنوان پوشاک با کیفیت را دارد.