پارچه جین

جین، پارچه هایی با مراقبت آسان که برای لباس های راحتی و ورزشی استفاده می شوند و تولید عمده منسوجات را تحت پوشش قرار می ‌دهند. علاوه بر این، نه تنها جین های کلاسیک و ساده با جنس Twill (بافت جناغی)، بلکه پوشاک با کیفیت متوسط و بالاتر از جنس توئیل و چمبر (پارچه شطرنجی) برای این پارچه ها تقاضا دارند. آن ها برای لباس های راحتی، پیراهن، بلوز و کت نیز استفاده می‌ شود. نه تنها رنگ‌ های آبی تیره اصلی، بلکه تمام رنگ ها از آبی فوق العاده تیره به سیاه ، آبی روشن ، خاکستری روشن تا قهوه ای را تحت پوشش قرار می دهد.

تاریخچه پارچه جین

در اوایل سال 1873 جین توسط لوی استراوس باوارایی که به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرده بود، تولید شد. او شلوار را از پارچه سنگینی تولید می کرد. وی به سرعت متوجه گردید که این نوع بافت، پوششی ایده آل برای کارگران معدن، کشاورزان و گاوچران ها است.
تولید جین به بخش عمده‌ ای از صنعت نساجی جهان تبدیل شده‌ و کلمه “دنیم” از پارچه “سرژ دنیمز”، که در شهر نیمز فرانسه زادگاه اصلی این پارچه است، می ‌آید. از اواخر قرن ۱۸ در آمریکا از رنگ آبی نیلی برای “شلوار جین آبی”، نوعی از شلوار های جین پنبه ای مورد استفاده قرار گرفت.  جین از “ژن” نامی که فرانسوی ها به ژنوا و مردم ژنوا داده اند و در جایی که شلوار های پنبه ای تولید می شدند اقتباس شده است. در دهه ۱۸۰۰ میلادی، در زمان راش-طلا، معدنچیان طلای آمریکا به لباس‌ هایی قوی و با دوام که به راحتی دچار پارگی نشوند، نیاز داشتند.
لوی استراوس، یک تاجر و جیکوب دیویس، یک خیاط، معدنچیان را با شلوارهای جین که از موادی بادوام تهیه شده‌ بود و با پرچ کردن مکان ‌هایی که احتمال میرفت شلوار دچار پارگی شود پشتیبانی می کردند؛ همچنین شلوار ها جهت طول عمر بیشتر تقویت می‌ شدند. این شروع افسانه شلوار جین و مارک Levis (لوی استراوس) بود که امروزه بسیار موفق است.
جین برای اولین بار به خاطر دوام بالای آن توسط کارگران مورد استفاده قرار گرفت. بعد از آن در دهه ۱۹۳۰ رایج شد، زمانی که هالیوود شروع به ساخت فیلم‌ های گاوچران (کابوی) کرد که در آن هنر پیشگان شلوار جین می‌ پوشیدند. با آغاز جنگ جهانی دوم، تولید شلوار جین افت کرد اما هنگامی که سربازان آمریکایی شروع به پوشیدن لباس‌ های جین در زمان مرخصی کردند این پوشش روند افزایشی تقضای خود را طی کرد. وقتی جنگ تمام شد، شرکت‌ های دیگری که تولید کننده جین بودند، مثل Wrangler و Lee ظاهر شدند.
جوانان در دهه ۱۹۵۰ به عنوان سبکی شورشی و یاغی گری به پوشیدن شلوار جین روی آوردند. این سبک همچنین الهام‌ گرفته از هالیوود با  مارلون براندو در فیلم “The Wild One” در سال 1953 و فیلم “Rebel Without a Cause” با بازی جیمز دین در ۱۹۵۵ است. برخی مکان‌ های عمومی مانند مدرسه و تئاتر جین را به خاطر آنکه نماد شورش بود ممنوع کردند.
در دهه‌ های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ جین از یک ضد فرهنگ به مد تبدیل شد و تولید کنندگان شروع به طراحی سبک‌ های مختلف جین کردند. در طول جنگ جهانی دوم شلوار جین کمتری تولید شد اما “سرهمی های جلوب بسته توسط سربازان آمریکایی به دنیا معرفی شد که گاهی اوقات آن‌ ها را در زمان مرخصی بر تن می‌ کردند. در دهه ۱۹۶۰، در شلوار مردانه و زنانه زیپ در پایین و جلو  شلوار قرار گرفته بود. عکس‌ های تاریخی نشان می‌ دهند که در دهه‌ های قبل از اینکه جین به یک سبک مد تبدیل شود، شلوار جین به طور کلی به شکل لباس جلو بسته  سرهمی مورد استفاده قرار گرفته بود. در حقیقت، تا سال ۱۹۶۰، لوی استراوس به جای “جین” محصول خود را “سرهمی جلو بسته” می نامید.

پس از محبوبیت جیمز دین و پوشیدن جین توسط او در فیلم “Rebel Without a Cause”، شلوار جین نماد شورش جوانان در دهه ۱۹۵۰ شد. در دهه ۱۹۶۰ پوشیدن شلوار جین قابل‌ قبول‌ تر شد و در دهه ۱۹۷۰ به یک مد کلی در ایالات‌ متحده جهت استفاده به عنوان لباس‌ های روزمره تبدیل شد. با این حال، پذیرش جین به عنوان یک لباس روزمره در ژاپن کمتر قابل قبول بود.
نمونه‌ هایی از جین های جذب تنگ، می توان در اوایل سال ۱۹۳۵ در شماره ماه ژوئن “ووگ” (Vogue) مشاهده کرد که نشانگر مد شدن این مدل از جین بود. مایکل بلوومو، سردبیر مجله بین‌المللی Sportswear، اکتبر ۱۹۸۷، در صفحه ۴۵ نوشت که در سال ۱۹۶۵، لیمبو، یک بوتیک در دهکده شرقی نیویورک، ” اولین خرده‌ فروشی بود که یک شلوار جین جدید برای به دست آوردن یک اثر مستعمل و فرسوده به کار گرفت و این ایده به یک محرک قوی برای فروش جین تبدیل شد.” او ادامه داد: ” [ Limbo ]  هنرمندان روستایی شرق را استخدام کرد تا با تکه ها و وصله ها، برچسب و چاپ برگردان و چیزهای دیگر تزئینی جین خود را تزئین کرده و آن ‌ها را به قیمت ۲۰۰ دلار به فروش برساند.”
در اوایل دهه ۱۹۸۰، صنعت جین تکنیک سنگ شور را که توسط GWG به عنوان “شرکت پوشاک غربی بزرگ” نیز شناخته شده بود ، معرفی کرد. دونالد فریلند از ادمونتون درآلبرتا پیشگام این روش بود که جین را به بازار بزرگتر و متنوع تری تبدیل کرد. پذیرش شلوار جین از دهه ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ ادامه داشت. با توجه به پیچیده بودن صنعت مد استفاده از شلوار جین در حال حاضر ممکن است توسط مردان و زنان در تمام سنین قابل قبول باشد. جین برای مدت طولانی‌ محبوب بوده و یک پارچه مدرن برای پوشش روزمره است.
ویژگی‌ های کلی پارچه جین عبارتست از پنبه یا پنبه-پلی استر مخلوط با وزنی سنگین و بادوام. شاید طرح دار یا چاپ شده، درست شده با اسپندکس و یا سایر پارچه های کشی باشد  یا اینکه به مقتضای صنعت مد تا حدی تغییر کرده باشد.

• 

• 

منشا پارچه جین

جین نوعی پارچه پنبه است که در آن پنبه از زیر دو یا چند نخ پیچ دار عبور می ‌کند. رشته‌ های پود پارچه جین نیلی رنگ می‌ شوند در حالی که نخ‌ های تار به رنگ سفید ساده باقی می‌ مانند. جین برای اولین بار به خاطر دوام بالای آن توسط کارگران مورد استفاده قرار گرفت.
با استفاده از سیستم رنگرزی که در ریسمان به کار می رود، هسته نخ معمولا سفید باقی می‌ ماند. این روش باعث پاک شدن رنگ ها بعد از چند دفعه شستشو می شود. این پارچه باید به آرامی روشن‌ تر شود. جین نوعی پارچه پنبه است که در آن پنبه زیر دو یا چند نخ پیچ دار عبور می ‌کند. رشته ‌های پود پارچه جین در نیل رنگ می‌ شوند در حالی که نخ‌ های تار به رنگ سفید ساده باقی می‌ مانند. به همین دلیل است که جین در یک طرف آبی و در طرف دیگر سفید است. جهت استفاده این پارچه در جین، بیرون پارچه به رنگ آبی تبدیل می ‌شود و به دلیل این شیوه‌ خاص این رنگرزی محو به نظر می آید.
جین اصلی با گیاه نیل ، رنگ شده‌ بود. جین مدرن با نیل مصنوعی رنگ می‌ شود. جین اغلب با رنگ نیلی رنگرزی شده و پس از چندین بار خشک شدن، یک رنگ قوی‌ تر به دست آید که به سرعت محو نخواهد شد. بعد از اینکه جین به صورت لباس تولید می‌ شود، اغلب برای نرم‌ تر کردن یا از بین بردن انقباض، آن را شستشو می دهند. جینی که شسته نشده جین خشک یا خام نامیده می‌ شود.
جین به مرور زمان فرسوده شده و کهنه به نظر می‌ آید که اغلب به عنوان یک جزئی از مد محسوب می شود. برخی از جین ها که به طور مصنوعی دچار فرسودگی شده اند، حتی قبل از پوشیدن هم کهنه به نظر می رسند. جین کششی در واقع از پارچه دنیم که از پنبه خالص نبوده و یک بخش الاستیکی (اغلب الاستان) دارد تولید می شود. در کنار رنگرزی توسط نیل، رنگ جین می ‌تواند با رنگرزی از طریق گوگرد باشد تا رنگی متفاوت از نیلی به دست آید.

تاریخچه و مبدا تولید شلوار جین آبی

کلمه “جین” از پارچه “serge de Nimes” می‌ آید که در شهر “نیم” ساخته شده‌ است. از اواخر قرن ۱۸ در آمریکا، رنگ آبی با رنگ نیلی برای “شلوار جین آبی” به عنوان نوعی از شلوار های پنبه ای مورد استفاده قرار گرفت.

پارچه پنبه از چه ساخته شده‌ است؟

پنبه
جین از  پنبه ۱۰۰درصد ساخته‌ شده است. این نخ پنبه‌ برای ساخت یک بافت خاص به کار می‌ رود. این نخ دارای بافتی پیچیده است که یک رشته پود در آن قرار داده می‌ شود. این مدل سنتی بر روی سطح پارچه حالت مورب و جناغی تشکیل می‌ دهد.

چرا شلوار جین آبی است؟

به دلیل خاصیت شیمیایی رنگ آبی، این رنگ انتخابی برای جین بود. بیشتر رنگ های پارچه در دماهای بالا به پارچه نفوذ می کنند و  به الیاف پارچه می چسبند. به گفته اسلات ، رنگ طبیعی نیلی استفاده شده در شلوار جین اولیه، فقط به قسمت خارجی نخ ها جذب می شود.

پارچه جین چیست؟

• یک پارچه زبر، توئیل پنبه ای، اغلب آبی، به طور سنتی برای سرهمی و لباس کار استفاده می شده و اکنون برای شلوار جین و لباس های روزانه استفاده می شود.
• شلوار جین یا پوشاک دیگری که از این پارچه ساخته شده است.
• پارچه ای سنگین اما ظریف که در پارچه اثاثیه یا پرده ها مورد استفاده قرار می گیرد.

ویژگی‌ های پارچه جین

• رشته پنبه و توئیل جناغی
• جین از پنبه ساخته‌ شده و عاری از هر گونه مواد زائد است.
• رنگ آبی
• یک ویژگی متمایز از پنبه، رنگ آبی آن است.
• دوام: جین خیلی قوی است و به راحتی پاره و یا سائیده نمی‌شود. همچنین عبور دهنده هوا بوده، می‌ توان در دمای بالا اتو کنید و به راحتی چین و چروک آن مرتب می شود. مقاوم در برابر سائیدگی در طولانی مدت، وقتی نو باشد کاملا زبر و سفت است اما با پوشیدن مکرر نرم می‌ شود.
• مواد اولیه مورد استفاده برای پارچه های جین آبی: برای تولید جین با کیفیت خوب ، باید با توجه به کیفیت تمام مواد اولیه و نخ مورد استفاده شرایط بهینه باشد. برای پنبه خام و نخهای OE (روتور) یا رشته‌های حلقه‌ای که از آن ساخته شده‌اند، معیار کیفیت به شرح زیر است:

• حداقل طول اصلی: 2.7 سانتی متر.
• نسبت الیاف کوتاه (کمتر از 12 میلی متر طول): زیر 40٪.
• مقدار میکرون ایر: 4.0 تا 4.5.
• میزان اوستر برای قدرت و کشیدگی برای CV یکنواخت و نواقص، باید حداقل با 25% طرح اصلی مطابقت داشته باشد.
• دامنه شمارش معمولی نخ های تار جین 50 تا 90 تکس و نخ های پود 75 تا 120 تکس است. نخ های ریزتر به اندازه 25 تکس در پارچه های نخی و پارچه ای ساده اغلب در پیراهن های جین استفاده می شوند.
• ضریب پیچش: 4.5 تا 5.0 برای نخ های تار و 4.2 برای نخ های بافت.
• رطوبت نخ کم است.
• استحکام و یکنواختی نخ بالا

پارچه جین آبی واقعی، از ۱۰۰ درصد نخ پنبه و نخ ابریشم ساخته شده ‌است. پارچه ها نیز از رشته‌ های نخ های الاستیک ساخته شده‌ اند که به عنوان نخ پود برای پارچه ‌های نساجی به کار می‌ روند و در دهه های گذشته به دلیل این که کشش، راحتی نسبی و خاصیت انعطاف پذیری داشته از اهمیت بالایی برخوردار بوده است.
نخ های دوگانه دو محور از پنبه/رشته هایی تشکیل‌ شده  که به دوام و کشش مبتنی بر پلی اورتان کمک می کند و در واقع کشش پارچه ها را فراهم می کند.  بدین ترتیب ، هر دو ویژگی رشته و کشش به صورت همان زمان تأثیر زیادی در عملکرد جین دارند. هدف اصلی استفاده از این نوع از نخ، دستیابی به ظرافت رشته ها و کشش روی عملکرد پارچه جین مانند نیروی تا خوردن، کشیدگی، فشار عمودی، بازیابی الاستیک عمودی، تنظیم رطوبت است که سرعت فرسایش و خاصیت جذب آب را دارد.
در همین حال ، نخ های بافته با رشته های متفاوت و نخ 100 درصد پنبه نیز به عنوان پارچه جین مورد استفاده قرار می گیرند. به نظر می رسد که ریزه کاری رشته و خاصیت الاستیک در تمام عملکردهای پارچه های جین به جز جذب آب تأثیر آماری معنی داری داشته است.
جین های بافته شده از مخلوط های پلی استر نیز تولید می شوند و در دسترس هستند ، با این حال ، اکثر قریب به اتفاق شلوار جین فروخته شده 100 درصد پنبه است و رایج ترین رنگ مورد استفاده نیلی مصنوعی است.

رنگ شلوار جین

نیلی

استفاده اولیه از نیلی به عنوان یک رنگ اصلی است که عمدتاً برای تولید پارچه جین برای شلوار جین آبی است.

ساختار منحصر به فرد از رنگ نیلی

نیلی ، یا نیلی چوبی ، یک رنگ بی نظیر است. فرایند استخراج نشانگر خصوصیات مولکولی مختلف نیلی نسبت به سایر رنگهای طبیعی است. به عنوان نمونه ، شلوار جین آبی جایی که پارچه مالیده می شود کمرنگ می شود. اکثر رنگهای طبیعی دیگر نیز در نور آفتاب به همان اندازه محو می شوند و در صورت مالش به حداقل رنگ خود می رسند.
نیلی مانند سایر رنگها پیوند شیمیایی با پارچه ایجاد نمی کند. در عوض ، پیوند فیزیکی را تشکیل می دهد و با کاهش مولکولی به سطح پارچه می رود. حالت محو شدن نیز اجتناب ناپذیر است زیرا نیلی نمی تواند در آب حل شود ، نامحلول است. هنگامی که مولکول های نیلی به پارچه وصل می شوند و دوباره مورد بررسی قرار می گیرند ، لایه هایی را تشکیل می دهد مانند آجر. این باعث می شود نیلی بسیار در برابر نور خورشید غیرقابل نفوذ باشد ، اما نیلی با مالش محو می شود.

روند احیا و اکسیداسیون

در روند تولید و احیا پارچه مولکول نیلی یک مولکول اکسیژن را از دست می دهد که باعث می شود بار منفی پیدا کند و در نتیجه مولکول های نیلی الکترون های جدید را جذب  می کند که در همان زمان به پارچه وصل می شوند و هنگامی که پارچه مجدداً مورد استفاده قرار میگیرد یک لایه جدید از مولکول ها به آن ها متصل می شوند. این لایه وقتی اکسیده می شود ، سپس به لایه قبلی مولکول ها پیوند می زند و رنگ تیره تر و ماندگار تری ایجاد می کند.

روشهای استخراج

در نیل ، یا عصاره چوب نیل ، مولکولهایی که رنگ نیلی تشکیل می دهندبه عنوان پیش سازها شناخته می شوند و از گیاه استخراج می شوند. در حین استخراج ، پیش سازهای محلول در کنار هم قرار می گیرند تا نیلی نامحلول تشکیل دهند. آرایش مولکولی نیل C16 ، H10 ، N2 ، O2 است که دارای پیوندهای دوتایی بر روی هیدروژن است. این پیوندهای دوتایی در حین کاهش، پیوندهای واحدی را تشکیل می دهند و دوباره با جذب مجدد الکترونها به یک پیوند مضاعف اکسیده می شوند.