وضعیت بهداشت و ایمنی در صنعت مد

یک محیط کار ایمن و بهداشتی فقط به نفع کارگران نیست، بلکه به نفع کل تجارت است. یک نیروی کار راضی و سالم و به دور از حوادث، صدمات و بیماری قطعاً کارآمدتر است.
قطعا حادثه آتش سوزی کارخانه رانا پلازا (Rana Plaza) در آوریل سال 2013 که منجر به کشته شدن 1134 کارگر پوشاک بنگلادشی شد، واضح ترین مورد در باب اهمیت بهداشت و ایمنی است. هر چند این اتفاق با امضای موافقتنامه بنگلادش در زمینه آتش سوزی و ایمنی ساختمان ها (Bangladesh Accord on Fire And Building Safety) و معاهده ایمنی ساختمان های بنگلادش (Alliance for Bangladesh Building Safety) به پیشرفت هایی در این صنعت منجر شد؛ اما رانا پلازا اولین کارخانه سوخته شده ای نبود که صنعت مد را تغییر داد و البته آخرین آن هم نخواهد بود.

مخاطرات در زنجیره های تأمین مد

از جمله خطرات بالقوه در زنجیره های تامین پوشاک می توان به حمل بارهای سنگین در هنگام برداشت و حمل و نقل پنبه، استنشاق گرد و غبار یا الیاف در حین پنبه پاک کنی و نخ ریسی، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی در هنگام رنگرزی، چاپ پارچه یا فرآیندهای پرداخت نهایی، سر و صدا یا گرمای زیاد در محل کار، عدم وجود تجهیزات یا لباس محافظتی، مسدود شدن درهای اضطراری آتش و خروجی های اضطراری، و عدم رعایت مقررات ایمنی ساختمان اشاره کرد.

• در سال 2015، 1.4 میلیون صدمه بدنی در زنجیره های تامین مد ثبت شده است که این رقم 5.6 مصدوم در هر 100 کارگر را نشان می دهد. این رقم را با تنها 2.5 صدمه بدنی در هر 100 نفر کارگر صنعت تولید وسایل ورزشی مقایسه کنید (براساس گزارش Pulse of the Fashion Industry).
• تحقیقات موسسه ILO’s Better Factories در کامبوج، عدم رعایت مسائل بهداشتی و ایمنی اعم از اسکان نامناسب کارگران، نبود امکانات در زمینه کمک های اولیه، و روشنایی و تهویه نامناسب محیط کار را نشان می دهد.
• 97% از کارخانه های اندونزی حداقل یک واقعه بهداشتی و ایمنی را گزارش کرده اند.
• اگر صنعت مد در پیشگیری از صدمات در محیط کار موفق می بود، می توانست 32 میلیارد یورو در سال پس انداز کند (براساس گزارش Pulse of the Fashion Industry).

در ضمن بهداشت و ایمنی به سلامتی کلی کارگران مربوط است. کارگرانی که بیش از حد اضافه کاری می کنند و یا وقت کافی برای استراحت ندارند، ممکن است به دلیل خستگی مستعد ابتلا به بیماری یا سوانح حین کار باشند. سطح گرما و تهویه، دسترسی به آب آشامیدنی سالم و امکانات بهداشتی جز موارد مهمی هستند که رفاه مداوم کارگران را تضمین می کنند.
به دلیل اینکه بخش زیادی از کارگران شاغل در صنعت مد را زنان تشکیل می دهند، بنابراین شرکت ها باید توجه ویژه ای به حقوق و نیازهای کارگران زن از جمله مراعات حقوق آنان در دوران بارداری و زایمان، تعدیل الگوهای کار و فراهم کردن امکانات اضافی در صورت لزوم داشته باشند.

اقدامات لازم

شرکت ها می توانند با انجام اقدامات زیر از رعایت ایمنی و بهداشت در محیط کار حمایت کنند:

• افزایش آگاهی پرسنل از خطرات خاص در سایت های تولیدی از جمله مقررات مرتبط با ساختمان و آتش سوزی، و انجام اقدامات لازم جهت جلوگیری از حادثه و آسیب دیدگی پرسنل؛
• تفویض اختیار مسئولیت بهداشت و ایمنی در سطوح مدیریتی به منظور نظارت بر اجرای مقررات و پایش سیاست ها و برنامه ها؛
• فراهم کردن امکانات لازم برای آموزش مداوم همه کارگران در زمینه بهداشت و ایمنی؛
• تهیه لباس و تجهیزات محافظ مناسب، و ذخیره و استفاده ایمن از مواد شیمیایی خطرناک؛
• بررسی محل اقامت کارگران و غذای آنها از نظر امن یا بی خطر بودن، ارائه امکانات بهداشتی تمیز و مناسب، و مواد غذایی مورد نیاز به کارگران؛
• حمایت از آزادی تجمع و حضور اتحادیه های کارگری در محل کار.