صنعت نساجی ترکیه
صنعت نساجی از جمله مهمترین بخشها در اقتصاد ترکیه از نظر تولید ناخالص داخلی، صادرات و اشتغال است. این صنعت شامل ۱۰ درصد تولید ناخالص ملی این کشور و ۲۰ درصد کل اشتغال این کشور است. ترکیه تا ۴۰ درصد از کل تولید صنعتی کشور را تشکیل میدهد. میزان صادرات پوشاک تکمیلشده برابر با ۸ میلیارد دلار در سال است و ۵ درصد کل تجارت جهانی را تشکیل میدهد. ترکیه دسترسی زیادی به پنبه به عنوان یک کشور سنتی رو به رشد پنبه دارد. این رشد گسترده پنبه، مزیت اصلی بخش نساجی ترکیه را از طریق تامین بدون وقفه پنبه باکیفیت، که مواد خام اصلی مورد نیاز صنایع نساجی است، فراهم میکند. یک نظرسنجی نشان میدهد که از بین ۱۰۰۰ شرکت تولیدی بزرگ، ۲۲۸ مورد از آنها در صنعت نساجی، پوشاک و فرش فعالیت میکنند. ترکیه یکی از معدود کشورهایی است که دارای ظرفیت کامل و مناسبی از فرایندهای تولید است. پنج بازار برتر خارجی برای ترکیه شامل روسیه، انگلیس، آمریکا، آلمان و فرانسه هستند.
علیرغم همه این موفقیتها، ترکیه همچنان با محدودیتهایی مواجه است. بخش تولید این کشور حدود ۲.۵ میلیون شغل مستقیم و ۶.۵ میلیون شغل غیر مستقیم ایجاد میکند. تمام صنایع در ترکیه یک هزینه مشترک دارند. پس از حذف سهمیه این کشور در سال ۲۰۰۵، ترکیه با رقابت شدیدی از سوی همتایان آسیایی خود در زمینه کار مواجه است. هزینه کار در ترکیه در هر ساعت ۷ / ۷ دلار است در حالی که این رقم تنها ۹۲ سنت در کشورهای آسیایی است. بنابراین برای ماندن در رقابت ترکیه بیشتر در حال به خدمت گرفتن متخصصین ماهر و طراحان و سرمایه گذاری بر روی کیفیت محصولات است. کارآفرینان در ارتقا تکنولوژی تولید و ایجاد تخصص بیشتر مبالغ زیادی سرمایهگذاری میکنند. علاوه بر رشد بازار منسوجات انتظار میرود که بازار جهانی برای لباسهای مد بهبود چشمگیری داشته باشد. ترکیه بیشتر بر روی پارچههای مد و بخش مد سریع تمرکز میکند تا بخش های جذاب بازار را در دست گیرد.
ارزش لیر ترکیه در برابر دلار آمریکا و یورو نیز باعث رقابت تولیدکنندگان لباسهای آماده میشود. رهبران صنعت در این باره فکر میکنند که انتظار میرود صنعت نساجی ترکیه ۳۰ درصد از بازار اروپایی خود را به دلیل محصولات کمهزینه تولید چین از دست بدهد. انتظار میرود این مبلغ حدود ۲.۵ میلیارد دلار آمریکا باشد. آنها همچنین بر این باورند که ترکیه نیز با رقابت در آمریکا رو به رو خواهد شد و ۱۰ درصد از بازار خود را به چین و هند واگذار خواهد کرد، زیرا آنها اکنون سهم بازار خود را تقویت میکنند. ترکیه به یک سیاست پولی نیاز دارد که تولیدکنندگان پوشاک را حمایت میکند.
بزرگترین تولید کننده پنبه در جهان و نزدیکی به بازارهای اروپایی، قدرت اصلی صنایع نساجی ترکیه است. تولید آن همچنین با استانداردهای زیستمحیطی بینالمللی مانند ممنوع کردن رنگهای خطرناک و غیره منطبق است. نیروی کار ماهر، تجهیزات تولید مدرن، زیرساختارهای کشور و سیستم ارز خارجی لیبرال نیز از مزیت رقابتی پایداری است که صنعت نساجی از آن بهرهمند خواهد شد. بر عکس، افزایش هزینه نیروی کار داخلی یکی از بزرگترین ضعفهای آن است. هزینه کار بیش از دو بار در مقایسه با دهه ۹۰ افزایشیافته است. هزینه انرژی و تامین مالی نیز نسبت به آمریکا و اروپا گرانتر است.
