پوشاک بچه گانه سازگار با محیط زیست

لباس های سازگار با محیط زیست، کلمه ای شگفت انگیز در صنعت نساجی و برای مصرف کنندگان است. با این حال، این مفهوم جدید نیست و برای مدتی در حال استفاده می باشد، اما هنوز در صنعت پوشاک به اهمیت مورد نیاز دست نیافته است. زنان اولین کسانی بودند که به انقلاب لباس های زیست محیطی پیوستند و در حال حاضر آخرین گروه کودکان هستند.
سه دهه پیش، پوشش زیست محیطی برای کودکان به معنای پوشش نوزادان در ورقه اب از برگ گباهان یا برهنه بودن انها بود. امروزه، تمام معنای لباس سازگار با محیط‌زیست تغییر کرده‌است. می توان مجموعه‌ای از لباس‌های ایمنی را برای کودکان در فروشگاه پیدا کرد. شرایط اقتصادی کنونی برای مصرف کنندگان مطلوب نیست. با این حال، با توجه به اینکه مردم نسبت به گذشته بیش از پیش هوشیار شده‌اند، ترجیح می‌دهند که لباس‌های سازگار با محیط‌زیست را برای کودکان تهیه کنند.
امروزه، مصرف کنندگان خواستار محصولاتی هستند که با استفاده از منابع پایدار تولید می‌شوند. به عبارت دیگر، لباس باید از موادی ساخته شود که تولید و برداشت آن برای محیط‌زیست ما مضر نباشد و همچنین برای افرادی که آن را تولید می کنند. تخمین زده می‌شود که هر ساله ۲/۲ میلیارد پوند از زباله‌های منسوجات که در محل‌ دفن زباله های آمریکا ریخته می‌شود، از تولیدات پوشاک کودکان می باشد.
این روند به معنی حدود ۴۵ پوند به ازای هر کودک یا بین ۰ تا ۱۱ سال است که به دور انداخته می‌شود، این روند باید هرچه سریعتر تغییر یابد. بنابراین کارخانجات تولید پارچه و پوشاک، جهت کاهش ضایعات منسوجات در حال ظهور از لباس‌ کودکان، روشی پایدار برای تولید پوشاک کودکان از پارچه‌های زیست محیطی برای محافظت از سلامت کودکان و کره زمین را انتخاب می‌کنند.
هر مادری نگران پوششی است که بر روی بدن کودک گذاشته می‌شود. ثابت شده‌ است که پارچه‌های پر شده با مواد شیمیایی و مواد رنگی، می‌توانند باعث آسیب بیشتر و ایجاد خارش پوست شوند. گزارش اخیر سازمان ملل حاکی از آن است که به خاطر مواد شیمیایی ساخته‌شده از انسان، ناهنجاری های تولد، سرطان‌های هورمونی و بیماری‌های روانی افزایش یافته اند. اینها چند مشکل با پارچه‌های معمولی هستند.
بیشتر کودکان لباسی که می‌پوشند از پنبه ای تولید می‌شود که ارگانیک نیستند. طبق گفته انجمن تجارت ارگانیک، آلودگی آفت ‌کش‌ها برای بدن انسان بسیار سمی است؛ با این حال معمولا در مزارع پنبه در ۲۵ کشور جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد. جالب است بدانید که بیش از ۱۰ درصد از حشره کش‌ها و ۲۵ درصد آفت‌ کش‌ها در تولید پنبه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
با این که آفت‌کش‌ها در طول فرآیند از پارچه جدا می‌شوند، برای کارگران و محیط‌ زیست مضر می باشند. علاوه بر این، الیاف مصنوعی مثل پلی استر، ریون و نایلون نیز در ساخت پوشاک بچه مورد استفاده قرار می‌گیرند، که از مقدار قابل ‌توجهی از پتروشیمی که بر سلامت کودکان و محیط ‌زیست تاثیر می‌گذارد استفاده می‌شود.
اکسید نیترو که یک گاز گلخانه‌ای است در حین تولید نایلون منتشر می‌شود. هم چنین ریون با مواد شیمیایی سمی مثل سولفوریک اسید تهیه می‌شود که برای سلامت انسان مضر است.
فرمالدئید، یک ماده شیمیایی سرطان‌زا در لباس‌های مقاوم در برابر آتش و لباس‌های پلی استر، یافت می‌شود. بسیاری از پارچه‌های مرسوم با مواد سمی پوشیده شده‌اند تا ضد لکه، ضد چین و چروک و مقاوم به آتش باقی بمانند. این می‌تواند بر سلامت کارگر و نیز پوشنده لباس تاثیر بگذارد.
پرفلوئورو کربن‌، که به علت اختلال هورمونی معروف است، می‌تواند در پارچه‌های مقاوم در برابر لکه پیدا شود. مواد شیمیایی که به پارچه تزریق می‌شوند تا در برابر آتش، بید، لکه‌ها، چین و چروک‌ها مقاوم باشند، حتی بعد از شستن از بین نمی‌روند. بنابراین عاقلانه است که کودکان چنین لباس‌هایی بپوشند که از فیبرهای پایدار ساخته شده‌اند که برای کودکان و بزرگسالان امن‌ترین هستند.
پوست حساس و لطیف کودکان نسبت به پارچه‌های مصنوعی که در طول فرآیند تولید با مواد شیمیایی ساخته می‌شوند، آسیب‌پذیر است. از این رو، پارچه‌هایی که به طور طبیعی تولید می‌شوند و عاری از مواد شیمیایی هستند برای سلامت کودکان مفید می باشند. گاهی اوقات، پارچه‌هایی که برای پوست نوزاد ایمن به نظر می‌رسند در واقع ایمن نیستند. بنابراین، هنگام خرید لباس‌های کودک، چیزهای زیادی فراتر از سبک و مد وجود دارد.
تولید پوشاک از مواد آلی و پیروی از شیوه‌های کار اخلاقی، می‌تواند حقیقتا به عنوان روش‌های سازگار با محیط‌ زیست و انسانی در تولیدات نساجی محسوب شود. الیاف سازگار با محیط‌ زیست مثل پنبه آلی، کنف صنعتی، بامبو، پشم، ابریشم، پلی استر بازیافت شده و غیره نمونه‌های زیادی از الیاف پایدار هستند.
پنبه ارگانیک که بدون استفاده از آفت‌کش‌ها و مواد شیمیایی رشد می‌کند، گزینه خوبی برای تولید پوشاک کودکان است. پارچه محیطی دیگری که می‌تواند برای لباس کودکان استفاده شود، کنف صنعتی است که به هیچ نوع آفت‌ کش و مواد شیمیایی نیاز ندارد. کنف در قرنهای پیشین و نیز در زمان‌های اخیر برای تولید پوشاک مورد استفاده قرار گرفته‌ است؛ چرا که نیازی به فن‌آوری پیشرفته برای فرآیند تولید الیاف به پارچه ندارد.
پارچه های بامبو می‌توانند به دو روش تولید شوند؛ یکی به صورت شیمیایی و دیگری مکانیکی. شرکت‌ها با روش‌های جدید تولید پارچه بامبو بدون استفاده از افزودنی‌های شیمیایی به کار خود ادامه می‌دهند. لباس کودکان، از شرکت‌هایی که با استفاده از فرآیند سازگار با محیط‌ زیست به تولید لباس از بامبو می پردازند، انتخاب می شوند. با این حال، همچنان تولیداتی که از بامبو ساخته می‌شوند دارای مواد شیمیایی هستند.
پشم و ابریشم به طور طبیعی به دست می آیند و برای لباس مناسب می باشند. علاوه بر این، پلی استر بازیافت شده از لباس‌های فرسوده، پارچه‌های استفاده شده و بطری‌های نوشابه بازیافتی که از روش سازگار با محیط‌زیست در آن استفاده شده، تولید می‌شود.
امروزه افزایش روزانه برخی موارد در کودکان نظیر بثورات، آلرژی‌ها، مشکلات تنفسی به خاطر محتوای شیمیایی در لباس‌ها می باشند. مردم سراسر جهان متوجه شده‌اند که لباس‌های ارگانیک در کاهش آسیب آلودگی مواد شیمیایی سمی به کودکان کمک می‌کند. از این رو، افزایش جهانی تقاضا برای الیاف آلی به ویژه پنبه موجب شده کشاورزان با مشکل برآورده کردن تقاضا مواجه شوند.
شرکت‌های نساجی و پوشاک نیاز به بحث و اجرای استراتژی‌هایی دارند که کیفیت محصول را از دروازه مزرعه به فروشگاه‌های خرده‌ فروشی حفظ می‌کنند تا منابع پایدار بلند مدت و زیست محیطی پارچه را تامین کنند.
برای اطمینان از اینکه کودکان از لباس‌های بدون مواد شیمیایی و سمی استفاده می‌کنند، مصرف کنندگان می‌توانند لباس‌هایی راخریداری کنند که دارای گواهی از استانداردهای صنعت نساجی آلی جهانی (GOTS) می باشند. هیچ راه بهتری وجود ندارد تا از کودکان و جوانان با لباس مناسب به صورت روزانه حفاظت شود. بنابراین، چه این یک لباس روزانه و یا یک سبک جذاب برای مهمانی باشد، انتخاب لباس های سازگار با محیط‌زیست برای کودکان بهترین گزینه است. در این روش افراد در سطح جهانی می‌توانند تاثیر زیادی بر محیط‌زیست و همچنین محافظت از کودکانی داشته باشند که سیاره ما را به ارث خواهند برد.