تامین منابع تولید کنندگان پایدار
Sourcing Sustainable Manufacturers
چگونگی تامین منابع تولید کنندگان پایدار توسط یک متخصص
در این مطلب می خواهیم تا استراتژی های ماوی ویج (Maeve Wadge)، مدیر تولید با تجربه و موسس مرکز مشاوره ای منابع پایدار برای تولید پوشاک را مورد بررسی قرار دهیم. وی همیشه سعی کرده است تا زنجیره های تامین پایدار را برای مشتریان خود به وجود آورد.
کسب و کار سه بعدی برای شما چه معنایی دارد؟
برای من این نوع کسب و کار به معنای شناسایی تولید کنندگانی است که مطابق با استانداردهای سطح بالا و تائید شده در زمینه کار و کارگر، و استانداردهای سطح بالای زیست محیطی به تولید می پردازند.
به نظر شما شیوه تولید خوب به چه صورتی است؟
تولید خوب بدین معناست که برندها برای برقراری شیوه های پایدار و اخلاقی در زنجیره های تامین خود با تامین کنندگان همکاری و از آنها پشتیبانی کنند؛ البته به روشی واقع بینانه (به ویژه در مورد بازه های زمانی)، عملی و براساس واقعیت های کار در یک کشور در حال توسعه.
این بدان معنی است که برندها با ایجاد تعهدات بلند مدت در زمینه تامین منابع در واقع با تامین کنندگان خود شریک می شوند. این موضوع به تامین کنندگان این امکان را می دهد که سرمایه گذاری های کارآمدتر، پایدارتر و امن تری (از نظر تکنولوژیکی) در تجهیزات و کارخانه ها انجام دهند و این روند می تواند در بلند مدت برای همگان سودآور باشد.
چرا روابط بلند مدت در تولید پایدار مهم است؟
حرکت به سمت تمرکز طولانی مدت بر روابط زنجیره تامین بسیار مهم است، چون برندها می توانند با تامین کنندگانی که ذهنیتی پایدار و اخلاقی مشابه آنها دارند، شریک شوند. در این صورت هر دو در یک جهت فعالیت می کنند. برندها و تامین کنندگان در این حالت به صورت متقابل از دیدگاه پایدار، اخلاقی و تجاری یکدیگر حمایت خواهند کرد. این مهم نیست که تامین کننده هنوز هم در «جای» اولش باشد؛ مهم این است که هم آنها و هم برندها می خواهند با هم تجارت «بهتری» را آغاز کنند.
خطرات پیش روی تامین منابع به صورت پایدار کدام ها هستند؟
بیشتر تجربه کاری من با کارخانه هایی بوده است که در فضای تولید «اخلاقی» و «پایدار» فعالیت کرده اند، بنابراین نظراتم ناشی از تجربه کاری با آنهاست.
اندازه عامل خطر محسوب می شود، نه پایداری
براساس تجربیاتم در هندوستان، برایم مشخص شده که کارخانه هایی بر روی روش تولید پایدار و اخلاقی متمرکز می شوند که بازیگران کوچکتر و شاید جدیدتری در بازار باشند. بنابراین از آنجاییکه آنها جدیدتر یا کوچکتر هستند، بنابراین خطر پیش روی زنجیره تامین مرتبط با اندازه کسب و کار است. اما این خطر از پایداری یا اخلاقی بودن آنها ناشی نمی شود، زیرا کار با کارخانجات کوچک تر در هر جای دیگر هم باز همان خطرات را به دنبال دارد.
حجم، تفاوت ایجاد می کند
بعضی اوقات برندها ممکن است ریسکی هزینه ای را در زمینه تامین منابع پایدار مشاهده کنند، اما حقیقت این است که ساختارهای هزینه ای بیشتر از اینکه تحت تاثیر حق العمل اضافی که قرار است برای پنبه ارگانیک پرداخت شود، قرار گیرند؛ تحت تاثیر حجم خواهند بود. حجم باعث افزایش بهره وری روند کار می شود که این خود باعث پایین آوردن هزینه ها می گردد.
برندهای کوچک تر استارتاپی به سمت هزینه های زیاد گرایش دارند، زیرا حجم سفارشات آنها ناچیز است و این همان چیزی است که هزینه ها را افزایش می دهد؛ این امر هیچ ربطی به اینکه آنها از روش های تولید پایدار و اخلاقی استفاده کنند، ندارد.
اگر برندها بتوانند متعهد شوند که منابعشان را به منظور تولید در مقیاس بزرگ از منابع پایدار و اخلاقی تامین می کنند، کارخانجات زیادی هستند که قادرند این کار را برای آنها انجام دهند. در نتیجه آنها می دانند که هزینه اضافی این عمل برای آنها بسیار ناچیز خواهد بود.
چه سوالات مهمی در زمینه تجارت می توان از تامین کنندگان جدید پرسید؟
سوالات زیادی وجود دارند که یک برند در هنگام ثبت سفارش باید از تامین کنندگان بالقوه بپرسد.خود من از دیدگاه یک فعال حوزه تجاری یا حرفه ای از تامین کنندگان بالقوه جدید سوالات زیر را می پرسم:
- مشتریان دیگر آنها چه کسانی هستند – آیا آنها در حال حاضر چیزی مشابه آنچه مشتری من می خواهد، تولید می کنند؟
- سفارشات تان چه درصدی از کسب و کار شما را تشکیل می دهند – این سفارشات چگونه با ظرفیت کلی کارخانه متناسب می شوند؟
آیا کارخانه در تولید آنچه شما نیاز دارید، تخصص دارد؟ - کارخانه تا چه اندازه خوب راه اندازی شده است – آیا نقشه ساختمان کارخانه متناسب با جریان های منطقی تولید و واحدهای تولیدی خاص طراحی شده است، آیا هر فرآیند یک مدیر واحد دارد، آیا فضای کارخانه تمیز و منظم است، آیا از ماشین آلات استاندارد مناسب در شرایط خوب کاری استفاده می گردد؟
- بقیه قسمت های زنجیره تامین چه وضعیتی دارند؟ آیا کارخانه بخشی از یک زنجیره تامین یکپارچه عمودی است یا آنها پارچه / الیاف را از جای دیگر تامین می کنند؟ اگر چنین است چه خطراتی پیش روی تامین منابع قرار دارد؟
در مورد گواهینامه ها چه شرایطی برقرار است؟
از آنجاییکه من با کارخانه های پایدار کار می کنم، به نظرم گواهینامه های کارخانه ها و گزارش های حسابرسی آنها باید توسط ممیزان ثالث تائید شوند. این امر باعث می گردد تا مدیران کارخانه دیدگاه مناسبی نسبت به نقاط ضعف و قوت کارخانه راه اندازی شده و آنچه که ممکن است نیاز به مدیریت داشته باشد، پیدا کنند.
چگونه کار با یک تامین کننده جدید را مدیریت کنیم؟
کارهای زیادی وجود دارد که برندها می توانند هنگام شروع کار با یک تامین کننده جدید انجام دهند، اما مهمترین آنها بازدید از کارخانه و ایجاد ارتباط شخصی با مدیریت آن است. برقراری ارتباط قوی با تامین کنندگان،کلید موفقیت در رابطه تامین منابع به شمار می آید.
استراتژی های دیگری که برندها می توانند پیاده کنند
- آنقدر از تامین کنندگان نمونه کار بخواهید تا به یک نمونه کامل و بی عیب از محصول برسید.
- از کارخانه بخواهید یک نمونه کوچک را به عنوان «سفارش آزمایشی» تولید کند تا ببینید کارخانه در عمل چگونه کار می کند.
- سعی کنید با یک نماینده تامین یا مدیر تولید مستقر در آن کشور (تولید کننده) همکاری نمایید (به ویژه اگر به تازگی قصد دارید در آن منطقه تولید انجام دهید). آشنایی با فرهنگ تجارت محلی و داشتن اطلاعات کافی در زمینه مدیریت رابطه تأمین بسیار مهم است؛ بنابراین اگر خودتان نمی توانید این کار را انجام دهید، کار با نمایندگانی که از قبل دارای چنین روابطی هستند، می تواند یک سرمایه گذاری مقرون به صرفه باشد.
به یاد داشته باشید که حمایت از تامین کنندگانتان به شما این امکان را می دهد که با هم در زمینه تولید پایدار رشد کنید. این یک وضعیت برد برد است.
