چرا احیای صنعت مد به دیجیتالی شدن نیاز دارد؟

چرا احیای صنعت مد به دیجیتالی شدن نیاز دارد؟

در حال حاضر به یک نقطه اشباع رسیده ایم و خرده فروشان نمی توانند قیمت پایین تری از آنچه تاکنون توسط منابع مختلف تامین منابع ارائه می گردید، پیدا کنند؛ از این رو تنها راهکار برای بقای آنها افزایش کارآیی و بهره وری است. اینجا جایی است که پای دیجیتالی شدن به عنوان یک راهکار اساسی به میان می آید.
حال این سوال مطرح می شود که پس از جان به در بردن از بحرانی مانند بیماری همه گیر کووید- 19 که باعث شده تا کسب و کارها تعطیل شوند؛ چه کاری برای احیای صنعتی مانند مد که توسط مصرف کنندگان هدایت می شود، می توان انجام داد؟ آیا این صنعت می تواند با غلبه بر ضررهایش به روش های سنتی خود برگردد؟ آیا تکیه بر همان فرآیندهای قدیمی برای دستیابی به اهداف جدید در دنیای عادی جدید امکان پذیر است؟ پاسخ به همه این سوالات برای ذینفعان این صنعت کاملاً روشن است، اما تنها چیزی که برای سرعت بخشیدن به رشد آنها لازم است، این است که آنها باید سرعت رساندن محصولات خود به بازار را افزایش دهند. در واقع تنها کلید تغییر پس از بحران کووید- 19، استفاده از فناوری های مدرن است.

چگونه زمان واکنش کمتر و دیجیتالی شدن می تواند به افزایش سرعت در بازار کمک کند؟

به بیانی ساده، زمان واکنش از جایی شروع می شود که یک خرده فروش مد درباره تهیه و خرید یک لباس خاص فکر کرده و تصمیم می گیرد و زمانی به پایان می رسد که آن لباس در قفسه فروشگاه او قرار بگیرد. یکی از مشکلاتی که صنعت مد با آن روبرو است زمان واکنش طولانی است، زیرا بیش از 30% وقت خرده فروشان در انتظار فرآیندها یا مراحل بعدی هدر می رود.
گونیش جاین (Gunish Jain)، مدیر عامل شرکت BlueKaktu که یک ارائه دهنده پیشرو در زمینه فناوری های نرم افزاری صنعت مد و خرده فروشی است در این باره می گوید: «خرده فروشان منتظرند تا فروشندگان نمونه ها را بسازند و فروشندگان منتظر تائید نمونه ها توسط خریداران یا طراحان هستند! هر ذینفع در زنجیره تامین به نوعی در دوره انتظار گیر می افتد که مانع برنامه ریزی کلی برای دوره انتظار می شود. برندها و تولید کنندگان باید به دنبال کاهش زمان انتظار باشند…..».
کمی کردن زمان انتظار و کاهش هزینه آن از منظر زمان ثبت سفارش و تحویل کالا، به منظور مشخص کردن چگونگی ادغام زنجیره تامین مهم است. از مدت ها قبل تمرکز خرده فروشان مد بر روی توسعه قابلیت های زنجیره تامین جهانی بوده است؛ امری که باعث می شود آنها بتوانند لباس های ساخته شده در کشورهای مختلف را تهیه کرده و به این ترتیب کالاهای خود را با قیمت کمتری تامین نمایند. اما تا چه حدی؟ هم اکنون بازار اشباع شده و خرده فروشان در حال حاضر نمی توانند قیمت هایی پایین تر از آنچه توسط تامین کنندگان در مناطق مختلف ارائه می شود پیدا کنند و تنها راهکار افزایش کارآیی و بهره وری است. اینجا جایی است که پای دیجیتالی شدن به عنوان یک راهکار اساسی به میان می آید.
به گفته گونیش، جبهه صنعت مد (به واسطه وجود تجارت الکترونیک) دیجیتالی شده، اما باطن آن همچنان آنالوگ باقی مانده است. وقتی صحبت از تولید کنندگان پوشاک می شود، بیشتر اوقات آنها درگیر روند تولید لباس هستند، اما چگونه دیجیتالی شدن می تواند به آنها کمک کند؟ واقعیت این است که حاشیه سود کم باعث می شود تا مدیران شرکت های مد برای هر واحد پس انداز با یکدیگر بجنگند و همین موضوع موجب عدم تمایل آنها به سرمایه گذاری در فناوری های جدید می گردد. در چنین شرایطی تولید کنندگان باید بررسی کنند که آخرین فناوری ها چه ارزش های اضافی را می توانند برای آنها به ارمغان بیاورند.
عصر دیجیتالی نیازمند طرز تفکر جدیدی است؛ چرا که برعهده گرفتن رهبری سیستم های دیجیتالی به دلیل پراکندگی زنجیره های تامین، زمان های مختلف و چرخه های تولید، عدم وجود رابط های ارتباطی استاندارد، حاشیه سود اندک و زمان انتظار طولانی چنین چیزی را طلب می کند. قرار گرفتن زنجیره تامین در یک پلتفرم واحد بسیار مهم است و اول از همه شرکت ها باید به منبع واحد حقیقت (SSoT) دسترسی داشته باشند تا هر لحظه بدانند که سفارشاتشان در کجا و در چه مرحله ای قرار دارد.
چنانچه زنجیره تامین مبتنی بر SSoT باشد، بزرگ ترین مزیت آن برای شرکت ها این است که می توانند کل فرآیند انجام شده را در یک پلتفرم دیجیتالی پایش کرده و بر آن نظارت نمایند. معاملاتی که اکنون به صورت آفلاین انجام می شوند به صورت آنلاین در می آیند؛ در این صورت دیگر داده ها به صورت جداگانه جمع نمی شوند، بلکه هر ذینفع به صورت همزمان بر روی داده های مشابه کار می کند. این انتقال باعث جلوگیری از سردرگمی می شود و زمان مصرف را نیز کاهش می دهد.
گونیش با ذکر مثالی گفت که خریداران معمولاً سفارشات خود را از طریق ایمیل برای فروشندگان ارسال می کنند که هنوز هم یک روش غیر دیجیتالی محسوب می شود. او پیشنهاد می کند که «به جای دریافت سفارشات از طریق ایمیل از پلتفرم یا نرم افزار استفاده کنید تا بتوانید به راحتی به سفارشات خریدار دسترسی داشته باشید. فروشندگان می توانند سفارش ها را بارگیری کرده و در صورت تغییر در سفارش ثبت شده، سفارش به صورت خودکار به روز می شود. این شرکت ها یک مخزن داده دارند که اطلاعات کامل از طریق آنها در دسترسشان قرار می گیرد».
یکی دیگر از مزایای استفاده از مفهوم SSoT این است که فروشنده به دلیل هر نوع تغییر ایجاد شده در عملیات های تولیدی سطح کارخانه می تواند درخواست تمدید وقت کند. اگر این تراکنش ها به صورت دیجیتالی در سیستم گزارش شوند و فروشندگان درخواست افزایش تعداد روزهای خاصی را مطرح کنند، سیستم این درخواست ها را ثبت کرده و در صورت تائید یا عدم درخواست می توان همان ها را پیگیری کرد. در حال حاضر این اتفاق در تماس های تلفنی یا ایمیل هایی رخ می دهد که قابل پیگیری نیستند و همین امر باعث ایجاد هرج و مرج و تاخیر در زمان برنامه ریزی شده می شود.
پس از دیجیتالی شدن همه تراکنش ها یا معاملات، گام بعدی شرکت ها تجزیه و تحلیل داده هاست. مثلا برندها می توانند داده ها را تجزیه و تحلیل کرده و از میانگین زمانی که یک فروشنده برای تهیه یک نمونه نیاز دارد، اطلاع پیدا نمایند. این داده ها همچنین تعداد دفعاتی که یک فروشنده توانسته یک نمونه را برای اولین بار تهیه کند، نشان می دهند. از این رو برندها می توانند با تجزیه و تحلیل داده ها در هنگام تصمیم گیری برای زمان انتظار از برخی از مراحل مانند درخواست چندین نمونه اولیه و درخواست نمونه های مجموعه اندازه ها به صورت مکرر، جلوگیری کنند.
در مرحله سوم اتوماسیون وارد عمل می شود؛ در این مرحله شرکت ها شروع به اتوماسیون فرآیندها و کارهای معمول خود می کنند. یکی از مهمترین نتایج اتوماسیون در این مرحله این است که باعث کاهش پیگیری ها می شود، چرا که همه چیز به صورت خودکار در می آید. گونیش می گوید: «چرا شما نیاز به یک بازارپرداز دارید که به دنبال یک فروشنده بگردد و از او بپرسد که محموله در چه وضعیتی قرار دارد؟ به جای اینکه افراد زیادی وقت خود را صرف پیگیری امور کنند، سیستم باید مسئولیت این کارها را برعهده بگیرد». زمانیکه شرکت ها بتوانند با موفقیت این مراحل را پشت سر بگذارند؛ می توانند همراه با برندها ادعا کنند که برای آینده آماده هستند.

چرا تولید کنندگان باید با اهمیت نقشه راه دیجیتالی شدن آشنا شوند؟

تولید کنندگان پوشاک باید بدانند که خرده فروشان چه موانعی را پشت سر می گذارند؛ زیرا آنها مستقیماً با بازار و مصرف کنندگان نهایی در تعامل هستند. تولید کنندگان باید بفهمند که چگونه می توانند فرآیندهای تجاری خود را بازسازی کنند تا عملیات هایشان را با سرعت و دقت بیشتری به انجام برسانند. استراتژی «تحویل سریع» همیشه به آنها کمک می کند تا بر چالش هایی که با آنها روبرو هستند غلبه کنند؛ در این صورت جنگ قیمتی به پایان می رسد و آنها می توانند به یک منبع تامین برتر برای برندها تبدیل شوند. ضمناً آنها باید متوجه باشند که برندهای مد و پوشاک می خواهند با تامین کنندگان (فروشندگانی) کار کنند که چالش های آنها را درک کرده و مایل به سازگاری برای حل این چالش ها هستند.