حوزه های کلیدی رشد صادرات پوشاک هند از نگاه متخصصین
سامیت مهتا، صاحب یک شرکت خصوصی پوشاک Boom با مسئولیت محدود دربمبئی و صادر کننده هندی می گوید: ” در بمبئی، من فقط وضعیت را در اینجا کنترل خواهم کرد. مشکل اصلی که ما اکنون با آن مواجه هستیم، تحقیق خریداران و حتی سیاستگذاری دولتی نیست. در بمبئی نیروی انسانی بسیار گران است و صنعت پوشاک در اینجا با داشتن رقابت گسترده با دهلی، منطقه نویدا، کاملاً به پایان رسیده است. نیروی انسانی آنجا ارزان تر، موفق تر است و آن ها به شدت بر روی زیر ساخت ها سرمایه گذاری می کنند، در حالی که در بمبئی، این طرز تفکر کاملا منسوخ گردیده. در حال حاضر خریداران با شیوه های اخلاقی خود را وفق می دهند و آن ها خواهان گواهی نامه و همه چیزهای دیگر می باشند. اما زیرساخت کافی نیست تا این گواهی ها را برای کارخانه ای در بمبئی به دست آورند. هزینه زندگی بالاتر است بنابراین همه چیز گران تر بوده و مناطق روستایی اطراف بمبئی برای تولید به اندازه کافی کارآمد نیستند. افکار محلی، دخالت اتحادیه های محلی، بزرگ ترین مسائل برای اداره کردن هر کارخانه در اینجا هستند. علاوه بر این ها، من می گویم، با توجه به شرایط، پس از پنج سال، بمبئی فقط ادارات مرکزی و ادارات اجرایی خواهد داشت و همه واحد های تولیدی آن در جای دیگری در کشور یا خارج از کشور خواهند بود.”
نانیک سامب تانی از شرکت S S International در دهلی می گوید: “من احساس صلاحیت چندانی برای پاسخ به این سوال در جزئیات ندارم، اما می گویم که سیاست های صادراتی در سناریوی فعلی مناسب نیستند. ما، که در صنعت هستیم، فقط باید پایداری کنیم و زنده بمانیم. چیز زیادی در این مورد وجود ندارد. بر اساس نظر من، مهم ترین چیز برای تمرکز بر رشد، تامین مالی است. بر روی کاغذ و سیاست، این یک تصویر بسیار جذاب است، اما زمانی که شما به بانک ها می روید، مشکلات زیادی بدون هیچ راه حلی وجود دارد.” من فکر می کنم که صادرات مستقیم باید عاری از مالیات بر کالا و خدمات باشد تا اطمینان حاصل شود که کمبود سرمایه در گردش برطرف می شود. علاوه بر آن، دولت باید تسهیلات خود را برای حضور در نمایشگاه ها در بازار های بین المللی فراهم کند تا مجموعه های آینده را به نمایش بگذارد.” ویشال جین، پوشاک نااوتی کیدز، کلکته.
داهاوال تاکر از شرکت Ketty Apparels India Pvt Ltd واقع در بمبئ می گوید: “برای اینکه صادقانه بگویم ، در هند برای راه اندازی یک تولیدی باید به مناطق دور افتاده برویم. ما نمی توانیم جزء شهر های رده 2 یا 3 باشیم و منطقه تولید حداقل 15-20 کیلومتر فاصله دارد. این گاهی به بزرگترین مشکل تبدیل می شود که مجبور می شویم حتی کوچکترین بسته را به هر جای دیگری ارسال کنیم. یک روز کامل برای یک محموله هوایی طول می کشد تا به بخش های سفارشی ما برسد که کاملا متفاوت از کشور هایی مانند چین است که این وظایف ساده زمان زیادی نمی گیرد. ما صادرکنندگان هر کاری را که در توان داریم انجام می دهیم تا زنده بمانیم و رشد کنیم، اما این ها چیز هایی هستند که ما برای انجام آن ها به پشتیبانی دولت نیاز داریم. با توجه به کارایی و طرز فکر، ما بخشی از جامعه هستیم که طرز فکر خود را با گذر زمان به روز رسانی می کنیم. صاحبان تولیدی باید مراقب کارایی باشند و یک طرز فکر کاری مناسب را تنظیم کنند. امروز من هیچ موضوعی در مورد تمرکز و کارایی در محل کار ندارم.”
سورج شاشانک مهتا عضو انجمن صنایع پوشاک هندوستان در تلانگانا ” من به این حقیقت اعتقاد ندارم که ما کم تر از چین یا دیگران کارایی داریم. در مورد صادرات، همه چیز برای خریداران باز است و آنها تعداد زیادی صادر کننده را برای انتخاب در اختیار دارند. هر کشوری تخصص خاص خود را دارد و من فکر می کنم که هند دارای برخی تخصص های خاص است و بسیاری از شرکت ها در حال صادرات با حجم زیادی هستند. من فکر می کنم که در آینده نزدیک خریداران نیز بخواهند به منابع دیگر وابسته باشند که نوبت به قیمت ارزان تر می رسد. بنابراین تنها چیزی که یک صادر کننده می تواند روی آن کار کند، بازده و هزینه است. همچنین اگر شما منبع خریدار در حال حاضر نباشید، باید رابطه خوبی با خریداران برای رشد آینده داشته باشید. من فکر می کنم که بازار چنان رقابتی شده است که ما باید هر لحظه با آن همراه شویم و رقابت باید سالم باشد. بهره وری از نظر عملکرد مدیریتی شما تفاوت بزرگی در اعتبار شما ایجاد می‌کند.”
