بررسی وضعیت اشتغال ثابت در صنعت مد

میلیون ها کارگر در صنعت مد در بخش هایی مثل تولید و توزیع مواد خام و خرده فروشی برای حفظ شغل های ناخوشایند و ناایمن خودشان در حال تلاش هستند. آنها هیچگونه قرارداد رسمی ندارند و دسترسی آنها به مزایای اجتماعی حاصل شده برای پرداخت دستمزدشان محدود است، به همین دلیل خود و خانواده شان در یک چرخه از فقر همیشه گرفتار خواهند بود.
روش های خرید برندهای مد، و رشد گرایشات در محدوده فست فشن برای صنعتی که در جستجوی فراهم کردن شغل های پایدار و ایمن برای کارگران با شیوه های پایدار و استخدام منصفانه است، چالش هایی ایجاد کرده است. تقاضا برای نرخ های پایین تر، زمان های دریافت و تحویل سفارش کوتاه تر، دامنه تغییرات فصلی و تغییرات لحظه آخری در سفارشات به تولید کنندگان و عرضه کنندگان جهت اتخاذ استراتژی هایی برای منعطف کردن نیروی کارشان فشار وارد کرده است و انجام کار غیر رسمی، کار با هزینه کمتر، قراردادهای فرعی و کار در منزل بخشی از مدیریت تولید در یک زنجیره تأمین پیچیده است.

کار قابل تغییر

کارهای غیر رسمی و شیوه های کار در منزل می توانند عامل استرس و انزوای بیشتر کارگران شوند و هیچگونه تضمینی برای درآمد یا جریان کاری آنها را فراهم نخواهند کرد. بدون قرارداد کاری منظم، کارگران جهت دسترسی به اعتبار یا خدمات مالی دچار مشکل می شوند و بیشتر در معرض نزول یا دیگر شکل های استثمار قرار می گیرند.
کار پیمانکاری (یعنی استخدام کارگران از طریق تأمین کننده نیروی کار شخص ثالث به جای استخدام مستقیم به وسیله کارخانه، مزرعه یا شرکت) در صنعت پوشاک متداول است و در کشورهایی مثل هند، پاکستان، بنگلادش و ترکیه که منابع کلیدی را در اختیار دارند، هم در اولین سطح تأمین کنندگان و هم فراتر از آن این نوع قراردادها را اجرا می کنند. اتحادیه تجاری IndustriALL معتقد است که کارگران پیمانی پوشاک در هند گاهی اوقات دستمزدشان از کارگران دائم برای بعضی از شغل ها کمتر است.
کار غیر رسمی و موقت و قراردادهایی بدون مرخصی در زنجیره تأمین توزیع و خرده فروشی رایج هستند. بهره برداری نادرست از نیروی جوان به واسطه کارآموزی و فراهم نکردن آموزش درست یا عدم ارائه چشم اندازی برای عقد قرارداد در آینده در بخش مد وجود دارد.

• در هند حدود 21 تا 24 درصد از کارگران بخش نساجی و پوشاک در خانه مشغول کار هستند.
• بین 80 تا 85 درصد از بانوان شاغل در صنعت کفش به صورت غیر رسمی و با نرخ های پایین فعالیت می کنند.
• حسابداران در ترکیه مواردی را یافته اند که کارگران به صورت روزانه قرارداد داشته اند، اما در واقع قراردادشان در کارخانه به صورت ثابت و همیشگی ثبت شده بود.

اقدامات عملی

برندهای مد و خرده فروشان برای پشتیبانی از اشتغال ثابت می توانند کارهای زیر را انجام دهند:

• درک و جستجوی روش هایی برای برآورده کردن کلیه تعهدات مرتبط با کارکنان براساس قوانین کار ملی و تأمین اجتماعی؛
• مشارکت در روابط طولانی مدت با تأمین کنندگان استراتژیک اصلی، و بهبود پیش بینی و نظارت بر سفارشات و شیوه های خرید کردن؛
• توجه نمودن به اثرات زمان های دریافت و تحویل سفارش بسیار کوتاه یا تغییرات لحظه آخری سفارشات بر روی مدیریت نیروی کاری تأمین کنندگان؛
• همکاری با تأمین کنندگان اصلی جهت درک انواع قراردادهای پیمانی کار در منزل و بررسی دائمی نمودن اینگونه مشاغل برای کارگران بیشتر در طولانی مدت؛
• حصول اطمینان از پرداخت حقوق کافی برای امرار معاش کارگران در مرحله توزیع و خرده فروشی، و عدم استفاده از قراردادهای بدون حق مرخصی تا حد ممکن.

تولید کنندگان، سازندگان و تأمین کنندگان می توانند با انجام اقدامات زیر به ثبات شغلی کارگران کمک نمایند:

• درک و جستجوی روش هایی برای برآورده کردن کلیه تعهدات مرتبط با کارکنان براساس قوانین کار ملی و تأمین اجتماعی و اطمینان حاصل کردن از انجام این شیوه توسط همه سازمان ها و پیمانکاران؛
• اتخاذ سیاست های مشخص برای کمک به اشتغال افراد از طریق سازمان های پیمانکاری یا راهنمایی نمودن آنها برای عقد قراردادهای مناسب؛
• همکاری با سازمان های کارگری و انجمن های تجاری جهت تعدیل نمودن کار و دسترسی به مزایای یکسان، و پشتیبانی سازمانی از هرگونه مشاغل خانگی؛
• اعمال کردن بهترین شیوه در استخدام های مسئولانه به خصوص در هنگام کار با سازمان های کارگری و همچنین توجه خاص به استخدام کارگران مهاجر (که تعداد آنها در بخش پوشاک و منسوجات کم نیست).