طرح های نخ کشی در بافندگی

نخ کشی تعداد میله های چله کشی به کار رفته جهت تولید یک طرح مشخص را نشان می دهد که از طریق آن انتهای تار به وسیله چشم میل میلک میله چله کشی کشیده می شود. اصل نخ کشی (یعنی قرار دادن تارها بر روی میله های چله کشی) عنوان می کند که تارها جهت عمل کردن در وظایف مختلف، به میله های چله کشی جداگانه نیاز دارند. ما برای سهولت کار می توانیم بگوییم که تارهایی که کار یکسانی انجام می دهند، در همان میله چله کشی قرار می گیرند.

انواع طرح های نخ کشی

نخ کشی های متنوع به صورت زیر طبقه بندی می شوند:

• مستقیم
• جناغی (برگشته)
• یک در میان و ساتین
• شکسته
• مجزا
• گروهی
• منحنی
• ترکیبی

نخ کشی یک در میان

نخ کشی یک در میان برای بافتن پارچه هایی که تراکم نخ تار سنگینی دارند، مناسب است. در این نوع از طرح نخ کشی، تعداد چارچوب های ورد ممکن است دو برابر یا بیشتر از حداقل مورد نیاز برای بافندگی باشند. هدف استفاده بیشتر از چارچوب های ورد نسبت به حداقل توصیه شده، فقط به توزیع نخ های تار بطور یکنواخت ارتباط پیدا می کند، چون از سایش نخ ها به دلیل ازدحام جلوگیری می کند.
چارچوب های ورد به دو گروه تقسیم می شوند. تمام نخ های تار که با عدد زوج نام گذاری شده اند، به وسیله اولین گروه از چهارچوب های ورد کشیده می شوند و تمام تارهایی که با عدد فرد مشخص گردیده اند، از طریق دومین گروه از چهارچوب های ورد کشیده می شوند.
هدف نخ کشی ساتین و نخ کشی یکسان است. نخ کشی یک در میان به طور معمول برای بافت های ساده و سرژه تا 4 تکرار استفاده می شود. در حالی که نخ کشی ساتین برای بافت هایی که دارای اندازه تکرار بیش از 5 هستند(یا بیش از 5 بار تکرار می شوند)، مورد استفاده قرار می گیرند.

نخ کشی شکسته

نخ کشی شکسته تقریباً مانند نخ کشی جناغی، برجسته است. با این حال، نخ کشی جناغی دچار شکست می شود. این نوع از نخ کشی برای بافت هایی مانند سرژه های دنده ای مناسب است.

نخ کشی جناغی

این نخ کشی شبیه نخ کشی مستقیم است. برای بافت هایی مانند سرژه جناغی، بافت های الماسی و انواع متداولی از بافت های لانه زنبوری مناسب است. نخ کشی مستقیم پس از نصف شدن تکرار تار به حالت معکوس در می آید. تعداد میله های چله کشی حدود نصف اندازه تکرار بافت است.

نخ کشی های گروهی

این نخ کشی ها برای تولید طرح های نواری و کنترل طرح بکار می روند که در آن خطوط نواری دارای بافت ها یا ترکیبات مختلف می باشند. این نخ کشی برای تولید پارچه با دو خط نواری مختلف استفاده می شود. تکرار نخ کشی از طریق تعداد خطوط نواری و تعداد نخ ها در هر نوار مشخص می گردد. تعداد میله های چله کشی در این نخ کشی به تعداد نوارها و تکرار چله بافت در هر نوار بستگی دارد.

نخ کشی ترکیبی

روش های مختلفی از نخ کشی را می توان برای تولید نوع خاصی از پارچه ترکیب نمود. دو یا تعداد بیشتری از نخ کشی هایی که قبلا توصیف شده اند، مانند نخ کشی مستقیم، یک در میان و ساتین، گروهی و منحنی، و موارد دیگر را می توان به طور همزمان به کار برد. نخ کشی ترکیبی پیچیده ترین نوع نخ کشی است و فقط در صورتی می توان آن را انتخاب کرد که دلایل فنی یا اقتصادی وجود داشته باشد. طراحی که تجربه فوق العاده ای داشته باشد، می تواند نخ کشی ترکیبی را به صورت درست انجام دهد.

نخ کشی مستقیم

نخ کشی مستقیم رایج ترین نوع نخ کشی استفاده شده است و از تمام طرح های نخ کشی، ساده تر است. در این نوع نخ کشی، دستور نخ کشی از ابتدا تا آخرین چارچوب ورد به صورت پیاپی پیش می رود. بنابراین انتهای اولین چله از یک بافت به وسیله اولین میله های چله کشی و دومین چله از طریق دومین چارچوب ورد کشیده می شوند که این فرآیند به همین صورت ادامه پیدا می کند.
یکی از خصوصیات مهم نخ کشی مستقیم که آن را از دیگر انواع طرح های نخ کشی متمایز می کند به نقشه ضربه یکسان با طراحی مربوط می شود. بنابراین فقط نشان دادن طرح، کافی خواهد بود.

رابطه بین طراحی، نخ کشی و نقشه ضربه

ساخت هر نوع پارچه بافتنی به طرح، نخ کشی و نقشه ضربه وابسته است و این موارد بسیار به یکدیگر وابسته هستند. دانش دقیق در مورد این وابستگی برای طراح بسیار ارزشمند است، چون با مهارت می تواند محدودیت های مکانیکی دستگاه بافندگی را که ممکن است تأثیرگذار باشد، رفع نماید.
در بسیاری از موارد، تنها آشنایی ذاتی طراح با سیستم های نخ کشی و احتمالات دستکاری کردن درجه های لیفتینگ باعث می شود تا وی با تنوع در عملیات سیستم های مکانیکی سخت آشنا شود.
در روش معمولی، طراح باید محدوده ای از طرح ها را برای دستگاه بافندگی که به عنوان طرح نهایی الگو شناخته می شود، تولید کند. این کار معمولا شامل نخ کشی و ساخت نقشه ضربه است. یک روند مشابه هنگامی اتخاذ می شود که از طراح خواسته شود تا یک طرح خاص از نمونه را مجددا تولید کند. بافت در نمونه تحلیل می شود و نخ کشی مناسب و نقشه ضربه استخراج می گردد.

نخ کشی مجزا

این نخ کشی برای بافت هایی بکار می رود که دارای دو سری از نخ های چله مانند تری، پارچه دو جداره، پارچه پشمی چله و غیره هستند. همانطور که در شکل 2-7 نشان داده شده است، دو دسته از نخ های چله، یعنی تارهای جلویی و عقبی به دو گروه تقسیم می شوند. اولین گروه، ۸ میله چله کشی و دومین گروه، 9 الی 12 میله چله کشی دارد.

طرح های دندانه دار

نخ های تار در طول بافت با فاصله از عرض ورقه چله مطابق با تراکم مطلوب به وسیله سیم های شانه قرار می گیرند. متداول ترین مرتبه تراکم، یک، دو، سه و چهار انتها برای هر دندانه است. به هرحال بعضی از انواع پارچه ها وجود دارند که برای تاکید به ویژگی طراحی خاص به یک ترتیب بی قاعده دندانه دار نیاز دارند و در چنین مواردی ترتیب چینش انتها در شانه یک بخش ضروری از طراحی محسوب می شود و باید با دقت و در رابطه درست با توجه به بافت و نخ کشی مشخص گردند.
یک طرح از بافت مات در شکل الف نشان داده شده است. طرح های دندانه دار مختلف برای این طراحی در شکل های ب، ج و د مشخص گردیده اند. بهرحال نوع طرح های دندانه دار نشان داده شده در ب اغلب مورد استفاده قرار می گیرند.