مروری کلی بر کارآیی نشانگر

کارآمدی نشانگر یکی از مسائل کلیدی در صنعت نساجی به حساب می آید. هر چه کارآیی یک نشانگر بیشتر باشد؛ سود بیشتری از یک سفارش صادراتی پوشاک حاصل می شود. به دلیل اهمیت این موضوع در صنعت تولید پوشاک، در این مقاله قصد داریم به صورت مختصر به بحث کارآیی نشانگرها بپردازیم.

کارآیی نشانگر چیست؟

یک طراح نشانگر در صنعت تولید پوشاک، موفقیت خود را براساس بازده طرح نشانگر ارزیابی می کند. معمولاً از فرمول زیر برای ارزیابی کارآمدی نشانگرها استفاده می شود:

بازده نشانگر = (مساحت الگو در طرح نشانگر تقسیم بر کل مساحت طرح نشانگر) ضرب در 100

کارآمدی نشانگر به نحوه چینش متراکم قطعات الگویی که به شکلی متناسب در داخل نشانگر قرار گرفته اند؛ بستگی دارد. در این حالت برای محاسبه درصد پارچه های مورد استفاده، کل مساحت سطح قطعات الگو با کل مساحت سطح نشانگر مقایسه می شود.

اگر کارآمدی نشانگر افزایش یابد؛ ضایعات پارچه کاهش می یابد که این امر در نهایت منجر به افزایش درصد سود سفارش می شود. به زبانی دیگر، اگر کارآمدی نشانگر کمتر شود؛ ضایعات پارچه افزایش پیدا می کند و در نهایت سود سفارش نیز کاهش می یابد.

کارآمدی نشانگر یکی از مهمترین مسائل در بخش تولید پوشاک است. هزینه های مستقیم تولید پوشاک را می توان با کارآمدی نشانگرها تخمین زد. حقوق و دستمزد یک طراح نشانگر واقعاً به توانایی او در افزایش کارآمدی نشانگرها بستگی دارد. کارآیی نشانگرها به صورت خودکار توسط نرم افزار طراحی نشانگرها تعیین می شود. عوامل مختلفی به صورت مستقیم بر کارآمدی نشانگرها تاثیر دارند که برخی از آنها عبارتند از: طراح نشانگر، سایز لباس، طول نشانگر، عرض نشانگر، مهندسی الگو، ویژگی های پارچه، روش ساخت نشانگر و غیره.

اهداف تعیین کارآیی نشانگر

تعیین میزان کارآمدی نشانگر در راستای چندین هدف کلیدی صورت می گیرد که عبارتند از:

1. به منظور استفاده درست از پارچه
2. جهت کاهش تلفات پارچه
3. به منظور کسب حداکثر سود از یک سفارش صادراتی پوشاک
4. برای به حساب آوردن عوامل موثر در استفاده از پارچه