بررسی مسئله فقر و میزان حقوق دریافتی در صنعت مد

بین آنچه که به کارگران پوشاک به عنوان حداقل دستمزد پرداخت می شود و آنچه که برای گذراندن یک سطح استاندارد از زندگی به آن نیاز دارند، یک شکاف بزرگ و پایدار وجود دارد. حداقل دستمزدها به طور میانگین 42 تا 55 درصد از میزان واقعی مخارج زندگی را پوشش می دهند.
ریشه بسیاری از مشکلاتی که کارگران بزرگسال در صنعت مد با آن مواجه هستند به دستمزد پایین مربوط می شود. در کل صنعت مد به خاطر پرداخت دستمزدهای پایین به کارکنانش بدنام شده است. همچنین تمایل به پرداخت هزینه های پایین تر باعث شده تا تولید مد به سمت کشورهای کم درآمد سوق پیدا کند. در بعضی از این کشورها، بخش های پوشاک و منسوجات در حقیقت بیشتر از بخش های سنتی دیگر مانند کشاورزی، پرداختی دارند؛ اما هنوز هم این نرخ ها بسیار پایین است.
تعداد زیادی از کارگران پوشاک به اندازه کافی حقوق برای گذراندن یک زندگی استاندارد دریافت نمی کنند. فقط به 14 میلیون کارگر بیش از حداقل دستمزد کافی برای امرار معاش پرداخت می گردد که خود این مبلغ کمتر از نصف هزینه های زندگی را هم پوشش نمی دهد.
کارگران ساعات طولانی کار می کنند، اما به دلیل دستمزد کم شاید در فقر به سر ببرند. دستمزد پایین خانواده ها را مجبور می کند تا فرزندانشان را به جای تحصیل، به کار کردن در سنین اولیه بفرستند. در این حالت احتمال فقیر شدن اینگونه خانواده ها در آینده کاهش پیدا می کند. کارگران برای کسب درآمد کافی، ساعات زیادی مشغول کار می شوند و این مسئله سلامتی و زندگی خانوادگی آنها را با خطر رو به رو می کند. وقتی آنها مریض شوند، به احتمال زیاد نمی توانند از عهده هزینه های درمانی برآیند که این مسئله به نوبه خود بر توانایی کاری و مخارج آنها تأثیر خواهد گذاشت.
بسیاری از کشورهای تولید کننده پوشاک، قانون حداقل دستمزد دارند. با این حال مقدار تعیین شده در این قوانین اغلب از مقدار مورد نیاز برای برطرف کردن نیازهای یک زندگی استاندارد (به عنوان دستمزد کافی برای امرار معاش شناخته می شود) پایین تر هستند.
هزینه زندگی در هر کشور متغیر است. علیرغم این تغییرات، اطلاعات در مورد دستمزدها و ساعات کاری به وضوح نشان می دهد که بین آنچه که به کارگران پوشاک به عنوان حداقل دستمزد پرداخت می شود و آنچه که برای گذراندن یک سطح استاندارد از زندگی به آن نیاز دارند، یک شکاف بزرگ و پایدار وجود دارد. حداقل دستمزدها به طور میانگین 42 تا 55 درصد از میزان واقعی مخارج زندگی را پوشش می دهند.
حتی با وجود ارائه دستمزدهای پایین به کارگران، ناتوانی در پرداخت به موقع دستمزد نیز مسئله مهم دیگری است. براساس اطلاعات منتشر شده از سوی سازمان بین المللی کار، حدود 35 تا 40 درصد از کارگران، حداقل دستمزد قانونی را هم دریافت نمی کنند.