بهترین راهنمای انتخاب تی شرت مردانه در اینترنت

وقتی صحبت از تی شرت و استایل به میان می آید، غالباً افراد با عقاید مختلف در دو جبهه قرار می گیرند. اکثریت قریب به اتفاق مردان تصور می کنند، تی شرت جزء اصلی کمد لباس است که برای هر مناسبتی مناسب است و می توان آن را در هر جایی به تن کرد. در عوض افراد سنت گرا در جبهه مقابل قرار دارند، هر چند که افراد این جبهه کمترند اما در واقع هیاهوی بیشتری دارند؛ آنها تصور می کنند که تی شرت ها لباس هایی بچه گانه هستند که ظاهری شلخته و نامرتب دارند، و هرگز نباید خارج از سالن ورزشی یا به دور از ساحل آنها را پوشید.

بعضی هم وجود دارند که در هیچ کدام از این اردوگاه ها قرار نمی گیرند. آنها قصد دارند تا راه میانبری بین این دو جبهه ایجاد کنند. آنها اعتقاد دارند که تی شرت ها یک لباس کلاسیک همه کاره هستند و برای برخی از مناسبات مطلوب به نظر می رسند، اما صرفاً برای برخی از موقعیت ها نه همه مناسبات. حتی اگر فرض کنیم که تی شرت ها خود یک جز اصلی کمد لباس هستند، باز راه هایی برای بهتر و بدتر پوشیدن آنها وجود دارد.
قصد داریم تا در این مقاله زیر و بم این استایل جدید را در آوریم، و با دیدی منطقی به تی شرت ها نگاه کنیم و بررسی نماییم که چگونه، کی و کجا از آنها باید استفاده کنیم. به بهترین راهنمای تی شرت های مردانه در اینترنت خوش آمدید.

تاریخچه تی شرت

با وجود اینکه تصور می شود تی شرت ها لباس های کاملاً مدرنی هستند، اما حقیقت این است که ریشه آنها به زیر پیراهنی ها بر می گردد؛ بنابراین برای بررسی تاریخچه آنها باید به بیش از یک قرن قبل برگردیم.
تی شرت ها نام خود را از شکل حرف T گرفته اند، چرا که اندام انسان حالتی جعبه مانند دارد که آستین ها به آن متصل شده اند. قدمت این لباس های T شکل به قرن ها قبل باز می گردد. در واقع تی شرت ها ابتدا یک دست لباس زیر بودند که در اصل از ابریشم یا پشم ساخته می شدند و کل بدن شخص را می پوشاندند. هدف از طراحی آنها جذب عرق بدن فرد، و ایجاد مانعی بین پوست و لباس های گران قیمت تری بود که فرد به تن می کرد، چون افراد نمی خواستند لباس های گران قیمتشان کثیف شود.

اما در طول انقلاب صنعتی این روند متحول شد، چرا که پیشرفت در زمینه بافندگی و تولید پارچه باعث گردید تا لباس های زیر از پارچه های نخی قابل تنفسی ساخته شوند که هم نسبت به اجداد خود متناسب تر و هم غالباً گشادتر و زبرتر بودند (هر چند که هرگز به پای نرمی و خنکی تی شرت های امروزی نمی رسیدند). در طول قرن نوزدهم، «تی شرت ها» معمولاً به صورت لباس های دو تیکه ای بودند که مردان در زیر لباس های خود می پوشیدند؛ کارگران معدن و اسکله در هنگام کار این تی شرت ها را به تنهایی و با یک شلوار بر تن می کردند.

نیروی دریایی ایالات متحده در سال های پایانی قرن بیستم، زیر پیراهنی هایی برای سربازانش تولید کرد، و دیگر بخش های نظامی دنیا در طول دهه های بعدی از این نوع پوشش پیروی نمودند. این زیر پیراهنی ها به گونه ای طراحی شده بود که زیر یونیفرم نظامی پوشیده شود؛ اما سربازان، ملوانان و تفنگداران (به خصوص آنهایی که در اقلیم های استوایی کلافه کننده مشغول جنگ بودند) اغلب یونیفرم اصلی خودشان را از تن بیرون می آوردند و با همان زیر پیراهنی و شلوار کار می کردند.
لباس هایی که برای پوشیدن زیر لباس های دیگر طراحی شده بودند، به ملاء عام راه پیدا کردند و در دسترس همگان قرار گرفتند. این لباس ها به دلیل راحتی، ارزانی و شستشوی آسان بین کشاورزان، دامداران، کارگران (از همه نوع)، ورزشکاران و علاقه مندان به ورزش محبوبیت پیدا کردند. در دهه 1940، تی شرت ها به یک لباس بیرونی برای پسران جوان تبدیل شدند، چرا که لزومی نداشت آنها مانند مردان بزرگتر از قوانین سفت و سخت پوشیدن لباس پیروی کنند، و چون همواره انگشت اتهام به سمت آنها بود (به دلیل زود کثیف کردن لباس هایشان) تی شرت ها را مفری برای خود دیدند و لذا تی شرت ها بین آنها بسیار محبوبیت پیدا کرد.

پس از پایان جنگ جهانی دوم، کهنه سربازان در هنگام کار در خانه همچنان به سبک و سیاق قدیم (دوران جنگ) به پوشیدن شلوار و زیر پیراهنی ادامه دادند. در دهه 1950 فیلم هایی مانند The Wild Ones، اتوبوسی به نام هوس (A Streetcar Named Desire) و شورش بی دلیل (Rebel Without a Cause) باعث شدند تا زیر پیراهنی به عنوان یک لباس بیرونی کامل محبوب شود. مارلون براندو (Marlon Brando) و جیمز دین (James Dean) تی شرت را به جلوه ای از یاغی گری و نماد گستاخی مردانه تبدیل کردند. سرانجام روند معمول باز تکرار شد و چیزیکه زمانی طبقه کارگر به تن می کردند توسط طبقه متوسط جامعه پذیرفته گردید.

پیشرفت های صورت گرفته در عرصه چاپ اسکرین در دهه 1960 باعث ظهور نسل جدیدی از تی شرت های چاپی شد. از هر چیزی که فکرش را بکنید بر روی این تی شرت ها چاپ می شد، از نام گروه های ورزشی گرفته تا شعارهای سیاسی. بنابراین تی شرت ها به یکی از دموکراتیک ترین لباس های آمریکایی تبدیل گردند؛ در حالیکه برش، دوخت و پارچه لباس های قبلی نشان دهنده هویت و کلاس فرد بودند، تی شرت های استاندارد و ارزان قیمت به وسیله جدیدی برای بیان هویت شخص بدل گردیدند.

لباسی که تا 75 سال قبل حتی آن را بر تن یک فرد در خیابان مشاهده نمی کردید، به این صورت به لباس رسمی ایالات متحده آمریکا تبدیل گردید.

چه موقعی باید تی شرت پوشید؟

لباسی که زمانی لباس زیر محسوب می شد و جزء اصلی پوشاک پسران خردسال بود، امروزه اعتبار خود را به عنوان یک لباس کژوال مدیون حس زیبای شباب و جوانیش است. دقیقاً به همین دلیل است که مدافعان سبک سنت گرا همچنان معتقدند که تی شرت کمترین نقش را در کمد لباس یک مرد ایفا می کند و دوست دارند به این نکته اشاره نمایند که در بسیاری از کشورها، پوشیدن تی شرت به تنهایی باعث می شود تا شما دست و پا چلفتی و غیر رسمی به نظر برسید.
با این حال تی شرت ها دارای تاریخچه ای پر فراز و نشیب و نمادین هستند، و همچنان توانسته اند تا با تکیه بر ویژگی هایی مانند راحتی، در دسترس بودن و کارآمدی جایگاهی که در دهه اول محبوبیت شان به دست آورده بودند را حفظ کنند. هر چند که ممکن است تی شرت ها هرگز در مراسم عروسی یا خاکسپاری پوشیده نشوند، اما اگر به شکلی صحیح مورد استفاده قرار گیرند، می توانند علاوه بر باشگاه و ساحل برای هر مراسم دیگری نیز شیک و مناسب باشند.
اما لازمه اینکه تی شرت را به عنوان یک لباس مناسب و متناسب قبول کنیم، این است که خوب درباره چند عامل مهم زیر فکر کنیم:

عرف پوشش چیست؟

تی شرت ها برای تمام موقعیت ها از جمله موقعیت های رسمی یا نیمه رسمی مثل Casual Fridays (این اصطلاح به شرایطی اشاره دارد که در آن کارمندان یک سازمان این امکان را دارند تا با لباس هایی کمتر رسمی در محل کار حاضر شوند) مناسب نیستند (مگر اینکه شما در یک دفتر بسیار معمولی کار کنید). هر موقعیتی که شبیه یک مراسم باشد، به طور قطع جایی است که پوشیدن تی شرت در آن ممنوع است. تی شرت ها برای فعالیت ها و پاتوق هایی مناسب هستند که بی قیدی و راحتی بر آنجا حکمفرمایی می کند.

چقدر فعالیت دارید؟

تی شرت ها در اصل برای کار، ورزش کردن و به طور کلی انجام کارها ساخته شده اند. هر چه تحرک شما بیشتر باشد و بیشتر عرق کنید، پوشیدن تی شرت بیشتر برای شما مناسب تر است.

چند سال دارید؟

پوشیدن تی شرت بیشتر برای مردان جوان مناسب است، نه کسانی که سالهاست دوران دانشگاه را پشت سر گذاشته اند.

ساختار بدنی شما چگونه است؟

تقریباً تمام لباس ها هر چه با اندام شخص متناسب تر باشند، بهتر به نظر می رسند؛ اما این اصل در مورد تی شرت ها بیشتر صدق می کند. اگر اضافه وزن دارید و یا اینکه لاغر هستید، در این صورت یا تی شرت محکم به بدن شما چسبیده و شکم شما را بیشتر برجسته می کند، و یا اینکه به شکلی نزار بر روی قالب لاغر بدن شما می نشیند. همین موضوع باعث می شود تا تضاد بین آستین و پوست فرد توجه دیگران را به سمت بازوان فربه و یا استخوانی جلب نماید. بنابراین مردان لاغر یا آنهایی که اضافه وزن دارند همیشه در لباس هایی مانند پیراهن و کت های ورزشی بهتر به نظر می رسند؛ چون این گونه لباس ها، ساختاری به قالب بدن شخص اضافه می کنند، سر شانه های فرد را شکل می دهند، کمر او را در بر می گیرند و در نهایت باعث می شوند تا اندام فرد شکل v مردانه ای به خود بگیرد. حتی لباس های کژوالی مانند پیراهن های آستین کوتاه و بلوزهای مردانه آستین کوتاه سه دکمه برای مردان چاق تر مناسب تر هستند، زیرا به دلیل ساختار خاص یقه شان توجه بیننده را به سمت چهره فرد جلب کرده و از شکم او دور می کنند. این پیراهن ها دقیقاً همانند تی شرت راحت و بی درد سر هستند و تقریباً همیشه برای اکثر آقایان، انتخاب مناسبی محسوب می شوند؛ این اصل حتی برای کسانیکه اندام متناسبی دارند و به دنبال لباسی هستند که به اندازه تی شرت راحت باشد، نیز صدق می کند.

آیا می خواهید در اولین ملاقات تاثیر خوبی روی دیگران بگذارید؟

به هر شکلی که بخواهید به این قضیه نگاه کنید و بدون توجه به شکل اندامتان، حقیقت این است که تی شرت لباسی نیست که فرد در آن خوب دیده شود. بنابراین صرف نظر از کاری که انجام می دهید، اگر به دنبال این هستید که تاثیر خوبی روی دیگران بگذارید بهتر است یک لباس شیک تر و رسمی تر بپوشید. این بدان معنی است که تی شرت ها برای معاشرت در خانه، شرکت در دورهمی های دوستانه و انجام ماموریت های کاری خرد مناسب هستند (البته همه این موارد برای کسی صدق می کند که متاهل باشد، چرا که یک فرد مجرد باید همیشه آراسته باشد. او هرگز نمی داند که کجا ممکن است نیمه گمشده خود را ملاقات کند؛ شاید در یک فروشگاه مواد غذایی)، اما قطعاً تی شرت ها برای مهمانی ها و دورهمی هایی که قرار است با افراد جدید زیادی ملاقات کنید، ایده آل نیستند.

نحوه انتخاب یک تی شرت مناسب

تناسب

تناسب سنگ بنای یک استایل مناسب است. هر چند ما در هنگام انتخاب لباس هایی مانند کت و شلوار و پیراهن از این بعد به قضیه نگاه می کنیم، اما باید بدانید که تناسب در هنگام خرید تی شرت نیز موضوع بسیار مهمی است که نباید به راحتی از کنار آن گذشت.

سایز

یک تی شرت نه باید خیلی گشاد و نه باید خیلی تنگ باشد. اگر تی شرت خیلی بزرگ باشد مانند یک روبالشی آویزان شده و شکم می دهد، و به شکلی صاف نمی ایستد. اگر تی شرت خیلی تنگ باشد، فرد شبیه یک سویس پر شده به نظر می رسد (ظاهری که از نگاه دیگران ترکیبی از خود شیفتگی، جلفی و بی شعوری است). اگر بدن شما روی فرم است و ساختار بدنی مناسبی دارید بهتر است بیشتر به سمت یک تی شرت تنگ تر بروید تا یک تی شرت گشاد. اما اگر اضافه وزن دارید باید به دنبال تی شرتی باشید که کمی گشاد است؛ اما مواظب باشید که در این کار زیاده روی نکنید، زیرا پارچه اضافی لباس باعث می شود تا شما چاق تر به نظر برسید نه لاغرتر.

دوخت سرشانه ها

جاییکه آستین های تی شرت به بدنه آن متصل می شود باید کاملاً متناسب با سرشانه و بازوان فرد باشد. این دوخت نباید به سمت بازوان شخص و گردن وی متمایل گردد.

آستین ها

آستین های تی شرت ها باید در نیمه بالایی بازوان شخص قرار گیرند. اما اگر شما خیلی قد بلند هستید بهتر است آستین های تی شرت شما مقداری بلندتر باشند، چون در این صورت هیکل شما متناسب تر به نظر می آید.

طول

حاشیه پایینی تی شرت نباید بالاتر از خط کمر بایستد؛ یک تی شرت باید در حالت کلی کمربند را بپوشاند و بهتر است همیشه چند اینچ پایین تر از خط کمربند قرار گیرد. اگر تی شرت از این حد کوتاه تر باشد و نزدیک ناف شما قرار بگیرد، به احتمال زیاد زمانیکه خم می شوید پشت و شکمتان نمایان خواهد شد. اگر تی شرت شما از این حد بلندتر باشد بیشتر شبیه پیژامه به نظر می آید تا تی شرت.

شکل

از تی شرت های قالبی که در هنگام پوشیدن آنها شخص مثل تخته ساندیچ می شود که بال درآورده است، اجتناب کنید. تی شرت شما باید به گونه ای برش خورده باشد که تا حدودی از شکل و قالب اندام تان تبعیت کند.
هر چند که پیدا کردن تی شرتی که با تمام این معیارها همخوانی داشته باشد دشوار است؛ اما یک تی شرت خوب قطعاً ارزش صرف وقت را دارد. در این صورت ممکن است به جای صرف 5 دلار و خرید یک تی شرت بنجل، 25 دلار خرج کنید و یک تی شرت عالی بخرید؛ اما مطمئن باشید که خیلی زود متوجه تفاوت بین آنها خواهید شد و هرگز از خریدتان پشیمان نخواهید شد.

یقه / دور گردن

معمولاً تی شرت ها دارای دو نوع یقه اصلی هستند: یقه گرد و یقه هفت. این که کدام یک از این یقه ها بیشتر با ظاهر شما متناسب هستند بیشتر بستگی به فرم صورت و اندامتان دارد.

یقه گرد

تی شرت یقه گرد، کلاسیک ترین گزینه است و ظاهری همیشه متناسب به شما هدیه می دهد. این نوع از تی شرت بیشتر برای آقایانی مناسب است که بدن توپری ندارند چرا که این نوع یقه باعث می شود تا دید بیننده منحرف شود، دور گردن شخص پهن تر به نظر برسد و سر شانه های شخص مربعی به نظر بیایند. در ضمن این نوع یقه برای مردانی که گردن بلند و صورت باریک دارند نیز گزینه مناسبی است، چون ضمن ایجاد تعادل، بین صورت و گردن شخص نیز تناسب ایجاد می کنند.

یقه هفت

یقه هفت کمی از یقه گرد رسمی تر است و اندکی جذابیت و سبک بصری به تی شرت استاندارد اضافه می کند. این نوع از یقه بیشتر برای مردان کوتاه قد مناسب است، چرا که باعث می شود تا هیکل فرد کمتر قالبی به نظر برسد و شخص اندکی قد بلندتر دیده شود. ضمناً این نوع یقه مکمل تیپ مردانی است که صورت هایی گرد و پهن دارند. تی شرت یقه هفت برای مردان چاق توصیه نمی شود، زیرا یقه هفت سبب می گردد تا توجه طرف مقابل به سمت شکم شخص جلب شود.

البته یقه تی شرت فقط در این دو مدل خلاصه نمی شود و تی شرت هایی با یقه های گرد و باز و یا یقه های گشاد نیز وجود دارند، اما این تی شرت ها بیشتر برای خانم ها مناسب هستند تا آقایان.

جنس تی شرت

به طور کلی تی شرت های 100% پنبه ای بهترین نوع تی شرت به حساب می آیند. تی شرت های پنبه ای طبیعی، نرم و خنک و ضد الکتریسیته ساکن هستند، و در هنگام پوشیدن بسیار عالی به نظر می رسند. در ضمن تی شرت هایی که مخلوطی (پنجاه پنجاه) از پنبه و پلی استر هستند هم گزینه مناسبی محسوب می شوند؛ الیاف مصنوعی قابلیت تنفس کمتری دارند، در اثر پوشیدن کمتر پرز می دهند و الکتریسته ساکن بیشتری دارند؛ اما همین الیاف مصنوعی باعث می شوند تا تی شرت رطوبت کمتری جذب کند و زودتر چروک شود. تی شرت هایی که به صورت کامل از مواد مصنوعی ساخته می شوند ممکن است بهتر عرق بدن فرد را جذب کنند، اما فقط برای پوشیدن در هنگام فعالیت بدنی شدید مناسب هستند؛ مگر اینکه شما در حالت معمولی نیز بسیار عرق کنید و گرنه آنها هیچ وقت از تی شرت های 100% پنبه ای بهتر نخواهند بود.
لزوماً رابطه ای بین ضخامت پارچه تی شرت و کیفیت آن وجود ندارد؛ به عنوان مثال پنبه پیما و پنبه مصری الیاف بلندتری دارند و نسبت به پنبه معمولی سبک ترند، در حالیکه بسیار نرم تر و بادوام تر از پنبه معمولی هستند. به طور کلی تی شرت های ضخیم تر، محکم تر و مناسب تر به نظر می رسند. تی شرت های نازک تر و بدن نماتر، ارزان و شلخته به نظر می آیند و به شکلی نامناسب به شکم و پهلوهای شما می چسبند.
تی شرت های نازک بی رنگ بیشتر شبیه به زیر پیراهنی هستند تا تی شرت. تفاوت اصلی بین این دو لباس (تی شرت و زیر پیراهنی) در وزن آنهاست؛ زیر پیراهنی ها نازک تر هستند و برای اینکه عرق بدن شخص را به خود جذب کنند، کاملاً کیپ بدن می شوند.

رنگ / الگو / طرح

می توان تی شرت ها را به صورت کلی به دو دسته کلاسیک و گرافیکی (طرح دار) تقسیم کرد.

تی شرت کلاسیک

تی شرت های کلاسیک معمولاً در قالب رنگ های سنتی یک دست عرضه می شوند:

• سفید: در واقع می توان گفت که زیر پیراهنی های ملوانان و سربازان قدیم، پدر بزرگ این تی شرت ها محسوب می شوند. هنگامیکه این تی شرت ها با لباس جین ست می شوند تصویر «یاغی هایی» که در سال های پس از جنگ تی شرت ها را به لباس بیرونی تبدیل کردند، در ذهن تداعی می گردد.
• آبی تیره (سرمه ای): این تی شرت ها همیشه شیک به نظر می آیند.
• خاکستری: یک رنگ جذاب است، اما خیلی زود زیر بغل آن لکه دار می شود.
• مشکی: پاره شدن آنها خیلی سخت است، چرا که کمی محکم تر و سفت تر به نظر می آیند (البته ممکن است این چیزی باشد که شما به دنبالش هستید).

انتخاب تی شرت در رنگ های دیگری مثل سبز تا بنفش به رنگ پوست شما بستگی دارد؛ گاهاً بعضی از این تی شرت های رنگی بیشتر به شما می آیند.

تی شرت های گرافیکی (طرح دار)

تی شرت های طرح دار دیرتر از تی شرت های رنگی یکدست پا به عرصه وجود گذاشتند، از این رو نسبت به آنها مدرن تر و جدیدتر به حساب می آیند. ضمناً آنها کژوال تر هم هستند. هر چه که طرح های گرافیکی آنها بزرگتر و جسورانه تر باشد، آنها بیشتر کژوال به نظر می رسند. بنابراین تی شرت های طرح دار بهترین انتخاب برای باشگاه، کارهای پر تحرک و دور همی های خودمانی هستند. تی شرت هایی که مزین به آرم دانشکده یا تیم های ورزشی مورد علاقه شما هستند برای تماشای فوتبال همراه با دوستانتان در خانه یا استادیوم مناسب هستند تا مهمانی های شام.
تی شرت های طرح داری انتخاب کنید که دارای طرح های ورزشی جالب و جذابی باشند؛ از تی شرت هایی که دارای طرح های بسیار بزرگ، جیغ، زرق و برق دار، جک های خنده دار و تصاویر کنایه آمیز هستند دوری کنید؛ چرا که پوشیدن این تی شرت ها نشانه ای از بی فرهنگی و ناپختگی است.

تی شرت هایی با طرح های الهام بخش می توانند به شما کمک کنند تا خود را از نظر ذهنی برای انجام یک فعالیت آماده کنید؛ قطعاً پوشیدن تی شرت هایی که مزین به عباراتی مانند “من قوی هستم” و “من به خودم افتخار می کنم” هستند، در هنگام رفتن به سالن بدنسازی به فرد کمک می کنند تا خود را برای ورزشی سخت و نفسگیر آماده نماید. پوشیدن یک تی شرت طرح دار با یک طرح مناسب می تواند راهی برای آغاز یک ارتباط مناسب باشد؛ اما طرح تی شرت نباید به گونه ای باشد که بر برداشت طرف مقابل از شما تاثیر بگذارد و باعث شود که فرد بدون اینکه شما حرفی زده باشید، دیدگاه نامناسبی نسبت به شما پیدا کند. کاری نکنید که مردم از روی تی شرت تان درباره شما قضاوت نمایند.
(اگر تی شرت های طرح داری دارید که مزین به آرم مدرسه یا دانشگاه تان هستند و واقعاً دیگر قابل پوشیدن نیستند؛ اما به دلایل احساسی قادر نیستید آنها را دور بیاندازید، بهتر است آنها را به رو بالشی تبدیل کنید).

نکاتی برای ست کردن تی شرت با استایل

ست کردن تی شرت های خاکستری یا سفید یکدست با شلوارهای جین یا خاکی یک ظاهر کاملاً کلاسیک به شخص می دهند که غالباً بسیار متناسب است. اغلب پوشیدن تی شرت های یقه گرد با شلوارهای خاکی یک انتخاب هوشمندانه محسوب می شود.
تی شرت های سرمه ای / آبی را با شلوارهای خاکی ست کنید. ست کردن شلوارهای روشن با پیراهن های تیره بسیار بهتر از ست کردن شلوارهای آبی با تی شرت های آبی است.
اگر رنگ زمینه تی شرت طرح دار شما تیره است، آن را با شلوار رنگ روشن ست کنید و بلعکس.
در هنگام پوشیدن چند تکه لباس روی هم جانب احتیاط را رعایت کنید. با وجود اینکه برخی از افراد شیک پوش (مدرن)، ژاکت ورزشی را با تی شرت می پوشند؛ اما حقیقت این است که بسیاری از صاحب نظران این حوزه علاقه چندانی به این نوع پوشش ندارند. هر چند که پوشیدن ژاکت ورزشی با یک تی شرت کژوال تا حدی رسمی به نظر می آید؛ اما اگر قصد دارید تا از زیر کت اسپرت خود یک تی شرت بپوشید کت تان نیز باید تا حدی کژوال باشد. بهتر است به بافت، نرمی و لختی پارچه (کت) و طبیعی بودن آن فکر کنید. در این صورت اگر تی شرت تان را با یک پیراهن سه دکمه کژوال عوض کنید، قطعاً ظاهر شیک تر و بهتری پیدا می کنید.
ضمناً پوشیدن تی شرت زیر یک کت یا بلوز چرمی (مثل مافوق ها و رئیس ها) و یا یک ژاکت پشمی، فوق العاده به نظر می آید.

نتیجه گیری

تی شرت ها جزئی اصلی و ساده از کمدهای کژوال مردانه محسوب می شوند. اما این بدان معنی نیست که شما می توانید بدون هیچ سبک و سنگین کردنی یک تی شرت بگیرید و بپوشید. شما می توانید با توجه به عواملی مانند تناسب، رنگ و استایل یک تی شرت ساده را به یک لباس همه فن حریف و کلاسیک تبدیل نمایید، و در هنگام پوشیدن آن احساس زیبایی و خوش لباسی کنید.