تجارت الکترونیک می تواند به تقویت داد و ستد و رشد صنعت نساجی در جنوب آسیا کمک کند

گزارش جدید بانک جهانی می گوید تجارت الکترونیک می تواند محرک رشد خوبی در سراسر آسیای جنوبی باشد و تجارت بین کشورهای منطقه را تقویت کند، اما پتانسیل آن تا حد زیادی بلااستفاده مانده است.
به تازگی در دهلی گزارشی منتشر شده است تحت عنوان “باز کردن درهای تجارت الکترونیکی برای ادغام بازارها در جنوب آسیا” که اظهار داشت اگرچه تجارت الکترونیکی در آسیای جنوبی رشد چشمگیری داشته است ، فروش آنلاین تنها 1.6٪ و 0.7٪ از کل فروش خرده فروشی در هند و بنگلادش را شامل می شود که در مقایسه با سهم 15٪ در چین و حدود 14٪ در سطح جهان بسیار ناچیز است.
این گزارش می افزاید: افزایش استفاده از تجارت الکترونیکی توسط مصرف کنندگان و بنگاه های اقتصادی در جنوب آسیا می تواند به افزایش رقابت و بهره وری شرکت ها کمک کند و رشد تولید و صادرات را ترغیب نماید.
تجارت الکترونیک می تواند طیف وسیعی از شاخص های اقتصادی را در سراسر آسیای جنوبی تقویت کند، از کارآفرینی و رشد اشتغال گرفته تا نرخ تولید ناخالص داخلی بالاتر و بهره وری کلی بیشتر.
آسیای جنوبی می تواند با آزادسازی پتانسیل تجارت آنلاین خود در زنجیره های ارزش بین المللی ادغام شود، دسترسی به بازار را افزایش داده و پیوندهای تجاری بین کشورهای منطقه را تقویت کند.
با توجه به اینکه فقط تعداد کمی از بنگاه ها به اینترنت با سرعت بالا دسترسی دارند و تعداد معاملات آنلاین نیز کمتر است، فضای بزرگی برای رشد تجارت الکترونیکی در منطقه وجود دارد.
به عنوان مثال، یک پیش بینی نشان می دهد که هند با نرخ رشد سالانه تقریباً 18 درصد، سریعترین رشد هر کشوری را در خرده فروشی تجارت الکترونیکی طی سالهای 2019 تا 2023 خواهد داشت.
بررسی بیش از 2200 بنگاه در آسیای جنوبی نشان داد که نگرانی اصلی در مورد تجارت الکترونیکی شامل لجستیک، قوانین تجارت الکترونیک و مقررات دیجیتال و زیرساخت های ارتباطی و فناوری اطلاعات است.
این موانع هنگام تجارت با سایر کشورهای آسیای جنوبی به طور قابل توجهی بیشتر است.
اصلی ترین شرکای الکترونیکی بین المللی شرکت ها در آسیای جنوبی عبارتند از چین ، انگلیس ، ایالات متحده و سایر کشورهای آسیای جنوبی.
شرکتهای کوچک و متوسط در منطقه گزارش دادند که از بین بردن چالش های نظارتی و لجستیکی در تجارت الکترونیک، صادرات، اشتغال و بهره وری صنعت نساجی را تا 30٪ افزایش می دهد.
برای غلبه بر این موانع ، این گزارش اصلاحاتی را در زمینه هایی مانند پرداخت، تحویل، مقررات دسترسی به بازار، حمایت از مصرف کننده و حفظ حریم خصوصی داده ها در سطح ملی، منطقه ای و جهانی ارائه می دهد.
برخی از مراحل عملی برای تقویت معاملات آنلاین شامل اعمال اعتبار در سیستم عامل های بزرگ تجارت الکترونیکی برای ارائه حمایت از مصرف کننده، بازگشت و جبران خسارت و امنیت داده ها به عنوان جایگزینی اولیه برای مکانیسم های قدرتمند پیمانکاری و حفاظت از مصرف کننده و اجازه تجارت الکترونیک مرزی است.
این گزارش همچنین نشان می دهد که در صورت لزوم، برای ایجاد اعتماد در خرید آنلاین بایستی رویکرد هم افزایی در جهت انجام این اقدامات صورت پذیرد.
در حالی که تجارت مرزی در آسیای جنوبی تنها 5٪ از کل تجارت منطقه را نشان می دهد، تجارت الکترونیکی پتانسیل تحریک تجارت منطقه ای را با ایجاد شکاف بین خریداران و فروشندگان در طرف های مختلف مرزهای ملی دارد. همچنین به غیر از شرکت ها، مصرف کنندگان در آسیای جنوبی می خواهند از کاهش احتمالی در هزینه ها و در دسترس بودن انواع بیشتری از کالاها و خدمات تجارت الکترونیکی به میزان قابل توجهی بهره مند شوند.
تجارت الکترونیکی به ادغام مناطق در سراسر جهان کمک می کند و می تواند نیرویی قدرتمند برای توسعه اقتصادی باشد. این موضوع می تواند کمک کند تا سیستم تجارت بین الملل فراگیرتر شود به عنوان مثال با اجازه دادن به بنگاه‌های کوچک و متوسط به بازارهای جدید و همچنین دسترسی مصرف کنندگان جهت عبور از موانع جغرافیایی برای کاهش هزینه های جستجو و معاملات استفاده کنند.
با توجه به پتانسیل تجارت الکترونیکی برای اتصال بازارهای دوردست این امکان وجود دارد که تجارت الکترونیکی همچنین بتواند پیوندهای تجاری را در آسیای جنوبی تقویت کرده و سودهایی را برای مصرف کنندگان و بازیگران کوچک ایجاد کند.
تجارت الکترونیکی از طریق ارتباطات اینترنتی می تواند با ایجاد شکاف بین خریداران و فروشندگان در طرف های مختلف مرزهای ملی تجارت منطقه ای را تحریک کند.
شواهد نشان می دهد که اینترنت تجارت کالاهای فیزیکی و خدمات دیجیتال را افزایش می دهد.
تجارت الکترونیکی و موضوعات گسترده تر مربوط به اقتصاد دیجیتال همچنین می توانند خود را به سمت یک نزاع تجاری بکشاند از جمله در حوزه قدرت عظیم بازار شرکتهای بزرگ دیجیتال یا بومی سازی داده ها.
البته با وجود این موانع هم اکنون این کشورها بر درک محدودیت های مهم تجارت الکترونیکی در منطقه ای که بسیار عقب مانده تر از سایر مناطق از جمله کشورهای همسایه آسیای شرقی است با هدف آزاد کردن قدرت بالای تجارت الکترونیکی متمرکز شده اند.
این گزارش با استفاده از یک رویکرد منطقه ای به پیچیدگی های نظارتی تجارت الکترونیکی می پردازد و موضوعاتی مانند حریم خصوصی داده ها، حمایت از مصرف کننده، تحویل، امنیت سایبری، مقررات دسترسی به بازار و پرداخت دیجیتال را مورد بررسی قرار می دهد و نشان می دهد که تقویت تجارت الکترونیکی در منطقه نیاز به هماهنگی و همکاری چشمگیر بین کشورها و بین آژانس های مختلف دولتی و نهادهای نظارتی دارد.
این گزارش با آگاهی از اینکه توسعه چنین هماهنگی روندی آهسته خواهد داشت، ایده های جالب و ابتکاری و در عین حال عملی را ارائه می دهد که به گسترش صنعت نساجی و تجارت در آسیای جنوبی کمک شایانی می کند.