1399/05/19

تبعیض در صنعت مد

Discrimination in Fashion Industry

هر کسی جهت پیدا کردن کار و ارزیابی موقعیت های یکسان برای آموزش و پیشرفت، و کسب تحسین های مشابه بدون توجه به نژاد، اصالت، سن، جنسیت، ناتوانی، وضعیت تأهل، گرایش جنسی، سیاست ها یا مذهب می خواهد یک شانس عادلانه و برابر به دست آورد. همه سزاوار رفتار احترام آمیز هستند.
با توجه به اینکه زنان بیش از 80 درصد از نیروی کار کارخانه های پوشاک را تشکیل می دهند، لذا بیشتر آنها به واسطه پرداخت دستمزدهای میانگین پایین، بدرفتاری محل کار، فقدان تأسیسات مناسب برای زنان و ناتوانی جهت محافظت از حقوق زنان باردار یا افرادیکه در جستجوی کار انعطاف پذیر یا بازگشت به کار هستند، تجربه تبعیض را داشته اند. زنان در پست های مدیریتی یا در سطح های اجرایی کارخانه ها و کارگاه ها کمتر حضور دارند. شرکت ها نباید نسبت به افراد مبتلا به بیماری ایدز به صورت تبعیض آمیز برخورد کنند و نباید کارگران را در معرض آزمایش اجباری قرار دهند.
کارگران در صورتیکه در سیاست ها یا فعالیت های اتحادیه کارگری مشارکت داشته باشند، شیوه های تبعیض را تجربه خواهند کرد. بررسی انجام گرفته بر روی کارگران 35 کارخانه در کامبوج توسط کمیسیون حقوق بشر، شیوه های ضد صنفی از جمله برکناری و ارعاب رهبران انتخابی جدید را گزارش کرده است.
تبعیض در درون صنعت مد احتمالا سطح تبعیض در جامعه گسترده تری که در آن فعالیت می کند را منعکس خواهد کرد. مثلا وقتی نظام کاستی (caste systems) یا تعصبات نژادی و فرهنگی در برابر نژادهای خاص، شیوه های مذهبی یا اصالت منطقه ای قرار گیرد، مردم در این گروه ها به احتمال زیاد در برابر استثمار یا سوء استفاده در محل کار آسیب پذیرتر خواهند بود.

تولید ژاکت آلومینیومی از کپسول های نسپرسو

نمونه هایی از تبعیض در صنعت مد

  • براساس تحقیق انجام گرفته توسط ILO در سال 2016، زنان در صنایع پوشاک، منسوجات و کفش در هشت کشور از نه عضو اتحادیه کشورهای آسیا- پاسفیک به ویژه هند و پاکستان با پرداخت دستمزد کمتری نسبت به مردان مواجه بوده اند.
  • تحقیق سال 2016 در مورد برده داری مدرن در کارخانه های ریسندگی جنوب هند گزارش داده که بیشتر کسانیکه تحت استثمار قرار گرفته اند، دالیت ها (Dalits) بوده اند که این افراد در پایین ترین طبقه سیستم کاست هندی ها قرار می گیرند.
  • علیرغم پیشرفت اشتغال افراد معلول در صنایع پوشاک، چرم و کفش بنگلادش، یک بررسی نشان داده است که فقط یک چهارم از کارخانه ها برای استخدام نمودن افراد معلول و ناتوان یک سیاست مشخص دارند.

راه حل مقابله با تبعیض می تواند سخت و حساس باشد، و ایجاد پیشرفت در این مسیر به شرکت هایی نیاز دارد که فراتر از تعهدات اصلی قانونی یا ابزارهای بازرسی عمل کنند. اینگونه شرکت ها غالبا در تشخیص مقیاس مشکل ناکام هستند. با این حال نمونه های زیادی از کسب و کارها وجود دارد که در درک موانعی که گروه های خاصی از مردم با آن مواجه هستند، بهترین شیوه را اتخاذ می کنند و استراتژی هایی را جهت در نظر گرفتن و فراهم کردن شیوه هایی برای گروه های حاشیه ای قبلی ارائه می دهند.

طراحی لباس مناسب برای کسانی که روی صندلی چرخدار می نشینند

اقدامات لازم

شرکت ها با انجام اقدامات زیر می توانند از پیشرفت مقابله با تبعیض حمایت نمایند:

  • داشتن سیاست های مشخص ضد تبعیضی در مکان، و حمایت از آموزش و آگاهی بخشی به منظور ایجاد یک فرهنگ بدون تبعیض؛
  • حمایت از کمپین های برابری جنسیتی و توانمندسازی اقتصادی بانوان، و راه حل های عملی جهت آسان نمودن مشارکت زنان و مراقبت کافی از فرزندان؛
  • اطمینان از دستیابی برابر به برنامه های آموزشی و توسعه کارکنان، و تشویق به مشارکت آن دسته از افرادیکه در موقعیت های سطح بالاتر، کمتر حضور دارند؛
  • پشتیبانی از آزادی گردهمایی و فعالیت سازمان های کارگری در رسیدن به هدف سیاست های برابری فرصت ها.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *