عادتهای بد کارگران صنعت نساجی در حین انجام کار
Workers in Textile Industry
صنعت نساجی دومین صنعت بزرگ در جهان است که پس از کشاورزی بیشترین اشتغال را برای مردم فراهم میکند. ما در عصر تکنولوژی زندگی میکنیم که در آن همه چیز ممکن است اتفاق بیفتد یا بهتر میتوانیم بگوییم که عملیاتها را میتوان به راحتی با استفاده از تکنولوژی ارتقاء یافته انجام داد. برای مثال، اگر ما در مورد کارگاه ریسندگی نساجی صحبت میکنیم، فعالیتهایی مانند تعویض بوبین یا ماسوره خودکار، ارتباط ماشینها و غیره را مشاهده مینماییم. اگرچه ما اینگونه فنآوریها را در اختیار داریم، اما این فنآوریها نمیتوانند جایگزین نیروی انسانی در بخش نساجی شوند. اگرچه ماشینهای خودکار وجود دارند، اما سیستمها در نهایت به یک انسان یا یک کارگر نیاز دارند تا بر روی آن ماشینآلات کار کند. هنگامی که ما در مورد صنعت نساجی صحبت میکنیم، کارخانههای ریسندگی و فرآوری وجود دارند که در آنها کارگران زیادی بر روی ماشینهای مختلف کار میکنند. از آنجا که این کارگران از سطح تحصیلات بالایی برخوردار نیستند، لذا مدیریت مجموعه ریسندگی با توجه به عادات بد آنها، آسان نیست. بنابراین این مقاله، عادات بد عملیاتی که کارگران در کارخانه نساجی انجام میدهند و روشهای اصلاح آنها را شرح میدهد.
کارگرها یا کارها
به دلیل پیشرفت تکنولوژی، همه ماشینآلات نساجی، انواع مدرنی هستند که ما در کارخانههای نساجی از آنها استفاده میکنیم. هنگامی که ما به دوران قدیمی نساجی نگاهی میاندازیم، به کارگران یا اپراتوری نیاز داشتیم که بسیار ماهر بودند و دانش فنی در مورد ماشینآلات داشتند، چون فنآوری ماشینآلات به اندازه امروز پیشرفته نبود. اما در حال حاضر، اقدامات خودکار در ماشینها منجر به انجام کار بسیار خاصی توسط کارگر یا اپراتور روی دستگاه نمیشود. از آنجا که صنایع به طور کلی در مناطق دور از شهرها قرار دارند، کارگران را از مکانهای محلی یا روستاهای نزدیک به این صنایع انتخاب میکنند. بنابراین از آنجا که اینگونه کارگران از روستاهای کوچک میآیند، خیلی واجد شرایط و تحصیلکرده نیستند. این افراد در صنعتی کار میکنند که دانش زیادی در مورد سودآوری و بهرهوری آن از نقطهنظر صنعتی ندارند.
عادتهای بد انجامشده توسط کارگران در کارگاه
یک ماشین نساجی ترکیبی از واحدهای ریسندگی، بافندگی و فرآوری تشکیل شده است که بسیاری از کارگران بر روی ماشینآلات در هر واحد کار میکنند. مسئلهای که برای صنعت نساجی بسیار خطرناک است، عدمحضور کارگر در هر واحد است. کارگران یا اپراتور هر زمان که دوست دارند، مرخصی میگیرند و از نظر صنعت این مسئله بسیار جدی و مهم است، چون اگر یک اپراتور غایب باشد، صنعت نساجی باید براساس قراردادی که با مردم منعقد کرده است، سفارش را سر وقت انجام دهد و اگر کسی برای انجام کار در دسترس نباشد، بار کاری کارگر دیگر افزایش مییابد. از آنجا که اپراتور دانش بسیار کمی از تاثیر غیبت خود بر صنعت دارد، وظیفه صنعت سازماندهی جلسات مختلف تعامل با آنها و بیان اهمیت حضور منظم آنها در صنعت است. اگر غیبت کارگران تحت پوشش قرار گیرد و اگر صنعت نساجی در مدیریت این مسئله موفق شود، تولید و بهرهوری خوبی در انتظار این صنعت خواهد بود.
علاوه بر تولید، اجازه دهید در مورد مسائل بهداشتی نیز صحبت کنیم. بسیاری از کارگران عادت به کشیدن سیگار یا خوردن هر نوع محصول تنباکو دارند که برای سلامتی آنها بسیار بد است. از دیدگاه صنعت، اگر کارگری در صنعت سیگار بکشد، بر سلامت او و نیز سلامت دیگران که در اطراف او کار میکنند، تاثیر خواهد گذاشت. گاهی ممکن است در کارگاه اتفاقات زیادی رخ دهد، اگر سیگار روشن باشد و به مکانی پرتاب شود، ممکن است احتمال آتشسوزی در کارگاه به وجود بیاید. پس صنعت باید جلساتی را برای کارگران سازماندهی نماید و از آنها بخواهد تا در مورد بعضی از مسائل مرتبط با سلامتی به پزشک مراجعه کنند. کدام رژیم غذایی برای سلامتی خوب است، چگونه میتوان عادتهای بد را در هنگام کار ترک کرد و موارد دیگر باید بررسی و سازماندهی شوند. بنابراین تمام این مسائل منجر به آگاهی در میان کارگران خواهد شد و آنها را از اثرات خطرناک چنین چیزهای بدی بر روی سلامتی خود ایمن خواهند کرد. این موارد برای سلامتی آنها خوب خواهد بود و اگر کسانی که در این صنعت کار میکنند، سلامتشان خوب باشد، مرخصی کمتری خواهند گرفت و این موضوع به روان شدن کار در کارگاه منجر خواهد شد.
در بالا به عادتهای بد اصلی که باید کارگران در حین انجام عملیات در بخش از انجام آنها خودداری کنند، اشاره کردیم، در حال حاضر اجازه دهید در مورد برخی عادات بد دیگر صحبت کنیم که هر کارگر باید آنها را بهبود بخشد. به طور کلی در کارگاه دیده میشود که اگر زمان ناهار ۱ ساعت باشد، کارگر نیم ساعت دیرتر به سمت ماشین باز میگردد یا آنها معمولاً قبل از زمان ناهار میروند و در این زمان ماشین متوقف است و این مسئله منجر به از بین رفتن تولید میشود، بنابراین کارگران باید از انجام چنین فعالیتهایی اجتناب کنند. انواع مختلفی از جابجایی مواد در کارگاه انجام میشود که ممکن است مواد ارزان، گران و یا حتی محصول فرآیند باشند. کارگران هزینه محصول را نمیدانند و همچنین نمیدانند که در صورت آسیب دیدن مواد چقدر برای این صنعت هزینه خواهد داشت. به عنوان مثال، کارگری که در سالن حلاجی کار میکند، وقتی بسته الیاف پنبه را باز مینماید، اگر نیمی از مواد را مورد استفاده قرار دهد، نیم دیگر الیاف را جمع نمیکند. آنها فقط بسته را میپوشانند و آن را به نقطهای که میخواهند، میبرند که این کار منجر به از دست دادن الیاف میشود و عاملی برای از بین رفتن الیاف بسیار کوتاه محسوب میشود. همچنین در زمان مدیریت چله نخ تار، اگر چلهها بهصورت مناسب اداره نشوند، ممکن است باعث آسیب به بخشهای چله مانند فلنجها و غیره شوند. بنابراین کارگران باید از انجام این موارد خودداری کنند.
نکته بعدی این است که آنها باید در مورد ایمنی شخصی خود فکر کنند و در صورت لزوم از کفش، کلاه ایمنی و غیره استفاده کنند، اما متأسفانه این مسائل را اعمال نمیکنند. هم چنین وقتی ما در مورد تمیزی و شرایط بهداشتی صحبت میکنیم، به خاطر سلامتی خود کارگران است، بنابراین آنها نباید زبالهها را در محل کار دور بیندازند، بلکه باید از سطل آشغال استفاده کنند. آنها همچنین باید در مورد صرفهجویی در آب که نباید بعد از نوشیدن از شیرهای آب هدر رود، آگاه باشند.
بنابراین تمام موارد بالا عادات بد عملیاتی کارگران در صنعت نساجی هستند که این موارد را تنها میتوان با ترتیب دادن جلسات مناسب و برنامههای راهنمایی برای کارگران تغییر داد که این برنامهها ممکن است جلسات ایمنی بهصورت شخصی، جلسه محیطی یا با توجه به جلسه تولیدی انجام گیرد. این امر باعث ایجاد آگاهی در میان کارگران شده و منجر به بهتر شدن بهداشت روان و شرایط کاری کارگاه نساجی میشود و جهت دستیابی به یک تولید خوب، کمککننده خواهد بود، بنابراین بهرهوری بالاتر خواهد رفت.