پنبه سفید شده یا پنبه خالص

پنبه ای که برای استفاده تجاری به کار می رود؛ مستقیماً از گیاه پنبه به دست نمی آید. در واقع قبل از اینکه پنبه برای استفاده در منسوجات بی بافت مثل دستمال های مرطوب بچه گانه، پوشک ها و محصولات بهداشتی زنانه آماده شود؛ باید فرآیند تمیزکاری و تصفیه را پشت سر بگذارد. برای اینکه کپک ها، قارچ ها، باکتری ها و سایر آلاینده های بالقوه خطرناک الیاف پنبه از بین بروند؛ باید پنبه فرآیندی که غالباً «سفید گری» نامیده می شود را از سر بگذارند. معمولاً پنبه در این فرآیند با آب اکسیژنه تصفیه می شود.

تفاوت بین پنبه سفید شده و سفید نشده

امروزه پنبه مثل حالت سنتی سفید نمی شود؛ بلکه در فرآیندی تحت عنوان سفید گری فاقد کلر نهایی (TCF) یا سفید گری اکسیژنی تحت پالایش قرار می گیرد. این فرآیند برای انسان ها و محیط زیست کاملاً بی خطر است، و در عین حال قادر می باشد تا پنبه خام را تمیز و سفید نماید. پنبه خام سفید نشده حاوی شمارش میکروبیولوژی بسیار بالاتری می باشد، غیر جاذب است و احتمال دارد حاوی DNA اصلاح شده ژنتیکی (GMO) باشد؛ مگر اینکه پنبه به صورت ارگانیک رشد یافته باشد. این نوع پنبه برای استفاده انسانی به دلایل بهداشتی مناسب نیست؛ از این رو معمولاً در کاربردهای بهداشتی پزشکی مخصوص مردان و زنان مورد استفاده قرار نمی گیرد.

در مقابل پنبه خالص یا سفید شده (Bleached Cotton) دارای شمارش میکروبیولوژیکی بسیار پایین تری است؛ بنابراین بی خطرتر است و خاصیت جذب بالایی دارد، و از همه مهمتر حاوی DNA اصلاح شده ژنتیکی نیست. جدا از همه این موارد، رنگ سفیدی دارد و ظاهر آن دارای خلوصی است که مصرف کنندگان از پنبه استاندارد انتظار دارند. ظاهر پنبه خالص فریبنده نیست؛ این پنبه واقعاً خالص تر و تمیزتر از پنبه سفید نشده است.

آب اکسیژنه در مقابل سفید کننده

تصورات غلط زیادی در مورد پنبه خالص یا سفید شده وجود دارد که قسمت اعظم آنها ناشی از واژه سفید کننده هستند. اما سفید کننده در اصل یک اصطلاح عمومی و فراگیر است، و شامل تمام محصولات شیمیایی می شود که به صورت صنعتی یا خانگی برای تمیز کردن، روشن نمودن و از بین بردن لکه ها مورد استفاده قرار می گیرند. اکثر افراد این واژه را برای اشاره به محلول رقیق هیپوکلریت سدیم یا «سفید کننده مایع» به کار می گیرند. اما این ماده با سفید کننده ای که در تصفیه پنبه مورد استفاده قرار می گیرد، تفاوت زیادی دارد.

در اصل از آب اکسیژنه برای سفید کردن پنبه خام مورد استفاده در محصولات مراقبت بهداشتی و پزشکی استفاده می شود. آب اکسیژنه یک ترکیب شیمیایی ساده دارد، و تنها از دو مولکول اکسیژن و دو مولکول هیدروژن تشکیل می شود. در خالص ترین فرم خود، مایعی شفاف با ته رنگ آبی کم رنگ است که کمی ویسکوزتر از آب معمولی می باشد.

آیا آب اکسیژنه یک ماده سفید کننده است؟

آب اکسیژنه ماده ای سفید کننده است که در سطح جهانی مورد استفاده قرار می گیرد و به دلیل مزایای بی شمارش به یک سفید کننده منتخب در برنامه های تجاری تبدیل گشته است. به عنوان مثال فرآیند سفید گری با آب اکسیژنه به آب کمتری نیاز دارد و پس از سفید کردن نیازی به خنثی سازی قلیایی نیست. در ضمن محصولاتی که با پراکسید سفید می شوند؛ خاصیت جذب بیشتری نسبت به محصولات سفید شده با هیپوکلریت دارند. کمتر احتمال دارد پنبه سفید شده با آب اکسیژنه زرد شود، و در عین حال آب اکسیژنه از نظر تجزیه شیمیایی بی خطرتر است؛ به علاوه بر روی الیاف دیگری مانند پشم، ابریشم و جوت نیز قابل استفاده است.پس اگر از این به بعد با اصطلاح «پنبه سفید شده» مواجه شدید، نیازی نیست نگران شوید؛ این همان سفید کننده ای نیست که برای تمیز کردن استخرها و ضد عفونی کردن سطوح از آن استفاده می شود. در واقع پنبه سفید شده هرگز قابل مقایسه با پنبه ناخالص یا سفید نشده نیست و نسبت به آن کاملاً بی خطر و مطمئن است. در اصل پنبه تجاری در خلال یک فرآیند TCF به همراه آب اکسیژنه، که یک ماده بی خطر و سازگار با محیط زیست است، سفید می شود. این ترکیب ساده و در عین حال قدرتمند، قادر است تمام ناخالصی های پنبه خام را از بین ببرد و آن را به پنبه سفید دوست داشتنی مورد انتظار ما تبدیل کند. پس فراموش نکنید که پنبه سفید شده، همان پنبه خالص است و به یاد داشته باشید که بی خطرترین انتخاب به حساب می آید.